Ακόμα κι αν δεν γνωρίζετε κάποιον με ψωρίαση, μπορεί να έχετε δει ένα άτομο με συμπτώματα της νόσου.
Τα κόκκινα, φολιδωτά μπαλώματα του δέρματος, οι μικρές κόκκινες κουκκίδες ή οι φουσκάλες γεμάτες πύον μπορεί να εμφανιστούν εκεί που είναι δύσκολο να τα κρύψετε στους αγκώνες, στα χέρια, ακόμα και στο πρόσωπο.
Είναι κάτι παραπάνω από ένα αισθητικό πρόβλημα.220.000 – 250.000 άνθρωποι στη χώρα μας έχουν ψωρίαση και μόλις παρουσιαστεί, συνήθως μεταξύ 15 και 35 ετών, δεν υποχωρεί πραγματικά. Έτσι, οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν πώς να την αντιμετωπίζουν σε όλους τους τομείς της ζωής τους.
Καθώς, ωστόσο, περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν περισσότερα για την ασθένεια, οι ασθενείς με ψωρίαση μπορεί να αντιμετωπίζουν λιγότερες παρεξηγήσεις και δυσερμηνείες σχετικά με την κατάστασή τους και να έρχονται όλο και πιο σπάνια με το «στίγμα».
Διαβάστε παρακάτω τι θα ήθελαν οι ασθενείς με ψωρίαση να γνωρίζουμε όλοι εμείς που δεν είμαστε ασθενείς σύμφωνα με το news4health.
Όχι , η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική
Τα κύτταρα του δέρματος ζουν για περίπου ένα μήνα πριν πέσουν από το δέρμα μας. Με την ψωρίαση, πεθαίνουν πολύ γρηγορότερα, πράγμα που σημαίνει ότι τα νεκρά κύτταρα συσσωρεύονται και ξεφλουδίζουν κατά μάζες.
Αυτός μπορεί να είναι ένας λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ψωρίαση είναι μεταδοτική. Αλλά δεν είναι.
«Όλες αυτές οι νιφάδες που ρίχνω είναι απλώς νεκρά κύτταρα του δέρματος», αναφέρει ο κος Κώστας Λούμος, Πρόεδρος του Σωματείου ΚΑΛΥΨΩ.
Πώς λοιπόν παθαίνεις την ασθένεια;
Περίπου το 10% των ανθρώπων φέρει ένα γονίδιο που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκδήλωση της ασθένειας. Οι επιστήμονες όμως πιστεύουν ότι η αιτία είναι πιθανότατα ένας συνδυασμός γονιδίων και εξωτερικών παραγόντων ενεργοποίησης, συμπεριλαμβανομένου του στρες, ορισμένων φαρμάκων και λοιμώξεων.
Οι γιατροί εξακολουθούν να προσπαθούν να καταλάβουν τους άλλους λόγους που οι άνθρωποι εμφανίζουν ψωρίαση, αλλά ξέρουν ένα πράγμα: Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική
Η Ψωρίαση δεν αφορά μόνο το δέρμα
Μην σκέφτεστε την ψωρίαση ως «απλώς πιτυρίδα ή ξηρό δέρμα», αναφέρει ο κος Κώστας Λούμος.
Αν και η πάθηση είναι πιο εμφανής στο δέρμα (συμπεριλαμβανομένου του τριχωτού της κεφαλής, όπου μπορεί να προκαλέσει πιτυρίδα), δεν είναι στην πραγματικότητα μια δερματική ασθένεια.
Είναι μια αυτοάνοση ασθένεια, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου έχει στραφεί εναντίον του σώματός του.
Επειδή η ψωρίαση προέρχεται από το ανοσοποιητικό σύστημα, συχνά επηρεάζει και άλλα μέρη του σώματος. Τα άτομα με ψωρίαση έχουν υψηλότερο κίνδυνο για διαβήτη, εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή προσβολή.
Περίπου το 30% των ασθενών με ψωρίαση θα εμφανίσουν επίσης Ψωριασική Αρθρίτιδα, η οποία προκαλεί οίδημα, δυσκαμψία και πόνο στις αρθρώσεις τους.
Μερικές φορές νιώθω απομονωμένος
Η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά μπορεί να επιδεινώσουν το άγχος, την ανησυχία και την ποιότητα του ύπνου.
Γι’ αυτόν το λόγο, είναι σημαντικό για τα άτομα με ψωρίαση να διατηρήσουν τους συναισθηματικούς και κοινωνικούς δεσμούς που μπορούν να τους βοηθήσουν να μοιράζονται τα προβλήματά τους με τους άλλους.
Πολύ σημαντική βοήθεια παρέχει η συζήτηση με τον δερματολόγο ή τον ψυχολόγο σχετικά με την ψυχική δυσφορία.
Αντιμετωπίζω πολλά περισσότερα που εσείς δεν βλέπετε ή δεν φαντάζεστε
Υπάρχουν ασθενείς, μέχρι πριν από λίγα χρόνια που δεν φορούσαν ποτέ κοντομάνικα, δεν έδειξαν ποτέ τα πόδια τους και χρησιμοποιούσαν μερικές φορές γάντια «για να μην φρικάρουν τους ανθρώπους».
Μερικοί ασθενείς έχουν ψωρίαση στα γεννητικά τους όργανα, γεγονός που καθιστά δύσκολο να κάνουν σεξ, να ξεκινήσουν μια σχέση ή ακόμα και να περπατήσουν.
Η ψωρίαση μπορεί επίσης να γίνει αιτία αφυδάτωσης και πόνου.
«Μπορεί να έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο ζωής των ασθενών όσο ο διαβήτης», επισημαίνει ο κος Κώστας Λούμος.
Η θεραπεία ενός γνωστού σας που πάσχει από ψωρίαση μπορεί να μην έχει αποτέλεσμα για μένα
Οι ασθενείς με ψωρίαση συχνά ακούν από φίλους, ακόμα και αγνώστους να προτείνουν θεραπείες ή δίαιτες που λειτούργησαν για κάποιον άλλο ασθενής με ψωρίαση.
Μπορεί να έχουν καλές προθέσεις, αλλά αυτό που λειτουργεί για ένα άτομο μπορεί να μην λειτουργεί για ένα άλλο άτομο.
Μπορεί να χρειάζεται υπομονή για να βρεθεί η σωστή εξατομικευμένη θεραπεία για κάθε ένα ασθενή , αλλά τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει πιθανώς κάτι που θα βοηθήσει όλους.
«Τα τελευταία 10 χρόνια, οι επιλογές θεραπείας για την ψωρίαση έχουν αυξηθεί», αναφέρει ο κος Λούμος.
Υπάρχει ελπίδα
Παρά τις απογοητεύσεις από τη ζωή με την ψωρίαση, οι ασθενείς με ψωρίαση εξακολουθούν ελπίζουν ότι η ευαισθητοποίηση αυξάνεται και ότι θα υπάρξουν περισσότερες θεραπείες ή ακόμη και μια οριστική θεραπεία, που θα εξαφανίσει την ασθένεια.
«Παλιά κανείς δεν ήξερε για την ψωρίαση, σήμερα, όμως με την πάροδο των χρόνων, όλο και περισσότερες ειδικότητες εμπλέκονται. Νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη ελπίδα. Νομίζω ότι θα υπάρξει θεραπεία» καταλήγει ο κος Λούμος.
