Το ημι-ανθολογικό “What If…?” μας πετάει ξανά βαθιά στο multiverse καθώς ακολουθούμε νέους χαρακτήρες του MCU αλλά και μερικούς παλιούς φίλους σε κάποιες πιο αυτοτελείς, πρωτότυπες ιστορίες όπως η νουαρ-εμπνευσμένη υπόθεση της Nebula και η εισαγωγή της νέας ηρωίδας Kahhori, ενώ σε κάποιες άλλες βλέπουμε τι θα γινόταν σε ένα σενάριο που μένει κοντά στο canon του MCU με μερικές αποκλίσεις ή αλλαγές: πώς θα έκανε την απόδραση του από τον Grandmaster o Tony Stark; Φυσικά, οι Guardians του Multiverse επανέρχονται για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη απειλή που απαιτεί τις ενωμένες δυνάμεις τους.
Το multiverse του MCU έχει ακόμα δρόμο μπροστά του όσον αφορά τα live-action πρότζεκτ της παρά τις προσπάθειες που έκαναν τα “Doctor Strange” και “Loki” για να το εδραιώσουν ευρύτερα. Κι έτσι η Marvel θέλοντας να μην πάρει μεγάλα ρίσκα εξερευνά εκτενέστερα τις δυνατότητές του σε animated μορφή. Από τη μία χαίρομαι που πράγματι κάνει μια προσπάθεια να διευρύνει το υλικό που βγάζει, από την άλλη με απογοητεύει αφού φαίνεται ότι δεν πιστεύει αρκετά στο “What If…?” ώστε να το αφήσει πλήρως ελεύθερο για να μας ταξιδέψει σε τελείως ξέφρενα και φαντασμαγορικά σενάρια, βάζοντάς το σε μια αμφίβολη θέση όπου δεν έχει ξεκάθαρη ταυτότητα και καταλήγει να είναι καλό αλλά μάλλον όχι τόσο όσο θα μπορούσε.
Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα αν σκεφτούμε το δίλημμα που αντιμετώπισαν οι δημιουργοί για το αν η δεύτερη σεζόν θα ακολουθούσε τη φόρμουλα της πρώτης όπου (σχεδόν όλα) τα επεισόδια εν τέλει συνδέονται ή αν θα έκανε κάτι καινούριο. Το αποτέλεσμα που βλέπουμε μας λέει πως κι εδώ βρέθηκε μια μέση λύση που ναι μεν κάνει μια προσπάθεια να αναδείξει προσωπικές καταστάσεις και να δούμε μια πιο ευάλωτη πλευρά των χαρακτήρων αλλά κατ’αυτόν τον τρόπο η συμπερίληψη των Guardians βγαίνει βεβιασμένα. Ένα μεγάλο μέρος των επεισοδίων διατηρούν την αυτοτελή φύση τους και μένουν ανεκμετάλλευτα για το φινάλε, γι’αυτό κι έρχεται με λιγότερη προετοιμασία απ’ότι χρειαζόταν -και είδαμε στο φινάλε της πρώτης σεζόν- κάνοντάς μικρότερο σε έκταση και ένταση ώστε να εστιάσει σε ‘superhero moments’ και δράση.
Tο καλό είναι πως η δεύτερη σεζόν φέρνει επίσης ένα μεγάλο εύρος από ύφη στα επεισόδια της και ως μεμονωμένες ιστορίες λειτουργούν καλύτερα. Θέλετε αστυνομικές υποθέσεις σε άλλον πλανήτη; Χριστουγεννιάτικες σκανταλιές; Τους Avengers στον 17ο αιώνα; Αυτή η σεζόν έχει κάτι για κάθε γούστο. Παρότι κάποιες στιγμές βασίζονται λίγο πολύ στις ταινίες, η γνωστή γοητεία, τα αστεία και η εκρηκτική δράση remix-άρονται πολύ εύστοχα μέσα στις νέες καταστάσεις, οι οποίες εμβαθύνουν αρκετά στους ήδη γνωστούς Captain Carter και Strange Supreme. Το animation ενίοτε είναι ξύλινο αλλά ζωντανεύει μέσα από το άψογο voice acting και το εξαιρετικά δουλεμένο οπτικό στυλ που ανυψώνει τη σειρά σε κάτι παραπάνω από κινούμενα σχέδια.
Η δεύτερη σεζόν του “What If…?” χάνει από την δύναμη που είχε η πρώτη καθώς τα σχέδια της Marvel και η αναποφάσιστη πορεία που ακολούθησαν οι δημιουργοί άφησαν τη συνολική αφήγηση σε μια δυσλειτουργική κατάσταση. Θέλοντας να εστιάσουν περισσότερο σε ανεξάρτητες ιστορίες ώστε να εξερευνήσουν περαιτέρω τους πρωταγωνιστές τους αλλά στη συνέχεια να φέρουν πίσω και τους Guardians δημιουργείται μια αντιφατική ατμόσφαιρα που μειώνει και τις δύο προσπάθειες. Ωστόσο, σε ένα μεμονωμένο πλαίσιο, τα επεισόδια όντως καταφέρνουν να αποτελέσουν μια πολύ καλή μίνι-απόδραση στον υπερηρωικό κόσμο χάρη στην ποικιλία που φέρνουν οπτικά και τις διασκεδαστικές υποθέσεις τους.
