Ο 45χρονος Αρμένιος Σ.Ζ. είχε καιρό να απασχολήσει τις διωκτικές αρχές. Από το 2010 που είχε αποφυλακιστεί φαίνεται πως σχεδίαζε το επόμενο βήμα. Το κέντρο εκπαίδευσης διαρρηκτών και η εγκατάσταση παραγωγής κλειδιών για κάθε πόρτα δείχνει πως ήταν δικής του έμπνευσης. Μπαινόβγαινε στο διαμέρισμα της Πολίχνης, στη Θεσσαλονίκη, που είχε νοικιάσει και το μετέτρεψε στο νέο του στρατηγείο. Ακόμη όμως ένα πλάνο του έπεσε στο κενό.
Σύμφωνα με τη voria.gr, η προετοιμασία τουλάχιστον δύο χρόνων τελικά δεν πέρασε απαρατήρητη από τις διωκτικές αρχές. Αστυνομικοί του τμήματος εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας της ασφάλειας Θεσσαλονίκης αποκάλυψαν την… καβάντζα του και κατέστρεψαν τα σχέδιά του.
Εικοσιένα χρόνια και τέσσερις μήνες πριν, τον Απρίλιο του 2002, όταν ακόμη ήταν 23 χρόνων, σχεδίασε και υλοποίησε μία από τις μεγαλύτερες – και πιο επικίνδυνες για το θύμα – απαγωγές με σκοπό τα λύτρα. Μαζί με άλλους δύο ομογενείς είχαν απαγάγει την 6χρονη κόρη επιχειρηματία της Θεσσαλονίκης, αφού προηγουμένως προκάλεσαν τεχνητό τροχαίο στο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο επιχειρηματίας, σε αγροτικό δρόμο της Περαίας.
Ο 23χρονος τότε ομογενής συνέλαβε το σχέδιο βλέποντας τις κινήσεις του επιχειρηματία, καθώς εργαζόταν σε ταβέρνα δίπλα στην επιχείρηση. Τα μελέτησε όλα με την παραμικρή λεπτομέρεια. Νοίκιασε διαμέρισμα παρουσιαζόμενος σαν φοιτητής στην οδό Αρτέμιδος στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Μόνωσε το διαμέρισμα με φελιζόλ για να μην ακούγονται τα κλάματα του παιδιού. Έκλεψε αυτοκίνητο το οποίο χρησιμοποιήθηκε για το σκηνοθετημένο τροχαίο και κράτησε μαζί με τους συνεργούς του το παιδί επί 26 ημέρες. Ζητούσε τρία εκατομμύρια δολάρια για λύτρα, προκειμένου να απελευθερώσουν τη μικρή.
Μέχρι που ένα σύστημα παρακολούθησης κινητών, το οποίο προμηθεύτηκε η αστυνομία από την Ιταλία, εντόπισε τις κινήσεις των τριών απαγωγέων. Ήταν δεύτερη μέρα του Πάσχα του 2002 όταν αστυνομικοί της ασφάλειας εισέβαλαν στο διαμέρισμα, έχοντας προηγουμένως ακινητοποιήσει τον έναν απαγωγέα που είχε πάει στην είσοδο της οικοδομής να παραλάβει μία πίτσα. Επί δέκα ημέρες οι αστυνομικοί κατέγραφαν κάθε κίνησή τους.
«Μου έλεγαν ότι το παιδί είναι δεμένο με χειροβομβίδες και μου έδιναν χρόνο να συγκεντρώσω τα χρήματα», είχε δηλώσει ο επιχειρηματίας πατέρας του παιδιού, ο οποίος μιλούσε με τον έναν απαγωγέα στο τηλέφωνο.
Ο 45χρονος σήμερα είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 19 χρόνων για την απαγωγή της 6χρονης. Επτά χρόνια και επτά μήνες μετά τη σύλληψή του αποφυλακίστηκε με όρους. Από τότε δεν είχε απασχολήσει τις διωκτικές αρχές. Αστυνομικοί όμως γνώριζαν ότι πλέον εκτός φυλακής κυκλοφορούσε ένας κακοποιός που έχει σπάνιες ικανότητες.
