Στόχος είναι η ελάφρυνση των φορολογικών βαρών για τη μεσαία τάξη και η στήριξη συνεπών φορολογουμένων.
Η κυβέρνηση μελετά την εισαγωγή ενός νέου ενδιάμεσου φορολογικού συντελεστή για εισοδήματα 10.001-20.000 ευρώ, ώστε να αποφευχθεί η απότομη αύξηση του φόρου από 9% σε 22%. Παράλληλα εξετάζεται η αύξηση του ορίου εισοδήματος πάνω από το οποίο εφαρμόζεται ο ανώτατος συντελεστής 44%.
Ο βασικός στόχος είναι η ελάφρυνση των φορολογικών βαρών για τη μεσαία τάξη και η στήριξη συνεπών φορολογουμένων, με παράλληλη τόνωση της κατανάλωσης και της οικονομικής δραστηριότητας.
Ένας μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 18.000 ευρώ σήμερα φορολογείται με 9% για τα πρώτα 10.000 ευρώ και με 22% για τα επόμενα 8.000 ευρώ. Η απότομη αύξηση του συντελεστή προκαλεί σημαντική επιβάρυνση, παρά το ότι το εισόδημά του παραμένει σε επίπεδο μεσαίας τάξης. Με την εισαγωγή ενός νέου ενδιάμεσου συντελεστή, πιθανότατα γύρω στο 15% για το εισόδημα 10.001-20.000 ευρώ, η φορολογική του επιβάρυνση θα μειωθεί αισθητά, αφήνοντάς του περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα για κατανάλωση ή αποταμίευση.
Ένας επαγγελματίας με ετήσιο καθαρό εισόδημα 45.000 ευρώ σήμερα επιβαρύνεται με τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή 44% για το τμήμα του εισοδήματός του που υπερβαίνει τις 40.000 ευρώ. Αν το όριο για την εφαρμογή του ανώτατου συντελεστή αυξηθεί στα 50.000 ευρώ, τότε το επιπλέον εισόδημά του θα φορολογείται με χαμηλότερο συντελεστή, μειώνοντας τη συνολική του φορολογική υποχρέωση και αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητά του στην αγορά.
Ένα ζευγάρι μισθωτών που δηλώνει συνολικό οικογενειακό εισόδημα 38.000 ευρώ βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε φορολογικό καθεστώς όπου σημαντικό μέρος του εισοδήματός του υπάγεται στον συντελεστή 22% και άνω. Με τις προωθούμενες αλλαγές, και ειδικά με την εισαγωγή ενδιάμεσου συντελεστή, το ζευγάρι θα καταβάλει λιγότερο φόρο για τα εισοδήματα μεταξύ 10.001 και 20.000 ευρώ ανά φορολογούμενο, γεγονός που θα οδηγήσει σε καθαρή αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματός τους, διευκολύνοντας τη διαχείριση του κόστους ζωής και ενισχύοντας την κατανάλωση.
Ωστόσο, η εφαρμογή εκτεταμένων φοροελαφρύνσεων δεν είναι εύκολη υπόθεση από δημοσιονομική άποψη. Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι δεσμευμένη σε αυστηρούς στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος, ενώ το δημόσιο χρέος της, αν και σε πτωτική πορεία, παραμένει από τα υψηλότερα στην Ευρωζώνη. Κάθε απόκλιση από τους στόχους μπορεί να προκαλέσει ανησυχίες στις αγορές, ειδικά σε μια περίοδο που το νέο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο καθιστά αυστηρότερη την επιτήρηση των δημόσιων οικονομικών.
