Για τους προεφήβους, οι πιθανότητες εμφάνισης ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής αυξήθηκαν κατά 13% για κάθε ώρα που έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια και κατά 11% για κάθε ώρα που παρακολουθούσαν βίντεο, σε μια περίοδο δύο ετών, σύμφωνα με νέα εθνική μελέτη με επικεφαλής τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
«Τα παιδιά που περνούν υπερβολικό χρόνο παίζοντας βιντεοπαιχνίδια αναφέρουν ότι αισθάνονται την ανάγκη να παίζουν όλο και περισσότερο και δεν μπορούν να σταματήσουν παρά την προσπάθεια», δήλωσε ο Jason Nagata, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Οι σκέψεις γύρω από το περιεχόμενο των βιντεοπαιχνιδιών, θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε εμμονές ή ψυχαναγκασμούς».
Η παρακολούθηση βίντεο επιτρέπει την κατ’ εξακολούθηση προβολή παρόμοιου περιεχομένου, ενώ οι αλγόριθμοι και οι διαφημίσεις, μπορούν να επιδεινώσουν αυτή τη συμπεριφορά, πρόσθεσε.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι μια ψυχική πάθηση που περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες και ανεπιθύμητες σκέψεις καθώς και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που ένα άτομο αισθάνεται ότι ωθείται να κάνει. Αυτές οι ενοχλητικές σκέψεις και συμπεριφορές μπορεί να γίνουν σοβαρά προβληματικές για τους πάσχοντες και τους κοντινούς τους ανθρώπους.
«Οι εθισμοί στις οθόνες συνδέονται με ψυχαναγκασμό και απώλεια του ελέγχου της συμπεριφοράς, τα οποία είναι βασικά συμπτώματα της διαταραχής», είπε ο Nagata.
Οι ερευνητές ρώτησαν 9.204 προεφήβους ηλικίας 9-10 ετών πόσο χρόνο αφιέρωσαν σε διαφορετικούς τύπους πλατφορμών. Ο μέσος όρος ήταν 3,9 ώρες την ημέρα. Δύο χρόνια αργότερα, οι ερευνητές ρώτησαν τους φροντιστές τους για τα συμπτώματα και τις διαγνώσεις της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής. Η χρήση οθονών για εκπαιδευτικούς σκοπούς αποκλείστηκε.
Στη διάρκεια των δύο ετών, το 4,4% των προεφήβων είχαν αναπτύξει ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Τα βιντεοπαιχνίδια και τα βίντεο συνεχούς ροής συνδέθηκαν με υψηλότερο κίνδυνο. Η ανταλλαγή γραπτών μηνυμάτων, οι συνομιλίες μέσω βίντεο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν συνδέονταν μεμονωμένα με τη διαταραχή, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι προέφηβοι που συμμετείχαν στη μελέτη δεν τα χρησιμοποιούσαν πολύ, είπαν οι ερευνητές. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι διαφορετικά για τους μεγαλύτερους εφήβους, πρόσθεσαν.
Τον Ιούλιο, ο Nagata και οι συνάδελφοί του ανακάλυψαν ότι ο υπερβολικός χρόνος παραμονής στις οθόνες, συνδέεται με διαταραχές συμπεριφοράς σε παιδιά ηλικίας 9-11 ετών, αν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνέβαλαν περισσότερο σε αυτή την περίπτωση. Το 2021, διαπίστωσαν ότι ο χρόνος παραμονής μπροστά στις οθόνες είχε διπλασιαστεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Αν και ο χρόνος χρήσης των οθονών μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη, όπως η εκπαίδευση και η αυξημένη κοινωνικοποίηση, οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν τους πιθανούς κινδύνους, ειδικά για την ψυχική υγεία», είπε ο Nagata. «Οι οικογένειες μπορούν να σχεδιάσουν ένα πλάνο χρήσης των πολυμέσων που θα μπορούσε να περιλαμβάνει χρόνο μακριά από τις οθόνες, συμπεριλαμβανομένου του ύπνου».
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Adolescent Health.
Πηγή: Medical express
