Στο πιο πυκνοκατοικημένο νησί στον κόσμο επικρατεί κυριολεκτικά το αδιαχώρητο
Το Χονγκ Κονγκ αποτελεί το πιο πυκνοκατοικημένο σημείο του πλανήτη, ενώ σε επίπεδο κρατών τον τίτλο αυτό κατέχει το πριγκηπάτο του Μονακό.
Όταν, όμως, η κουβέντα περιοριστεί στα νησιά και την πυκνότητα του πληθυσμού τους, τότε το νησί Σάντα Κρους ντελ Ισλότε της Κολομβίας καταλαμβάνει την κορυφή, με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο.
Πιο συγκεκριμένα, το νησάκι των περίπου 12 στρεμμάτων, που βρίσκεται στην Καραϊβική και σε πολύ κοντινή απόσταση από τις ακτές της βόρειας Κολομβίας, έχει πληθυσμό 1.250 μόνιμων κατοίκων, γεγονός που το καθιστά το πιο πυκνοκατοικημένο νησί στον κόσμο, καθώς η πυκνότητα του πληθυσμού αγγίζει τους 104 κατοίκους ανά στρέμμα ή τους 104.200 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Το νησί ανήκει στο αρχιπέλαγος Σαν Μπερνάρδο μαζί με τα μεγαλύτερα νησιά Μούκουρα και Τιντιπάν, τα οποία παρά το γεγονός ότι έχουν σχεδόν διπλάσια έκταση, έχουν αισθητά λιγότερους μόνιμους κατοίκους.
Στην μικρή έκταση του νησιού,κ το οποίο συνδέεται μόνο ακτοπλοϊκώς με την κολομβιανή ενδοχώρα και τα κοντινά νησιά, χαρακτηριστική είναι η απουσία υποδομών και ελεύθερου χώρου, καθώς στις ελλείψεις συγκαταλέγονται το σχολείο, μεγάλα εμπορικά καταστήματα αλλά κι οι απαραίτητες δημόσιες υπηρεσίες (νοσοκομείο, αστυνομία, λιμενικό), ενώ μόνο ένα μικρό ξενοδοχείο και μερικά μικρά μαγαζιά εξυπηρετούν τους 1.250 κατοίκους του.
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό του, είναι η παντελής απουσία πολεοδομικού σχεδιασμού, με τις κατοικίες να έχουν κατασκευαστεί άναρχα και μόνο μερικά μικρά σοκάκια λειτουργούν σαν υποτυπώδες οδικό δίκτυο.
Η κυριότερη ασχολία των κατοίκων του είναι η αλιεία κι η επεξεργασία των ψαριών, με σχεδόν κάθε οικογένεια να διαθέτει τη δική της βάρκα, που αποτελεί και το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο των περισσότερων.
Κατά καιρούς, η κυβέρνηση της Κολομβίας σε συνεργασία με τους κατοίκους έχουν καταβάλει προσπάθειες για την αναμόρφωση του νησιού και την δημιουργία των απαραίτητων υποδομών για την βελτίωση της ζωής των κατοίκων, όμως τα γραφειοκρατικά προσκόμματα κι έλλειψη κονδυλίων, διαιωνίζουν την ασφυκτική κι εξαιρετικά στριμωγμένη καθημερινότητα των κατοίκων.