Το εκπαιδευτήριο διαρρηκτών
Η υποψία των αστυνομικών ότι ο 45χρονος ομογενής από την Αρμενία δεν θα καθόταν άπραγος επιβεβαιώθηκε πριν δύο μήνες, όταν μία πληροφορία που έφτασε στη δίωξη κλεπτών της ασφάλειας σχετιζόταν με το όνομά του. Οι προηγούμενες προσαγωγές για ελέγχους ρουτίνας, που σχετίζονται με άλλες συμμορίες, δεν είχαν αποδώσει. Η εξιχνίαση της δράσης της σπείρας των διαρρηκτών και ο εντοπισμός του διαμερίσματος στην Πολίχνη επιβεβαίωσε τα μεγαλεπήβολα σχέδια που είχε καταστρώσει πάλι. Είχε προμηθευτεί εξελιγμένα μηχανήματα κατασκευής κλειδιών και ξεκίνησε εκπαίδευση για να ανοίγει με ευκολία όλων των τύπων τις κλειδαριές ασφαλείας. «Αυτό είναι τέχνη, δεν φτάνει η εμπειρία των κλοπών. Είναι εξειδικευμένη εκπαίδευση. Αυτός ήταν ο μετρ», έλεγε αστυνομικός ο οποίος γνωρίζει λεπτομέρειες της υπόθεσης αναφερόμενος στον 45χρονο.
Οι διωκτικές αρχές είναι βέβαιες πως ο «εγκέφαλος» της συμμορίας ήταν ο 45χρονος. Ακριβώς όπως ήταν και πριν σχεδόν 22 χρόνια. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, μελετούσε με κάθε λεπτομέρεια τα σχέδιά του. Αυτή τη φορά η εκπαίδευση στη διάρρηξη των κλειδαριών ήταν υποδειγματική. Έλυνε όλον τον μηχανισμό των κλειδαριών ασφαλείας και στη μία πλευρά αντί για το μέταλλο τοποθετούσε ένα διάφανο πλεξιγκλάς. Με τον τρόπο αυτόν ανέλυε κάθε κίνηση του κλειδιού για να εξεταστεί ο τρόπος διάρρηξης της κάθε κλειδαριάς. Με ιδιαίτερη προσοχή επιλέγονταν τα θύματα και τα διαμερίσματα. Εντοπίζονταν πρόσωπα που κυκλοφορούσαν κρατώντας τα κλειδιά στα χέρια τους.
Βιντεοσκοπούσαν την κίνησή τους, καταγράφοντας ειδικά τον τύπο των κλειδιών. Έτσι πληροφορούνταν άμεσα τον τύπο της κλειδαριάς για να γνωρίζουν ποια μέθοδο και ποια αντικλείδια θα χρησιμοποιήσουν. Ακολουθούσαν το θύμα, έβλεπαν το διαμέρισμα και όταν διαπίστωναν ότι έφευγε το άνοιγαν με άνεση και άρπαζαν ό,τι πολύτιμο έβρισκαν. Επέλεγαν να μην έχουν ανθρώπους στα σπίτια. Μόνον σε μία περίπτωση, μία διάρρηξη εξελίχτηκε σε ληστεία, όταν ο ιδιοκτήτης επέστρεψε και τον χτύπησαν.
Η έρευνα της ασφάλειας δεν έχει περιοριστεί στις περιπτώσεις για τις οποίες οι πέντε ομογενείς, μεταξύ των οποίων ο 45χρονος, συνελήφθησαν. Ήδη εξετάζεται από πού προέρχονται τα συγκεκριμένα μηχανήματα κατασκευής κλειδιών, ενώ αναζητούνται οι κάτοχοι των κλοπιμαίων που βρέθηκαν μέσα στο διαμέρισμα της Πολίχνης.
