Όλοι αναζητούμε την ευτυχία. Πόσοι όμως και πώς το πετυχαίνουμε; Ποιοι είναι οι βασικοί παράγοντες που την καθορίζουν; Την απάντηση δίνει το Χάρβαρντ με τη μελέτη «Harvard Study of Adult Development», η οποία μπορεί να είναι και η πιο ολοκληρωμένη μελέτη για την ευτυχία που έγινε ποτέ, καθώς ακολούθησε τους συμμετέχοντες σε όλη την ενήλικη ζωή τους.
Η μελέτη ξεκίνησε στη Βοστώνη το 1938, ακολουθώντας 2000 εθελοντές για 85 χρόνια και έχει ήδη καλύψει τρεις γενιές: παππούδες, γιαγιάδες, γονείς και παιδιά που σήμερα θεωρούνται «baby boomers». Τον περασμένο Ιανουάριο, ο Robert Waldinger, MD, ο επικεφαλής αυτής της απίστευτης μελέτης, δημοσίευσε το βιβλίο με τίτλο: «The Good Life: Lessons From the World's Longest Scientific Study of Happiness», που συνέγραψε μαζί με τον ερευνητή Marc Schulz, PhD.
Παρακολουθώντας αυτόν τον μεγάλο πληθυσμό για περισσότερες από οκτώ δεκαετίες, η μελέτη αποκάλυψε τους παράγοντες που συσχετίζονται περισσότερο με την ευημερία και την ευτυχία. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι πιο ευτυχισμένοι εθελοντές έκαναν δυο βασικά πράγματα κατά τη διάρκεια αυτών των 85 χρόνων: φρόντιζαν την υγεία τους και καλλιεργούσαν ουσιαστικές σχέσεις με τους άλλους.
Φαίνεται προφανές ότι η καλή υγεία είναι απαραίτητη για την ευζωία. Ωστόσο, προς έκπληξη οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι καλές σχέσεις ήταν ο πιο σημαντικός προγνωστικός παράγοντας υγείας και ευτυχίας κατά τη διάρκεια της γήρανσης. Άλλοι συγγραφείς έχουν επιβεβαιώσει αυτό το εύρημα και άλλοι προσπάθησαν να αναλύσουν τους φυσιολογικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με αυτό το όφελος.
Η επαγγελματική επιτυχία από μόνη της δεν εγγυάται την ευτυχία, παρόλο που μπορεί να είναι ευχάριστη. Η μελέτη αποκάλυψε ότι πιο ευτυχισμένοι δεν ήταν απομονωμένοι. Στην πραγματικότητα, οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι εκτιμούσαν και καλλιεργούσαν τις ανθρώπινες σχέσεις. Τα επίπεδα εκπαίδευσης και πολιτιστικής ευαισθητοποίησης, τα οποία τείνουν να είναι υψηλότερα μεταξύ εκείνων με υψηλότερους μισθούς, ήταν επίσης σημαντικοί παράγοντες για την υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών (που προωθήθηκαν συχνότερα από τη δεκαετία του 1960) και για καλύτερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.
Η μοναξιά που γίνεται ολοένα και πιο συχνή, προκαλεί άγχος. Είναι επομένωςαπαραίτητο να έχουμε κάποιον στον οποίο να μπορούμε να την ξεφορτώσουμε. Επομένως, ο Waldinger συνιστά καλλιέργεια, ενίσχυση και διεύρυνση των ανθρώπινων σχέσεων και αυτό το ονομάζει διατήρηση κοινωνικών δεσμών, το οποίο, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη φυσική κατάσταση, απαιτεί επίσης συνεχή εξάσκηση. Οι φιλίες και οι σχέσεις χρειάζονται τακτική δέσμευση για να μη χαλαρώσουν. Ένα απλό τηλεφώνημα μπορεί να βοηθήσει. Η συμμετοχή σε δραστηριότητες που φέρνουν χαρά και ενθαρρύνουν τη συντροφικότητα, όπως ο αθλητισμός, τα χόμπι και η εθελοντική εργασία, μπορεί να διευρύνει το δίκτυο σχέσεων. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η ζωή κανενός δεν είναι απαλλαγμένη από δυσκολίες και προκλήσεις, αλλά οι κοινωνικές δεξιότητες συμβάλλουν στην ανθεκτικότητα.
Ποτέ δεν είναι αργά για μια ανατροπή και για μια αλλαγή στη ζωή των ανθρώπων μέσα από νέες σχέσεις και εμπειρίες. Όσοι νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα για τη ζωή κάνουν μεγάλο λάθος. Η μελέτη έδειξε ότι τα καλά πράγματα συνέβησαν σε όσους είχαν εγκαταλείψει την προσπάθεια να αλλάξουν την κατάστασή τους και τα καλά νέα ήρθαν από εκεί που δεν τα περίμεναν.
Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία του να έχουμε κοινωνικές δεξιότητες και να καλλιεργούμε πάντα τις σχέσεις μας για να μας βοηθήσουν να γίνουμε πιο υγιείς, να ξεπεράσουμε τις δύσκολες στιγμές, αλλά και για να πετύχουμε την ευτυχία που όλοι επιθυμούμε.
Έχουμε επιτέλους αξιόπιστα δεδομένα που βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όταν μιλάμε για την ευτυχία.
Πηγή: Medscape Portuguese Edition
Ακολουθήστε το Dnews στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
