Ποιες σχέσεις κρατάνε για πάντα;
Ποιες σχέσεις κρατάνε για πάντα; Είναι σχέσεις στις οποίες μαλώνουμε συχνά και διαφωνούμε ή σχέσεις στις οποίες υπάρχει υπομονή και ανεκτικότητα; Αν ήταν να στοιχηματίσουμε, τότε μάλλον όλοι θα βάζαμε τα λεφτά μας στη δεύτερη κατηγορία.
Όλοι έχουμε ακούσει, εξάλλου, τους φίλους μας να μας λένε: «Άσε και κάτι να πέσει κάτω», «Μην δίνεις σημασία», «Κάνε λίγο υπομονή. Που θα πάει θα στρώσει…».
Οι έρευνες…
Τι λένε, όμως, οι επιστημονικές έρευνες επί του θέματος; Επιβεβαιώνουν τη λαϊκή σοφία ή μήπως αποδεικνύεται να είναι άλλη μια λαϊκή παραπληροφόρηση; Σε έρευνες που έγιναν πάνω σε νιόπαντρα ζευγάρια, οι οποίες είχαν μεγάλη προγνωστική ικανότητα ως προς τις πιθανότητες διαζυγίου, βρέθηκε πως οι σχέσεις οι οποίες είχαν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να επιζήσουν μακροχρόνια δεν ήταν αυτές μέσα στις οποίες οι σύντροφοι έκαναν υπομονή με όσα τους ενοχλούσαν στον άλλον. Δεν ήταν αυτές μέσα στις οποίες ο άντρας ή η γυναίκα έδειχνε ανεκτικότητα για τα όσα τον/την δυσκόλευαν.
Οι σχέσεις οι οποίες είχαν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να επιβιώσουν και να μην καταλήξουν σε διαζύγιο ήταν αυτές στις οποίες οι σύντροφοι δεν άφηναν τίποτα να πέσει κάτω. Ήταν σχέσεις στις οποίες οι σύντροφοι εξέφραζαν άμεσα τα συναισθήματά τους και δε μάζευαν αρνητικές σκέψεις ο ένας για τον άλλον. Στις σχέσεις αυτές, το παραμικρό γινόταν θέμα συζήτησης και διευθέτησης. Έτσι το ζευγάρι ξεκινούσε κάθε νέα μέρα χωρίς αποσκευές. Χωρίς απωθημένα. Χωρίς να χρειάζεται να κάνει υπομονή…
Η παγίδα της υπομονής…
Πόσο μεγάλη παγίδα είναι η υπομονή! Είναι μια έννοια με θετική χροιά σε κάθε κοινωνία και νιώθεις καλά όταν κάνεις υπομονή. Νιώθεις ότι είσαι ο “καλός” της υπόθεσης. Το δίκιο είναι με το μέρος σου! Η υπομονή είναι αρετή, όπως ένα γνωστό ρητό λέει.
Στο πλαίσιο μιας σχέσης όμως η υπομονή μπορεί, υπό συνθήκες, να είναι η μεγαλύτερη υπονόμευση της ίδιας της σχέσης. Μπορεί να είναι η μεγαλύτερη υπονόμευση όταν συνοδεύεται από έλλειψη επικοινωνίας.
Δηλαδή, δεν λέμε στον σύντροφό μας κάτι που μας δυσκολεύει και κάνουμε υπομονή, περιμένουμε να το αλλάξει. Εν τω μεταξύ, ο άλλος δεν γνωρίζει τι μας πειράζει και φυσικά συνεχίζει τη συμπεριφορά που μας ενοχλεί. Δεν το γνωρίζει διότι οι πράξεις μας δείχνουν ότι δεχόμαστε λίγο πολύ τον άλλον όπως είναι. Κρατάμε το στόμα μας κλειστό και σφίγγουμε τα δόντια. Μέσα μας βράζουμε, οπότε είναι αναπόφευκτο να υπάρξει έκρηξη, όταν το καζάνι σκάσει…
