Στις 8 Ιουνίου 1824, ημέρα Κυριακή, συγκεντρώθηκαν όλοι οι παράγοντες του νησιού στο ναό του Αγίου Νικολάου και τελικά αποφάσισαν πως δεν τους έμενε άλλη διέξοδο παρά η άμυνα στην ξηρά, πήραν «την λεωνίδειον απόφασιν να πολεμήσουν τον εχθρόν υπέρ των όλων». Μετέφεραν τα κανόνια των πλοίων τους σε θέσεις που έκριναν κατάλληλες με σκοπό ή να νικήσουν τον εχθρό ή να πεθάνουν όλοι εκεί πολεμώντας.
Η στρατιωτική δύναμη του νησιού έφθασε τις 3.000 άνδρες συνολικά. Από αυτούς 1.300 ήταν Ψαριανοί, είδαν να πλησιάζουν προς το νησί τους 15 εχθρικά πολεμικά με ένα δίκροτο για να κατασκοπεύσουν και να εκτιμήσουν την κατάσταση. Όταν πλησίασαν στον κάβο του Αγίου Γεωργίου ο Κανάρης έλαβε διαταγή να επιτεθεί με τα πυρπολικά του. Τα εχθρικά αναγνωριστικά έσπευσαν να απομακρυνθούν μαζί με τον Χοσρέφ Πασά, που επέβαινε στο δίκροτο. Την άλλη μέρα, οι Ψαριανοί ενημέρωσαν την κυβέρνηση και τις ναυτικές δυνάμεις, ζητώντας για μια ακόμη φορά την ταχεία αποστολή του στόλου και πολεμικά εφόδια, σφαίρες και πυρίτιδα. Αυτή ήταν η τελευταία έκκληση των Ψαρών για βοήθεια, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.
Στις 20 Ιουνίου του 1824, ο εχθρικός στόλος είχε εγκαταλείψει το Σίγρι, με πορεία προς τα Ψαρά. Την επόμενη ημέρα, απέτυχε η πρώτη προσπάθεια για απόβαση εχθρικού στρατού εξαιτίας του μεγάλου αριθμού υπερασπιστών. Τελικά, ο Χοσρέφ Πασάς κατάφερε να καταλάβει την πόλη και διέταξε τα στρατεύματά του να κυριεύσουν και το Παλαιόκαστρο. Αξίζει να επισημανθεί ότι, από την αρχή της επανάστασης, το Παλαιόκαστρο είχε οχυρωθεί από τους Ψαριανούς, οι οποίοι κατεδαφίζοντας τον περίβολο δύο εκκλησιών είχαν υψώσει ισχυρό τοίχος 5 μέτρων και είχαν μετατρέψει την τοποθεσία σε πραγματικό φρούριο.
Στις 20 Ιουνίου του 1824, ο εχθρικός στόλος είχε εγκαταλείψει το Σίγρι, με πορεία προς τα Ψαρά. Την επόμενη ημέρα, απέτυχε η πρώτη προσπάθεια για απόβαση εχθρικού στρατού εξαιτίας του μεγάλου αριθμού υπερασπιστών. Τελικά, ο Χοσρέφ Πασάς κατάφερε να καταλάβει την πόλη και διέταξε τα στρατεύματά του να κυριεύσουν και το Παλαιόκαστρο. Αξίζει να επισημανθεί ότι, από την αρχή της επανάστασης, το Παλαιόκαστρο είχε οχυρωθεί από τους Ψαριανούς, οι οποίοι κατεδαφίζοντας τον περίβολο δύο εκκλησιών είχαν υψώσει ισχυρό τοίχος 5 μέτρων και είχαν μετατρέψει την τοποθεσία σε πραγματικό φρούριο.
