Οι εταιρείες πληροφορικής δηλώνουν πλέον πιο διστακτικές στο να αναλάβουν καινούργια έργα.
Ο Μάιος του 2026 έχει εξελιχθεί σε ορόσημο για τον κλάδο της πληροφορικής στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Είναι η καταληκτική προθεσμία για την ολοκλήρωση των έργων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ένα πρόγραμμα που σχεδιάστηκε για να ενισχύσει τις οικονομίες των κρατών-μελών μετά την πανδημία. Όμως, καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι οι προσδοκίες που συνόδευσαν την ενεργοποίησή του απέχουν από την πραγματικότητα. Ο όγκος των έργων είναι τεράστιος, τα χρονοδιαγράμματα ασφυκτικά και οι ανησυχίες για το αν τελικά θα προλάβουν να υλοποιηθούν όλα, πλέον απολύτως βάσιμες.
Οι εταιρείες πληροφορικής δηλώνουν πλέον πιο διστακτικές στο να αναλάβουν καινούργια έργα. Η πίεση του χρόνου είναι τέτοια που, σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, σε κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν τουλάχιστον τρία χρόνια για να ολοκληρωθούν. Σήμερα όμως, όλα τα έργα που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάιο του 2026. Αυτή είναι η τελική προθεσμία που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και, σε περίπτωση καθυστερήσεων, την ευθύνη φέρει αποκλειστικά ο ανάδοχος.
Παράλληλα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχει έντονος προβληματισμός για τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκαν και κατευθύνθηκαν τα κονδύλια του Ταμείου. Παρότι τα κράτη-μέλη σεβάστηκαν τη δέσμευση να κατευθύνουν τουλάχιστον το 20% των πόρων στην ψηφιοποίηση, η πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα. Πάνω από το ένα τρίτο των στόχων που αξιολογήθηκαν κρίθηκαν ως ανεπαρκείς ή χαμηλής φιλοδοξίας. Αυτό σημαίνει πως είναι πιθανό να εκταμιευθούν χρήματα χωρίς να έχει διασφαλιστεί η πραγματική και ουσιαστική υλοποίηση των έργων.
Η ίδια έκθεση τονίζει πως η συμβολή του Ταμείου στην ψηφιακή μετάβαση των κρατών-μελών ήταν, σε μεγάλο βαθμό, μια χαμένη ευκαιρία. Παρά τα μεγάλα ποσά που διατέθηκαν, δεν είναι ξεκάθαρο αν οι δράσεις αυτές ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των κρατών ή αν επιλέχθηκαν για να καλυφθούν αριθμητικοί στόχοι και όχι στρατηγικές προτεραιότητες.
Στην Ελλάδα, η πίεση για την υλοποίηση των έργων είναι ήδη εμφανής. Η περίοδος άφθονης χρηματοδότησης έχει αφήσει το αποτύπωμά της: το συνολικό ανεκτέλεστο χαρτοφυλάκιο έργων πληροφορικής – δηλαδή τα έργα που έχουν συμβασιοποιηθεί αλλά δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί – ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει έργα τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα.
Καθώς λοιπόν πλησιάζει η καταληκτική ημερομηνία του Μαΐου 2026, ο κλάδος της πληροφορικής καλείται να φέρει εις πέρας έργα υψηλών απαιτήσεων, με λιγότερο χρόνο από τον αναγκαίο και με αυξανόμενη γραφειοκρατική και τεχνική πίεση. Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν αυτή η μοναδική συγκυρία επενδύσεων θα μεταφραστεί τελικά σε ουσιαστική ψηφιακή πρόοδο ή αν θα μείνει ως μια χαμένη ευκαιρία με ημιτελή έργα και περιορισμένα οφέλη.
