Στην ιατρική κοινότητα, ο εξωτερικός απινιδωτής θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές καινοτομίες για την πρόληψη καρδιοαναπνευστικών επεισοδίων. Έχουν τη δυνατότητα να σώζουν ζωές σε περιπτώσεις καρδιοανακοπής, παρέχοντας έναν αυτοματοποιημένο τρόπο αποκατάστασης της φυσιολογικής λειτουργίας της καρδιάς. Στην περίπτωση των εξωτερικών απινιδωτών που εγκατασταθήκαν σε διάφορες περιοχές του αστικού ιστού του δήμου Δράμας, οι συσκευές αυτές έχουν πλέον την δυνατότητα να ενημερώνουν όχι μόνο πότε χρειάζεται αντικατάσταση η μπαταρία τους, αλλά και τους πολίτες που είναι πιστοποιημένοι να τους χρησιμοποιούν σε ποια περιοχή να κατευθυνθούν ώστε να προσφέρουν την απαιτούμενη βοήθεια.
Χάρη στη δημιουργία μιας ψηφιακής πλατφόρμας εγκαταστημένης στα κινητά τηλέφωνα, οι απινιδωτές μετατρέπονται σε «έξυπνες» συσκευές που όταν προκύψει ανάγκη και χρησιμοποιηθούν, στέλνουν σήμα στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, δηλαδή στο ΕΚΑΒ, στην πυροσβεστική και στην αστυνομία.
Η προσπάθεια για την εγκατάσταση απινιδωτών στην πόλη της Δράμας ξεκίνησε το 2019, με μια πρωτοβουλία που πήρε η εταιρεία υψηλής τεχνολογίας RAYCAP με τη συνεργασία του Δραμινού καρδιολόγου, Κώστα Γκατζούλη και την αμέριστη οικονομική βοήθεια του αείμνηστου προέδρου της Κώστα Αποστολίδη. Τότε αγοράστηκαν 26 απινιδωτές που τοποθετήθηκαν σε ισάριθμους εσωτερικούς δημόσιους χώρους. Ωστόσο, η έλλειψη συντήρησης, εκπαίδευσης και σωστής οργάνωσης του δικτύου τους κατέστησαν σχεδόν ανενεργούς.
Ο δήμος Δράμας, από το 2024 ανάλαβε την πλήρη συντήρησή τους, όπως της αλλαγής μπαταριών και ηλεκτροδίων, που είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία τους. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι όλοι αυτοί οι απινιδωτές βρίσκονταν εντός δημοσίων κτιρίων. Αυτό σήμαινε πως όταν οι χώροι αυτοί ήταν κλειστοί, δεν μπορούσε κάποιος να τους χρησιμοποιήσει εφόσον πρόκυπτε ανάγκη.
Ο δήμος Δράμας, από το 2024 ανάλαβε την πλήρη συντήρησή τους, όπως της αλλαγής μπαταριών και ηλεκτροδίων, που είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία τους. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι όλοι αυτοί οι απινιδωτές βρίσκονταν εντός δημοσίων κτιρίων. Αυτό σήμαινε πως όταν οι χώροι αυτοί ήταν κλειστοί, δεν μπορούσε κάποιος να τους χρησιμοποιήσει εφόσον πρόκυπτε ανάγκη.
