Σε σύγκριση με το 2024, η Ελλάδα σημείωσε υποχώρηση εννέα θέσεων στον δείκτη επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας (από την 44η στην 53η θέση), ενώ έχασε μία θέση τόσο στους δείκτες οικονομικής αποδοτικότητας (53η από 52η) όσο και κυβερνητικής αποτελεσματικότητας (επίσης στην 53η από την 52η).
Σε νέα πτώση τριών θέσεων υποχώρησε η Ελλάδα στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας του Ινστιτούτου IMD για το 2025, καταλαμβάνοντας την 50ή θέση μεταξύ 69 οικονομιών. Η ετήσια έκθεση του International Institute for Management Development (IMD) με τίτλο «World Competitiveness Yearbook», που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ), καταγράφει επιδείνωση της θέσης της χώρας σε τρεις βασικούς πυλώνες: επιχειρηματική αποτελεσματικότητα, οικονομική αποδοτικότητα και κυβερνητική αποτελεσματικότητα.
Σε σύγκριση με το 2024, η Ελλάδα σημείωσε υποχώρηση εννέα θέσεων στον δείκτη επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας (από την 44η στην 53η θέση), ενώ έχασε μία θέση τόσο στους δείκτες οικονομικής αποδοτικότητας (53η από 52η) όσο και κυβερνητικής αποτελεσματικότητας (επίσης στην 53η από την 52η). Σταθερή παρέμεινε η κατάταξη στον δείκτη υποδομών, όπου η χώρα καταλαμβάνει την 40ή θέση.
Η υποχώρηση αυτή επαναφέρει την Ελλάδα στην τελευταία εικοσάδα των λιγότερο ανταγωνιστικών οικονομιών παγκοσμίως. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την έκθεση, η χώρα κατατάσσεται μόλις πάνω από τις Φιλιππίνες, την Πολωνία, την Κροατία και την Κολομβία, ενώ πιο πίσω βρίσκονται η Τουρκία, η Σλοβακία, η Βενεζουέλα και άλλες αναδυόμενες ή υποαναπτυγμένες οικονομίες.
Η πρόεδρος του ΣΒΕ, Λουκία Σαράντη, σε δήλωσή της τόνισε πως η διαχρονικά χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας αποτελεί τροχοπέδη για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση. Όπως επεσήμανε, τα βασικά εμπόδια παραμένουν η γραφειοκρατία, το κόστος ενέργειας, η αναντιστοιχία δεξιοτήτων με τις ανάγκες της αγοράς, η υπολειτουργία των υποδομών και η ανυπαρξία συνεκτικής στρατηγικής για την ενίσχυση της βιομηχανίας.
Ο ΣΒΕ επαναφέρει στο προσκήνιο την ανάγκη για ταχεία επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και την ενεργοποίηση πολιτικών που θα ενισχύσουν τη θέση της βιομηχανίας στο νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Ανάμεσα στις προτάσεις που θέτει προς συζήτηση είναι η μείωση του ενεργειακού κόστους, η αναβάθμιση των περιφερειακών υποδομών, η επένδυση στην επαγγελματική εκπαίδευση, η διευκόλυνση πρόσβασης σε χρηματοδοτικά εργαλεία για ψηφιακό μετασχηματισμό και καινοτομία, καθώς και η βελτίωση του ρυθμιστικού πλαισίου.
