Το Πολυτεχνείο του Νοεμβρίου 1973 αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Μισός αιώνας μετά, παραμένει σύμβολο ελευθερίας και δημοκρατίας, υπενθυμίζοντας τη δύναμη της νεολαίας και της συλλογικής δράσης απέναντι στην καταπίεση.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν τερμάτισε άμεσα τη δικτατορία των συνταγματαρχών, όμως αποτέλεσε τομή στην ιστορία, υπονομεύοντας το καθεστώς και οδηγώντας στην πτώση του το 1974, μετά την τραγωδία της Κύπρου. Η εξέγερση αυτή, γεμάτη από αυταπάρνηση, θυσίες και όνειρα για ελευθερία, είναι η «Μητέρα της Μεταπολίτευσης».
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ήταν μια απλή φοιτητική κινητοποίηση· ήταν μια συλλογική κραυγή ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών και την καταπίεση.
Για να κατανοήσουμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, πρέπει να εξετάσουμε την πολιτική αστάθεια που χαρακτήρισε την Ελλάδα από τη δεκαετία του 1940
Η Ελλάδα, μέσα από τις δεκαετίες του 20ού αιώνα, βίωσε συνεχείς πολιτικές αναταραχές. Από τη δικτατορία του Μεταξά έως την Κατοχή και τον Εμφύλιο, η χώρα βρισκόταν σε μια κατάσταση κοινωνικής ρευστότητας. Μετά τον Εμφύλιο, η δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε ήταν εύθραυστη, γεμάτη εκτελέσεις, εξορίες και παρακρατικές ενέργειες.
Για να κατανοήσουμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, πρέπει να εξετάσουμε την πολιτική αστάθεια που χαρακτήρισε την Ελλάδα από τη δεκαετία του 1940
Η Ελλάδα, μέσα από τις δεκαετίες του 20ού αιώνα, βίωσε συνεχείς πολιτικές αναταραχές. Από τη δικτατορία του Μεταξά έως την Κατοχή και τον Εμφύλιο, η χώρα βρισκόταν σε μια κατάσταση κοινωνικής ρευστότητας. Μετά τον Εμφύλιο, η δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε ήταν εύθραυστη, γεμάτη εκτελέσεις, εξορίες και παρακρατικές ενέργειες.
