Είναι πραγματικά εξοργιστικό — και συνάμα θλιβερό — να βλέπει κανείς πρώην αστυνομικούς να παρελαύνουν καθημερινά στα τηλεοπτικά πάνελ, στα ραδιόφωνα και στα sites, παριστάνοντας τους δημοσιογράφους, τους αναλυτές, ακόμη και τους “ειδικούς” σε κάθε πιθανό θέμα. Από την εγκληματικότητα και την καθημερινότητα μέχρι τα κοινωνικά φαινόμενα, εμφανίζονται ως αυθεντίες, λες και το να έχεις φορέσει στο παρελθόν στολή σου δίνει αυτόματα πτυχίο δημοσιογραφίας και κοινωνιολογίας μαζί.
Η δημοσιογραφία, όμως, δεν είναι προέκταση ενός περιπολικού. Δεν είναι δουλειά του «ξέρω πώς σκέφτεται ο εγκληματίας» ή του «εγώ στη ΓΑΔΑ θα το έλυνα αλλιώς». Είναι λειτούργημα έρευνας, τεκμηρίωσης και ελέγχου της εξουσίας. Και όταν τη θέση του δημοσιογράφου καταλαμβάνει ο συνταξιούχος αστυνομικός, τότε η ενημέρωση εκφυλίζεται σε τηλεοπτικό θέατρο “εμπειρίας” και αυθεντίας χωρίς αντίλογο.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι δημοσιογράφοι — και δεν θα γίνουν ποτέ. Δεν έχουν το φίλτρο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά ανάμεσα σε πληροφορία και εντύπωση, ούτε μπορούν να κατανοήσουν τι σημαίνει ρεπορτάζ πέρα από μια αστυνομική αναφορά. Παρουσιάζονται ως “παντογνώστες”, ειρωνεύονται, υποκαθιστούν τους ειδικούς και πολλές φορές εκφράζουν απόψεις που όχι μόνο δεν στηρίζονται σε δεδομένα, αλλά προσβάλλουν τη νοημοσύνη του κοινού.
Η δημοσιογραφία έχει ανάγκη από ανθρώπους που ψάχνουν, που ρωτούν, που αμφισβητούν. Όχι από απόστρατους που βρήκαν δεύτερη καριέρα μπροστά σε κάμερες. Το ότι κάποτε κρατούσαν όπλο δεν σημαίνει πως τώρα πρέπει να κρατούν μικρόφωνο. Γιατί η ενημέρωση δεν είναι “περιοχή αστυνόμευσης” — είναι δημόσιος χώρος αλήθειας, και οφείλει να μείνει καθαρός από τέτοιες γελοιογραφίες της σοβαρότητας.
Η δημοσιογραφία έχει ανάγκη από ανθρώπους που ψάχνουν, που ρωτούν, που αμφισβητούν. Όχι από απόστρατους που βρήκαν δεύτερη καριέρα μπροστά σε κάμερες. Το ότι κάποτε κρατούσαν όπλο δεν σημαίνει πως τώρα πρέπει να κρατούν μικρόφωνο. Γιατί η ενημέρωση δεν είναι “περιοχή αστυνόμευσης” — είναι δημόσιος χώρος αλήθειας, και οφείλει να μείνει καθαρός από τέτοιες γελοιογραφίες της σοβαρότητας.
