Πώληση Εθνικής Ασφαλιστικής: Τα ανοικτά μέτωπα της Εθνικής Τράπεζας με το CVC

Μπορεί να φαίνεται απλή σε επίπεδο μετοχών, αλλά στην πράξη δημιουργεί έναν σύνθετο χάρτη υποχρεώσεων, διαπραγματεύσεων και νέων ισορροπιών στην τραπεζική και ασφαλιστική αγορά.

Το βασικό ζήτημα προκύπτει από τη συμφωνία που είχε υπογράψει η Εθνική Τράπεζα με το CVC το 2022, όταν πούλησε την πλειοψηφία της Εθνικής Ασφαλιστικής στο fund. Τότε είχαν τεθεί συγκεκριμένοι όροι και ρήτρες που εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα.

Ένας από τους βασικούς όρους αυτής της παλιότερης συμφωνίας ήταν ότι το CVC δεν πλήρωσε όλο το τίμημα της εξαγοράς της ασφαλιστικής εταιρείας αμέσως, αλλά μέρος του ποσού – συγκεκριμένα 125 εκατ. ευρώ – επρόκειτο να καταβληθεί σε βάθος πενταετίας, δηλαδή μέχρι το 2026. Αυτό σημαίνει ότι το CVC ακόμα οφείλει χρήματα στην Εθνική Τράπεζα για την εξαγορά που έγινε πριν από δύο χρόνια. Τώρα, με τη νέα συμφωνία, τίθεται το ερώτημα εάν και πώς θα τηρηθεί αυτή η αρχική δέσμευση.

Επιπλέον, η συμφωνία του 2022 προέβλεπε ότι αν η Εθνική Ασφαλιστική εμφάνιζε επιπλέον ζημίες από τα παλιά ασφαλιστικά συμβόλαια υγείας, τότε η Εθνική Τράπεζα θα έπρεπε να καταβάλει αποζημίωση στο CVC. Αυτό αφορά κυρίως το χαρτοφυλάκιο των ισόβιων ασφαλιστικών προγραμμάτων υγείας, δηλαδή συμβόλαια που υπογράφηκαν πριν από χρόνια και συνεχίζουν να παρέχουν κάλυψη στους ασφαλισμένους χωρίς να μπορούν να τροποποιηθούν. Αυτά τα προγράμματα είχαν επιβαρύνει τα οικονομικά της ασφαλιστικής εταιρείας, με αποτέλεσμα η Εθνική Τράπεζα να πληρώσει 85 εκατ. ευρώ το 2023 για να καλύψει ζημίες. Με τη νέα συμφωνία πώλησης στην Πειραιώς, θα πρέπει να διευκρινιστεί αν προκύπτουν επιπλέον απαιτήσεις ή διαφορές που θα πρέπει να διευθετηθούν μεταξύ Εθνικής Τράπεζας και CVC.

Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα αφορά το ποσοστό 9,9% που εξακολουθεί να κατέχει η Εθνική Τράπεζα στην Εθνική Ασφαλιστική. Με βάση την αποτίμηση των 600 εκατ. ευρώ που έχει συμφωνήσει η Τράπεζα Πειραιώς για την εξαγορά, η Εθνική Τράπεζα θα εισπράξει περίπου 60 εκατ. ευρώ για να αποχωρήσει εντελώς από το μετοχικό κεφάλαιο της ασφαλιστικής. Όμως, το οικονομικό κομμάτι δεν είναι το μοναδικό θέμα που απασχολεί την τράπεζα.

Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα είναι τι θα γίνει με τη συμφωνία αποκλειστικής συνεργασίας που έχει η Εθνική Τράπεζα με την Εθνική Ασφαλιστική για την πώληση ασφαλιστικών προϊόντων μέσω των καταστημάτων της. Η συμφωνία αυτή έχει διάρκεια 15 ετών και σημαίνει ότι οι πελάτες της Εθνικής Τράπεζας αγοράζουν ασφαλιστικά προγράμματα μόνο από την Εθνική Ασφαλιστική. Τώρα όμως, ο νέος ιδιοκτήτης της ασφαλιστικής είναι η Πειραιώς, ένας ανταγωνιστής της Εθνικής στον τραπεζικό τομέα. Θεωρητικά, η συμφωνία παραμένει σε ισχύ, όμως στην πράξη μένει να φανεί αν θα επηρεαστεί η δυναμική της συνεργασίας.

Ακόμα πιο περίπλοκο γίνεται το θέμα αν ληφθεί υπόψη ότι και η Τράπεζα Πειραιώς έχει δικές της αποκλειστικές συνεργασίες με ασφαλιστικές εταιρείες. Συγκεκριμένα, έχει συμβόλαια συνεργασίας με την Ergo Ασφαλιστική και την NN Hellas, που ισχύουν μέχρι το 2029 και το 2030 αντίστοιχα. Αυτό δημιουργεί μια «γκρίζα ζώνη» σχετικά με το πώς θα λειτουργήσει το τραπεζικό δίκτυο της Πειραιώς όταν πλέον θα ελέγχει την Εθνική Ασφαλιστική.

Ένα ακόμα ερώτημα που προκύπτει είναι πώς θα διαχειριστεί η Εθνική Τράπεζα το πελατολόγιό της, δηλαδή τους πελάτες που έχουν ασφαλιστικά συμβόλαια στην Εθνική Ασφαλιστική μέσω της τράπεζας. Για παράδειγμα, ένας πελάτης που έχει ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής μέσω της Εθνικής Τράπεζας, αλλά η ασφαλιστική του εταιρεία περνά στον έλεγχο της Πειραιώς, θα συνεχίσει να εξυπηρετείται όπως πριν; Θα προσπαθήσει η Εθνική να προωθήσει νέες ασφαλιστικές λύσεις από άλλες εταιρείες για να διατηρήσει τον έλεγχο του πελατολογίου της; Αυτά είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν τους επόμενους μήνες.

Τέλος, σημαντικό είναι και το θέμα των εσόδων από τις πωλήσεις ασφαλιστικών προϊόντων (bancassurance), καθώς η Εθνική Τράπεζα θα πρέπει να δει πώς θα διαχειριστεί το δικό της μοντέλο μετά τις αλλαγές στη μετοχική σύνθεση της Εθνικής Ασφαλιστικής.