Κάθε 17 του Νοέμβρη, ο λογισμός μας και η καρδιά μας ταξιδεύει εκεί, στο χώρο του Πολυτεχνείου, στον σύσσωμο ξεσηκωμό των φοιτητών, της νεολαίας, του ελληνικού λαού κατά της δικτατορίας, μιας δικτατορίας που με πρόσχημα την δήθεν « αναγέννηση του έθνους» είχε επιβληθεί στη χώρα μας από τον Απρίλιο του 1967, καταλύοντας δημοκρατικούς θεσμούς, καταργώντας πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες, προβαίνοντας, ωστόσο, σε συλλήψεις, άδικες φυλακίσεις, δίκες, βασανιστήρια…
Με αίσθημα, λοιπόν, βαθιάς συγκίνησης, αλλά και υπερηφάνειας τιμούμε την 51η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, υποκλινόμενοι στη μαχόμενη νεολαία του Νοέμβρη του 1973.
Μπορεί η εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 να μην ανέτρεψε αμέσως τη δικτατορία, συνετέλεσε, όμως, αποφασιστικά στην πτώση της, καλλιεργώντας ένα ρεύμα άκρως αντιδικτατορικό, ενώ το σύνθημα των φοιτητών του Πολυτεχνείου «Ψωμί – Παιδεία- Ελευθερία» παραμένει, εκ τότε, διαχρονικό και πάντα επίκαιρο, δεδομένου ότι η ελευθερία και η κοινωνική δικαιοσύνη, συχνά, κλονίζονται ή και εκλείπουν σε πολλές περιοχές του κόσμου.
Συνεπώς, το Πολυτεχνείο του ’73 απέδειξε περίτρανα πως οι φοιτητές και, εν γένει, η νεολαία οφείλουν να αντιτάσσονται σε κάθε υστερόβουλη συγκυρία με αντιδημοκρατικό χαρακτήρα.
Άλλωστε , ο αγώνας όλων των λαών για τη διεκδίκηση των ιδανικών της ελευθερίας, της ειρήνης, της αρμονικής συμβίωσης, αλλά και της κοινωνικής συνοχής αποτελεί μονόδρομο.
Αναμφίβολα, λοιπόν, το Πολυτεχνείο ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένα «ζωντανό κάλεσμα» για τη δημοκρατία και την ελευθερία, ένας έμπρακτος αγώνας κάθε ανθρώπου ενάντια σε κάθε μορφή τυραννίας, ένας αγώνας μνήμης ενάντια στον κίνδυνο της «λήθης». Δικό μας χρέος, των σύγχρονων Ελλήνων είναι να διαφυλάξουμε τα αγαθά της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.
Τιμή και δόξα σε της που αγωνίστηκαν , ώστε να ξαναέρθει στην Ελλάδα της το φως της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
¨Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες¨…..
