Σύμφωνα με το ΣτΕ οι φορολογικές αρχές είχαν την υποχρέωση να κινηθούν εγκαίρως, δηλαδή μέσα στο χρονικό διάστημα των πέντε ετών, για να ζητήσουν οποιαδήποτε πληροφορία χρειάζονταν.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει ότι οι φορολογικές αρχές δεν μπορούν να παρατείνουν τον χρόνο παραγραφής μιας υπόθεσης φορολογίας εισοδήματος, εάν δεν έχουν ενεργήσει εγκαίρως μέσα στα πέντε χρόνια που προβλέπει ο νόμος.
Η υπόθεση στην οποία στηρίχθηκε η κρίση του ΣτΕ αφορούσε φορολογικό έλεγχο που βασίστηκε σε πληροφορίες από το εξωτερικό, οι οποίες κοινοποιήθηκαν στις ελληνικές φορολογικές αρχές αφού είχε ήδη περάσει η πενταετής προθεσμία παραγραφής. Οι πληροφορίες αυτές φέρονταν να αποδεικνύουν ότι είχαν γίνει εικονικές συναλλαγές.
Το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης είχε κρίνει ότι αυτές οι μεταγενέστερες πληροφορίες μπορούσαν να δικαιολογήσουν την επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής, επειδή είχαν προκύψει μέσω διοικητικής συνδρομής με άλλες χώρες και θεωρήθηκαν νέα κρίσιμα στοιχεία.
Η φορολογούμενη όμως εταιρείας υποστήριξε ότι οι ελληνικές αρχές γνώριζαν ή μπορούσαν να γνωρίζουν για τις επίμαχες συναλλαγές πριν λήξει η πενταετία. Επομένως, σύμφωνα με την ίδια, δεν μπορούσαν να επικαλεστούν καθυστερημένα έγγραφα από το εξωτερικό για να παρατείνουν τη διάρκεια του ελέγχου.
Το ΣτΕ συμφώνησε και ακύρωσε την απόφαση του Εφετείου. Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, οι φορολογικές αρχές είχαν την υποχρέωση να κινηθούν εγκαίρως, δηλαδή μέσα στο χρονικό διάστημα των πέντε ετών, για να ζητήσουν οποιαδήποτε πληροφορία χρειάζονταν. Το γεγονός ότι μια υπόθεση είναι δύσκολη ή περίπλοκη, ή ότι ο φορολογούμενος δεν συνεργάζεται επαρκώς, δεν δικαιολογεί την καθυστέρηση των αρχών ούτε νομιμοποιεί την επιμήκυνση της παραγραφής.
Η απόφαση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι ξεκαθαρίζει ότι η ενεργοποίηση της διεθνούς διοικητικής συνδρομής δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως «παράθυρο» για να παρατείνεται η προθεσμία παραγραφής.
