Κυβέρνηση και τράπεζες αναζητούν λύση για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο – Τα σενάρια
Η βασική μέθοδος που εξετάζεται προβλέπει την ανακατασκευή του δανείου από την πρώτη ημέρα εκταμίευσής του έως σήμερα, σαν να είχε ληφθεί εξ αρχής σε ευρώ.
Στην τελική ευθεία μπαίνει η διαδικασία διαμόρφωσης της ρύθμισης για τα περίπου 70.000 στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο, με την κυβέρνηση να σχεδιάζει την παρουσίαση της λύσης εντός του πρώτου εξαμήνου του έτους, πιθανότατα μετά το Πάσχα. Οι συζητήσεις μεταξύ υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Τράπεζας της Ελλάδος, ΕΚΤ και τραπεζών κινούνται σε τεχνικό επίπεδο, με βασικό ζητούμενο να εξευρεθεί μια «δίκαιη και ρεαλιστική» λύση που θα ανακουφίσει τους δανειολήπτες, χωρίς να διαταράξει την ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος.
Το πρόβλημα των δανείων αυτών έχει τις ρίζες του στην περίοδο 2007-2009, όταν χιλιάδες πολίτες προχώρησαν σε λήψη στεγαστικών δανείων σε ελβετικό φράγκο λόγω του χαμηλού επιτοκίου. Ωστόσο, η κατάργηση της σταθερής ισοτιμίας φράγκου προς ευρώ το 2015 εκτόξευσε την οφειλή τους, δημιουργώντας έναν διαρκή φαύλο κύκλο όπου, παρά τις πληρωμές, το χρέος όχι μόνο δεν μειωνόταν, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις αυξανόταν.
Η λύση που αναζητείται έχει ως κεντρικό άξονα την αποτροπή του να καταστούν «κόκκινα» τα δάνεια, καθώς αυτό θα επιβάρυνε τις τράπεζες και θα απομάκρυνε τη σύγκλισή τους με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Το επικρατέστερο σενάριο περιλαμβάνει τη χρήση του εργαλείου της αναχρηματοδότησης, ώστε οι δανειολήπτες να μετατρέψουν το υπόλοιπο του χρέους τους σε ευρώ, χωρίς να χαρακτηριστεί μη εξυπηρετούμενο το δάνειο, κάτι που θα είχε δυσμενείς συνέπειες για την πιστοληπτική εικόνα των τραπεζών.
Η βασική μέθοδος που εξετάζεται προβλέπει την ανακατασκευή του δανείου από την πρώτη ημέρα εκταμίευσής του έως σήμερα, σαν να είχε ληφθεί εξ αρχής σε ευρώ. Μέσω αυτής της προσομοίωσης, θα προκύψει η διαφορά μεταξύ της πραγματικής οφειλής σε ελβετικό φράγκο και της θεωρητικής σε ευρώ, με στόχο να καθοριστεί το βέλτιστο ισοδύναμο δάνειο σε ευρώ.
Στη συνέχεια, θα γίνει αναχρηματοδότηση, ώστε οι δανειολήπτες να συνεχίσουν την αποπληρωμή τους σε ένα σταθερότερο περιβάλλον, με όρους που λαμβάνουν υπόψη τη χαμηλότερη επιτοκιακή επιβάρυνση του φράγκου.
