«Ως άνθρωπος, ο Εμμανουήλ Καραλής είναι πιο σημαντικός από τα επιτεύγματά του», λέει στην «R» o συγγραφέας Νίκος Μιχαλόπουλος, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Οταν κοιτάς από ψηλά».
Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑ – ΠΗΓΗ: Realnews
«Οταν πέρασα πάνω από τον πήχυ και κατάλαβα πως είχε μείνει στη θέση του, μεταμορφώθηκα σε έναν άλλον αθλητή. Εκεί ψηλά, στο ύψος μιας διώροφης πολυκατοικίας, απομυθοποίησα τα πάντα και στο δευτερόλεπτο που χρειάστηκε για να προσγειωθώ στο στρώμα, το μυαλό μου απογειώθηκε σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη που αυτόματα έβαλα ως στόχο και είπα “μπορώ”».
Το «Οταν κοιτάς από ψηλά» δεν είναι η βιογραφία ενός αστέρα του αθλητισμού. Είναι ο τρόπος του συγγραφέα Νίκου Μιχαλόπουλου να ζωγραφίσει με έγχρωμες, από καρδιάς, πινελιές την προσωπικότητα ενός νέου ανθρώπου που ξεκίνησε από το σκοτάδι, αλλά κράτησε ζωηρό το φως που έκρυβε μέσα του. Ενα φως που έλουσε όλους όσοι βρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου, που έγινε στο Κολλέγιο Αθηνών, παρουσία πολλών προσωπικοτήτων από τον χώρο του αθλητισμού, της πολιτικής και του πολιτισμού, και συνάντησαν τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, τον πρωταθλητή μας στο άλμα επί κοντώ, Εμμανουήλ Καραλή.
«Η ατμόσφαιρα στην παρουσίαση που διοργάνωσαν οι εκδόσεις “Διόπτρα” ήταν μαγική», λέει στη Realnews ο Ν. Μιχαλόπουλος. «Δεχτήκαμε ένα τσουνάμι αγάπης, όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να μας πουν, ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός, που είχε διαβάσει το βιβλίο, μίλησε από την καρδιά του και έμεινε μέχρι το τέλος της εκδήλωσης».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε συγκινημένος από το θάρρος με το οποίο ο «Μανόλο» αντιμετώπισε τις προκαταλήψεις, τον ρατσισμό και τις μαθησιακές δυσκολίες. «Σε όλα τα νέα παιδιά τα οποία εμπνέονται από εσένα, στέλνεις το μήνυμα ότι δύο δρόμους έχει η ζωή», του απευθύνθηκε. «Είτε θα ζεις στη σκιά των φόβων σου, είτε θα βρεις έναν τρόπο να τους ξεπεράσεις. Εσύ ξεπέρασες τους δικούς σου φόβους και τους δικούς σου δαίμονες».
Πάνω από τον πήχυ
Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, με τον Ν. Μιχαλόπουλο να γίνεται η φωνή του Καραλή, το βιβλίο είναι ποτισμένο από ειλικρίνεια και συναίσθημα και, χωρίς να γίνεται στιγμή διδακτικό, μεταγγίζει μηνύματα ζωής. Και αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος του συγγραφέα και του αθλητή, που στη διάρκεια της παρουσίασης άκουσαν συγκινημένοι νεαρούς αναγνώστες να τους λένε πόσο τους «ξεκλείδωσε» και πόσο τους βοήθησε η ιστορία του Καραλή. «Αυτό ήταν το μεγαλύτερο δώρο για εμάς», λέει ο Ν. Μιχαλόπουλος.
«Ξέρετε, δεν είναι εύκολο να γράφεις για έναν άνθρωπο ο οποίος είναι εν ζωή, βρίσκεται σε κορυφαίο σημείο της καριέρας του και έχει και πολύ μέλλον μπροστά του. Χρειάζονται πολύ λεπτές ισορροπίες». Ο Ν. Μιχαλόπουλος γνώριζε τον πατέρα του «Μανόλο» από την εποχή που ήταν συναθλητές.
«Στα χρόνια της κατάθλιψης του Εμμανουήλ, ο Χάρης σκέφτηκε να κάνουμε ένα παιδικό βιβλίο για να μιλήσει το παιδί για τα θέματα που το απασχολούσαν. Αυτό δεν έγινε ποτέ, αλλά όταν φτάσαμε στο μαγικό καλοκαίρι του ’24 και στο ολυμπιακό του μετάλλιο, μου τηλεφώνησαν και μου είπαν να ξεκινήσουμε αυτό που λέγαμε και να το κάναμε διαφορετικό. Δούλεψα πρώτα με τους γονείς, γιατί ήθελα να φτάσω βαθιά στις ρίζες του Εμμανουήλ. Επειτα, συνεχίσαμε οι δυο μας».
