Εφορίες και ελεγκτικά κέντρα σαρώνουν στους φορολογικούς ελέγχους
Στον τομέα των φρέσκων υποθέσεων, ο αριθμός των ολοκληρωμένων ελέγχων έφτασε τις 10.028, αντιπροσωπεύοντας το 63,18% του συνολικού αριθμού ολοκληρωμένων ελέγχων.
Εφορίες και ελεγκτικά κέντρα «πάτησαν γκάζι» στο διάστημα Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2024 ολοκληρώνοντας φορολογικούς ελέγχους σε παλαιότερες, αλλά και φρέσκες υποθέσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) ο συνολικός αριθμός ολοκληρωμένων ελέγχων για την περίοδο αυτή ανήλθε σε 15.881 υποθέσεις, με τις Δ.Ο.Υ. (Διευθύνσεις Οικονομικών Υπηρεσιών) να συνεισφέρουν το μεγαλύτερο μερίδιο, ολοκληρώνοντας 8.419 ελέγχους. Σημαντική ήταν και η συνεισφορά των ΕΛ.ΚΕ., με 6.587 ολοκληρωμένους ελέγχους, ενώ τα Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. και Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. ολοκλήρωσαν 554 και 321 ελέγχους αντίστοιχα.
Στον τομέα των φρέσκων υποθέσεων, ο αριθμός των ολοκληρωμένων ελέγχων έφτασε τις 10.028, αντιπροσωπεύοντας το 63,18% του συνολικού αριθμού ολοκληρωμένων ελέγχων. Οι περισσότεροι έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν από τις Δ.Ο.Υ., με 5.691 υποθέσεις, ενώ τα ΕΛ.ΚΕ. συνεισέφεραν με 4.124. Τα Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. και Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. ολοκλήρωσαν αντίστοιχα 244 και 178 υποθέσεις φρέσκων ελέγχων.
Τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων καταδεικνύουν πως η αναλογία των φρέσκων υποθέσεων προς τους συνολικούς ελέγχους εμφανίζει πτωτική τάση κατά το δεκάμηνο, ξεκινώντας από το 75,47% τον Ιανουάριο και μειούμενη στο 50,21% τον Οκτώβριο. Η πτωτική αυτή τάση αποκαλύπτει μια χαρακτηριστική στρατηγική της φορολογικής διοίκησης. Στην αρχή του έτους, η έμφαση δίνεται στις φρέσκες υποθέσεις, όπου η εισπραξιμότητα είναι υψηλότερη, προκειμένου να εξασφαλιστεί άμεσο και σημαντικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Η σταδιακή μείωση αυτής της αναλογίας πιθανόν οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες. Πρώτον, η εξάντληση του αποθέματος εύκολων ή πιο “φρέσκων” υποθέσεων κατά τη διάρκεια του έτους, κάτι που μειώνει τη διαθεσιμότητα νέων περιπτώσεων για έλεγχο. Δεύτερον, η ανάγκη ολοκλήρωσης πιο σύνθετων ή παλαιότερων υποθέσεων, οι οποίες ενδέχεται να έχουν παραμεληθεί στο παρελθόν λόγω χαμηλότερης προτεραιότητας.
Αυτό το μοτίβο, ενώ αρχικά αποφέρει υψηλή εισπραξιμότητα, αναδεικνύει την πρόκληση της ισορροπίας μεταξύ άμεσης απόδοσης και μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη βελτίωση της συνολικής φορολογικής συμμόρφωσης.