Μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν αναιμία ακόμη και χωρίς να έχουν ήδη παρουσιάσει σοβαρό αιμορραγικό επεισόδιο, έχουν το 20% των ηλικιωμένων ηλικιωμένοι που λαμβάνουν καθημερινά χαμηλή δόση ασπιρίνης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης δοκιμής.
Στη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Annals of Internal Medicine, οι ερευνητές εξέτασαν τις συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης σε 19.114 υγιείς ηλικιωμένους που διαμένουν στην κοινότητα.
«Γνωρίζαμε από μεγάλες κλινικές δοκιμές, όπως και η ASPREE, ότι η καθημερινή χαμηλή δόση ασπιρίνης αύξησε τον κίνδυνο κλινικά σημαντικής αιμορραγίας. Από τη μελέτη μας, διαπιστώσαμε ότι η χαμηλή δόση ασπιρίνης αύξησε επίσης τον κίνδυνο αναιμίας και αυτό πιθανότατα οφειλόταν σε αιμορραγία που δεν ήταν κλινικά εμφανής», δήλωσε η αιματολόγος στο Πανεπιστήμιο Monash στην Αυστραλία και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Zoe McQuilten.
Η αναιμία είναι κοινή στους ηλικιωμένους ασθενείς. Μπορεί να προκαλέσει κόπωση, γρήγορο ή ακανόνιστο καρδιακό παλμό, πονοκέφαλο, πόνο στο στήθος και ήχους σφυροκοπήματος ή βουητού στο αυτί, σύμφωνα με την κλινική του Κλίβελαντ. Μπορεί επίσης να επιδεινώσει καταστάσεις όπως η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, η γνωστική εξασθένηση και η κατάθλιψη σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω.
Νέες οδηγίες
Η Ειδική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών Υγείας των ΗΠΑ άλλαξε τη σύστασή της για την ασπιρίνη για την πρωτογενή πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων το 2022, συνιστώντας να μην ξεκινάει χαμηλή δόση ασπιρίνης για ενήλικες ηλικίας 60 ετών και άνω.
Για ενήλικες ηλικίας 40 – 59 ετών που έχουν 10% ή μεγαλύτερο κίνδυνο 10ετίας για καρδιαγγειακή νόσο, ο οργανισμός συνιστά στους ασθενείς και τους κλινικούς ιατρούς να παίρνουν κατά περίπτωση την απόφαση για έναρξη της χαμηλής δόσης ασπιρίνης, καθώς το όφελος είναι μικρό.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η επίπτωση της αναιμίας ήταν 51 συμβάντα ανά 1000 άτομα-έτη στην ομάδα της ασπιρίνης σε σύγκριση με 43 συμβάντα ανά 1000 άτομα-έτη στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Η εκτιμώμενη πιθανότητα εμφάνισης αναιμίας εντός 5 ετών ήταν 23,5% στην ομάδα της ασπιρίνης και 20,3% στην ομάδα εικονικού φαρμάκου. Η θεραπεία με ασπιρίνη είχε ως αποτέλεσμα 20% αύξηση του κινδύνου για αναιμία. 
Αντικαρκινική προστασία
Η τακτική χρήση ασπιρίνης ή άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων βρέθηκε ότι σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο πρώιμης έναρξης αδενωμάτων. Σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Lancet, έδειξε ότι η ασπιρίνη θα μπορούσε να αποδειχθεί αποτελεσματική στρατηγική για την πρόληψη πρώιμων περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου.
Η Κασσάνδρα Φρίτζ γαστρεντερολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, δήλωσε παρουσιάζοντας τη μελέτη στο συνέδριο της ετήσιας εβδομάδας γαστρεντερολογικών παθήσεων, ότι διαπιστώθηκε μια μείωση 15% για όλα τα αδενώματα και ιδίως για τα προχωρημένα, η μείωση ήταν 33%, ποσοστό που δεν έχει διαπιστωθεί από προηγούμενες μελέτες, οπότε χρειάζεται μεγαλύτερη διερεύνηση.
Τόνισε επίσης πως «Αυτό το εύρημα είναι σημαντικό δεδομένης της ανησυχητικής αύξησης της συχνότητας και της θνησιμότητας του πρώιμου καρκίνου του παχέος εντέρου σε ηλικίες κάτω των 50 ετών και της περιορισμένης κατανόησής μας σχετικά με τις αιτίες που υποβόσκουν, προκειμένου να προσδιορίσουμε τις προσπάθειες πρόληψης, καθώς τα περιστατικά πρώιμης εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν διπλασιαστεί από το 1995».
Η μελέτη επιβεβαιώνει στοιχεία από 30 χρόνια έρευνας που υποδηλώνουν ότι η τακτική χρήση ασπιρίνης μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου. Σε ασθενείς με σύνδρομο Lynch, η μελέτη CAPP2 έδειξε ότι η ασπιρίνη έχει προστατευτική δράση έναντι του καρκίνου του παχέος εντέρου σε 20 χρόνια παρακολούθησης.
