Ενα και μόνο σενάριο περιλαμβάνει η τελική πρόταση της ελληνικής πλευράς για τις προς πώληση λιγνιτικές μονάδες, η οποία και βρίσκεται από την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες.
[ad id=”13289″]
Αφορά την πώληση της μονάδας Μελίτη Ι (330 MW), μαζί με την άδεια για την Μελίτη ΙΙ (450 MW), συν τις δύο μονάδες του Αμυνταίου (550 MW).
Το πακέτο συνοδεύεται από τα ορυχεία που τροφοδοτούν τις παραπάνω μονάδες, δηλαδή του Αμυνταίου (παρά την κατολίσθηση που υπέστη), της Λακκιάς και της Βεύης. Εναλλακτικά σενάρια, όπως λένε αρμόδιες πηγές στο “Energypress”, δεν υπάρχουν, δηλαδή διαψεύδουν τις πληροφορίες ότι προτάθηκαν παράλληλα και οι μονάδες της Μεγαλόπολης ή υπό κατασκευή Πτολεμαίδα V.
Σε ποσοστά τα προς πώληση περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ αντιστοιχούν σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες :
- Στο 36% των λιγνιτικών της μονάδων
- Και στο 42% των ορυχείων της αναφορικά με την θερμογόνο δύναμη του λιγνίτη.
Τόσο οι μονάδες, όσο και τα ορυχεία που περιλαμβάνονται στην επιστολή, αποτελούν σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, κοινά συμπεράσματα των δύο συμβούλων που ασχολήθηκαν με την υπόθεση, δηλαδή της McKinsey από πλευράς ΔΕΗ και της Lazard από πλευράς υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Το ερώτημα κατά πόσο ένα τέτοιο μείγμα έχει πιθανότητες να προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον θα απαντηθεί, μόνο όταν θα τεθεί και επίσημα υπόψιν των ενδιαφερόμενων παικτών, πολύ δε περισσότερο κατά την διάρκεια του market test του προσεχούς Οκτωβρίου.
[ad id=”6783″]
Σε πρώτη πάντως ανάγνωση, τα πάντα είναι συνάρτηση του τιμήματος που θα ζητήσει η ΔΕΗ. Εκείνος που θα αγοράσει το πακέτο θα πρέπει να δαπανήσει σημαντικά ποσά για την παράταση της διάρκειας ζωής των δύο μονάδων του Αμυνταίου, και συγκεκριμένα :
- Αναβάθμιση που θα προσθέτει λίγα ακόμη χρόνια ζωής μετά το 2020, οπότε και λήγει η κανονική άδεια λειτουργίας τους, μεταφράζεται σε ένα κόστος περίπου 20 εκατ. ευρώ.
- Αναβάθμιση όμως που θα προσθέτει ακόμη 10-15 χρόνια ζωής στο Αμύνταιο, μεταφράζεται σε δαπάνη της τάξης των 100 εκατ. ευρώ. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι προφανές ότι το τίμημα για την απόκτηση του Αμυνταίου δεν μπορεί παρά να είναι συμβολικό.
Σε κάθε περίπτωση, και πριν από οποιαδήποτε συζήτηση με τους δυνητικούς παίκτες, αναμένεται η απάντηση της Κομισιόν, που λογικά δεν θα αργήσει να σταλεί στην ελληνική πλευρά. Η Κομισιόν καλείται να διαπιστώσει κατά πόσο το μείγμα αφενός καλύπτει την πρόβλεψη του μνημονίου για διάθεση μεριδίου 40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ, αφετέρου έχει τα ίδια χαρακτηριστικά απόδοσης και διάρκειας ζωής με το εναπομείναν δυναμικό της.
Ανεπίσημες πάντως συζητήσεις έχουν γίνει με αρκετούς μέχρι σήμερα παίκτες, δίχως ακόμη να υπάρχει σαφής εικόνα για το ποιοί τελικά θα εμφανιστούν στο market test του Οκτωβρίου. Ανάμεσα στις εταιρείες με τις οποίες έχει γίνει προσέγγιση ή ακούγεται ότι θα μπορούσαν να ενδιαφερθούν τον Οκτώβριο είναι :
- Τρεις κινέζικες, μεταξύ των οποίων οι CMEC και Shenhua.
- Η τσέχικη CEZ
- Μια γερμανική εταιρεία
Αγνωστο παραμένει αν θα χτυπήσει την πόρτα της ΔΕΗ, εταιρεία από την Πολωνία (χώρα με μεγάλη εξάρτηση από τον άνθρακα).
Οσο για τους Ιταλούς της Edison, η μέχρι τώρα απάντησή τους προς την ελληνική πλευρά είναι αρνητική, για όσο εκείνη αρνείται να συμπεριλάβει στο μείγμα και “νερά”.
Η κυβέρνηση επιμένει ότι το μείγμα θα προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον, και ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διαθέσει και υδροηλεκτρικά. Επικαλείται αμιγώς χρηματοοικονομικούς λόγους, υποστηρίζει ότι η προτεινόμενη λύση διασώζει την ΔΕΗ καθώς δίνει λύση τόσο απέναντι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όσο και την απαίτηση του μνημονίου, και ότι αν φτάσει η ΔΕΗ να πουλήσει τα πολύτιμα υδροηλεκτρικά, θα οδηγηθεί σε απαξίωση.
Τα πάντα φυσικά θα κριθούν από το market test του φθινοπώρου, αλλά και από το τίμημα που θα ζητηθεί από την δημόσια επιχείρηση, αν και η αγορά εμφανίζεται προς το παρόν αρκετά επιφυλακτική, δίχως να ανοίγει τα χαρτιά της.
