Τα στοιχεία της έρευνας του Ινστιτούτου Εργασίας φέρνουν στο φως σημαντικές ενδείξεις για τη χαμηλή ποιότητα και την αντικοινωνική οργάνωση του εργασιακού χρόνου.
Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα το δεύτερο από μια σειρά νέων Κειμένων Πολιτικής, παρουσιάζοντας τα πρώτα ευρήματα της δημοσκοπικής του έρευνας για την ποιότητα της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα. Σκοπός της έρευνας είναι η αποτύπωση κρίσιμων παραμέτρων της εργασιακής εμπειρίας, όπως το φυσικό περιβάλλον της εργασίας, η έντασή της, η διευθέτηση του χρόνου, η εργασιακή επισφάλεια, μέσα από τις ίδιες τις εμπειρίες και απόψεις των εργαζομένων.
Τα στοιχεία της έρευνας φέρνουν στο φως σημαντικές ενδείξεις για τη χαμηλή ποιότητα και την αντικοινωνική οργάνωση του εργασιακού χρόνου, με υψηλά ποσοστά εργαζομένων να απασχολούνται Σαββατοκύριακα, νύχτες ή σε ώρες που κανονικά ανήκουν στον ελεύθερο χρόνο τους. Συγκεκριμένα, το 57% των ανδρών και το 55% των γυναικών δήλωσαν ότι εργάζονται τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο τον μήνα, ενώ το 17% και το 10% αντίστοιχα εργάζονται νύχτα πάνω από δύο φορές τον μήνα. Επιπλέον, το 10% των ανδρών και το 7% των γυναικών ανέφεραν συχνές ή πολύ συχνές απροειδοποίητες αλλαγές βάρδιας.
Ανάλογες τάσεις παρατηρούνται και ανά ηλικιακή κατηγορία, με το 43% των εργαζομένων 17-34 ετών, το 42% των 35-54 και το 39% των άνω των 55 να δηλώνουν εργασία σε πάνω από δύο Σαββατοκύριακα τον μήνα. Νυχτερινή εργασία πάνω από δύο φορές τον μήνα καταγράφηκε σε ποσοστά 15%, 14% και 13% αντίστοιχα.
Αντίστοιχα, η απροειδοποίητη αλλαγή βάρδιας αφορά το 11% της ομάδας 35-54 ετών, το 8% των άνω των 55 και το 7% των νεότερων εργαζομένων.
Ιδιαίτερο βάρος φέρουν τα ευρήματα που σχετίζονται με το επίπεδο εκπαίδευσης. Από όσους δήλωσαν ότι εργάζονται τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο τον μήνα, το 63% είναι απόφοιτοι λυκείου ή χαμηλότερης εκπαίδευσης, το 60% έχουν τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό μειώνεται σε 45% στους κατόχους μεταπτυχιακού/διδακτορικού. Σχετικά με τη νυχτερινή εργασία, υψηλότερα ποσοστά εμφανίζονται επίσης σε εργαζομένους με τεχνική εκπαίδευση (19%) και σε όσους έχουν πτυχίο ΑΕΙ/ΤΕΙ ή χαμηλότερη εκπαίδευση (16%).
Στον τομέα της παροχής καταλύματος και εστίασης καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων που εργάζονται πάνω από δύο Σαββατοκύριακα τον μήνα (63%), ενώ σημαντικά ποσοστά καταγράφονται επίσης στο εμπόριο (47%), την επικοινωνία (37%), την εκπαίδευση (32%) και τη μεταποίηση (31%). Ανησυχητικό είναι επίσης το εύρημα ότι το 25% του συνολικού δείγματος δήλωσε πως εργάστηκε στον ελεύθερο χρόνο του για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της δουλειάς, με το ποσοστό αυτό να ανεβαίνει στο 38% στους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων και στο 34% των εργαζομένων σε επιχειρήσεις άνω των 250 ατόμων.
Σε ό,τι αφορά στην ευελιξία του ωραρίου και τη δυνατότητα άδειας μερικών ωρών για προσωπικά ή οικογενειακά θέματα, το 43% των ανδρών και το 50% των γυναικών δήλωσαν ότι αυτό είναι εφικτό μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις. Ανά ηλικιακή ομάδα, την ίδια απάντηση έδωσε σχεδόν ο μισός πληθυσμός των νέων εργαζομένων (47%) και περίπου το ίδιο ποσοστό και στις άλλες ηλικιακές κατηγορίες. Η δυνατότητα ευελιξίας φαίνεται να συνδέεται και με το μέγεθος της επιχείρησης, καθώς μόλις το 13% των εργαζομένων σε επιχειρήσεις με πάνω από 250 άτομα δήλωσε περιορισμένη δυνατότητα άδειας, έναντι 49% σε πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Το ΙΝΕ ΓΣΕΕ επισημαίνει ότι τα ευρήματα της έρευνας για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας υποδεικνύουν την ανάγκη άμεσων και στοχευμένων παρεμβάσεων πολιτικής για την προστασία των εργαζομένων από την υπερεργασία, τα μη προβλέψιμα και επιβαρυντικά ωράρια, αλλά και τις συνθήκες που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία, την οικογενειακή ζωή και την οικονομική τους ασφάλεια. Η πλήρης μελέτη έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου.