Δέθηκαν από την πρώτη στιγμή. Διαφορετικές γενιές, διαφορετικές εμπειρίες στον αθλητισμό (ο Ν. Μιχαλόπουλος, εκτός από εκπαιδευτικός και συγγραφέας, είναι και πρωταθλητής στον ακοντισμό), όμως μεγάλωσαν στους ίδιους αθλητικούς χώρους και μοιράστηκαν στόχους και συναισθήματα και αυτά προσπάθησαν να μεταφέρουν στις σελίδες για να ταυτιστούν οι αναγνώστες, αθλητές ή μη.
«Ο Εμμανουήλ ήθελε τον πήχυ ψηλά, όμως αυτό το “ψηλά” είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο», μας λέει ο συγγραφέας. «Θέλαμε να δώσουμε ένα τρυφερό χτύπημα στην πλάτη του αναγνώστη και να του πούμε ότι, αν διατηρήσει μέσα του το φως και το όνειρό του ζωντανό, τα έχει καταφέρει. Ακόμα και στην τοξική εποχή μας. Πιστεύω πραγματικά ότι το καλό έχει τη δύναμη να επικρατήσει. Για εμένα, το όνειρο δεν έχει ημερομηνία λήξης. Ομως, δεν είμαστε φωτοτυπία κανενός. Η ομορφιά του κόσμου μας είναι η διαφορετικότητά μας, αλλά όλοι ψάχνουμε τη ματιά προς τα αστέρια. Οι αθλητές, συγκεκριμένα, με καύσιμο την αυτοπειθαρχία, αυτό το ταξίδι το έχουν πιο πραγματικό στα χέρια τους, επειδή αυτά που κάνουν είναι μετρήσιμα. Με μεζούρα, χρονόμετρο, κιλά. Πότε χάνεις, πότε κερδίζεις, όμως ο αθλητισμός μαθαίνει στα παιδιά πώς να είναι πρωταθλητές όχι στα στάδια, αλλά στη ζωή τους».
Ουσιαστικά, το βιβλίο δημιουργήθηκε μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εκεί, σε έναν χώρο οικείο και για τους δυο τους, Νίκος και «Μανόλο» ξετύλιγαν το νήμα της αφήγησης όταν όλοι είχαν φύγει, αργά τη νύχτα. «Σχεδόν ό,τι διαβάσετε, είναι γραμμένο μεταμεσονύκτια», μας λέει ο Ν. Μιχαλόπουλος.
Ηταν η πρώτη φορά που, ως συγγραφέας, μπήκε «στα παπούτσια ενός άλλου ανθρώπου». Σε αυτό, πέρα από τον αθλητισμό, τον βοήθησε και ένα άλλο κοινό τους σημείο: «Είχα και εγώ δεχτεί μπούλινγκ, γιατί ήμουν το κοντό, παχουλό, μη δημοφιλές αγόρι που δεν έπαιζε ποδόσφαιρο», εξομολογείται. «Και αυτό κόντεψε να με τσακίσει».
Από τη ζουμερή αφήγηση, ξεχωρίζει την καθηλωτική ιστορία της μητέρας του «Μανόλο», τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την επιτυχία του, το ότι αποφάσισε να μην είναι εκδικητικός και τιμωρητικός απέναντι σε όσους τον πλήγωσαν και το ότι για πρώτη φορά αναφέρεται στη δυσλεξία του.
Ποιο είναι, πιστεύει, το μεγαλύτερο προσόν του Εμμ. Καραλή; «Το ότι αυτό το γλυκό, χαμογελαστό παιδί που βλέπετε απέναντί σας είναι πραγματικά εκείνος. Δεν υπάρχει δεύτερο και τρίτο επίπεδο, δεν υπάρχουν δημόσιες σχέσεις. Αυτό που βλέπετε είναι ατόφιο και γνήσιο. Είναι ένας άνθρωπος σημαντικός, πιο σημαντικός από τα επιτεύγματά του. Και αυτό συμβαίνει σπάνια. Αν του πάρεις τις διακρίσεις του, αυτό που μένει είναι το ίδιο λαμπρό».
Διαβάστε το δημοσίευμα
