Πώς θα έμοιαζε το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη «Στο περιγιάλι το κρυφό» αν το είχαν επιμεληθεί συνθέτες όπως ο Μπαχ, ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν ή αν το ακούγαμε σε ρυθμούς τζαζ, ροκ ή γκόσπελ; Πώς θα ήταν να έβλεπε το κοινό ταινία βωβού κινηματογράφου με τον Τσάρλι Τσάπλιν, συνοδεία ζωντανής μουσικής από σαξόφωνο και πιάνο; Πώς θα ήταν μία συναυλία αν συμμετείχε το κοινό, προτείνοντας στον καλλιτέχνη αγαπημένα του κομμάτια, τα οποία θα τα επεξεργάζονταν αυτοσχεδιαστικά ή θα τα παράλλασσε;
Απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις πρόκειται να δώσει εμπράκτως το 12ο Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης (ΦΠΘ), που έρχεται από το τέλος Μαρτίου με ένα πλούσιο πρόγραμμα που καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα μουσικής και φιλοδοξεί να ικανοποιήσει τόσο τους λάτρεις της μουσικής αλλά και όσους θέλουν απλώς να ακούσουν κάτι καινούριο που ενδεχομένως να τους ενδιαφέρει.
«Είναι ένα Φεστιβάλ που απευθύνεται στους πάντες. Οι οκτώ συναυλίες, τα πέντε ρεσιτάλ και οι τρεις συναυλίες μουσικής δωματίου, είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Δηλαδή περιλαμβάνουν από αμιγώς κλασικές συναυλίες, μέχρι συναυλίες jazz ή άλλες που στηρίζονται στον αυτοσχεδιασμό και στην πειραματική μορφή της μουσικής», δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πιανίστας και διοργανωτής του Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης Χαράλαμπος Αγγελόπουλος, τονίζοντας ότι τον τέταρτο βασικό άξονα του Φεστιβάλ αποτελεί ο 6ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Πιάνου, με τον οποίο για πρώτη φορά ρίχνει αυλαία η διοργάνωση. «Ο στόχος του Διαγωνισμού -που απευθύνεται αποκλειστικά σε Έλληνες πιανίστες έως 27 ετών, είναι να τους δώσει βήμα να έχουν τις πρώτες τους σοβαρές επαγγελματικές εμπειρίες σε έγκυρους συναυλιακούς χώρους, να παίξουν έργα επιλογής τους και να δείξουν μέρος της δουλειάς τους», είπε χαρακτηριστικά.
