Η Μεγάλη Τρίτη, τρίτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, δεν είναι απλώς ένας κρίκος στην αλυσίδα των Παθών. Είναι μια πνευματική πρόκληση προς τον άνθρωπο – τον κουρασμένο, τον μετανοημένο, αλλά και τον υπερήφανο. Είναι η μέρα που η Εκκλησία μας φέρνει ενώπιον μας δύο μεγάλες παραβολές και έναν αθάνατο ύμνο, προκαλώντας μας να σταθούμε με ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μας.
Η Παραβολή των Δέκα Παρθένων
Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Το τελευταίο τροπάριο στην ακολουθία είναι αυτό της ευσεβούς και λογίας ποιητρίας του Βυζαντίου, Κασσιανής.
Η παραβολή των δέκα παρθένων είναι μία από τις πιο ισχυρές και συμβολικές διηγήσεις του Ιησού Χριστού, η οποία περιλαμβάνεται στο Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον (25:1–13). Πρόκειται για ένα απόσπασμα που εντάσσεται στο πλαίσιο της εσχατολογικής διδασκαλίας του Ιησού, δηλαδή της διδασκαλίας που σχετίζεται με το τέλος του κόσμου και την τελική Κρίση.
Η παραβολή των δέκα παρθένων είναι μία από τις πιο ισχυρές και συμβολικές διηγήσεις του Ιησού Χριστού, η οποία περιλαμβάνεται στο Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον (25:1–13). Πρόκειται για ένα απόσπασμα που εντάσσεται στο πλαίσιο της εσχατολογικής διδασκαλίας του Ιησού, δηλαδή της διδασκαλίας που σχετίζεται με το τέλος του κόσμου και την τελική Κρίση.
