Αλλαγές επί τα χείρω στις εργασιακές συνθήκες των εργαζομένων, φέρνει το νέο νομοσχέδιο που επεξεργάζεται η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.
Σε εβδομαδιαία βάση θα μπορούν οι εργοδότες να μεταβάλλουν το ωράριο απασχόλησης των εργαζομένων σύμφωνα με διάταξη που προωθεί το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης στο εργασιακό νομοσχέδιο που θα συζητηθεί σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο.
Ειδικότερα, με την ευέλικτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε εβδομαδιαία βάση οι επιχειρήσεις θα μπορούν να εφαρμόζουν αυξημένο ωράριο για μερικές μέρες με βάση τις ανάγκες τους και να επιστρέφουν τις επιπλέον ώρες στο προσωπικό τους είτε με μειωμένο ωράριο, είτε με επιπλέον ρεπό ή άδεια.
Ειδικότερα εισάγεται διευθέτηση του χρόνου εργασίας με αύξηση και μείωση ωραρίων σε εβδομαδιαία βάση. Ειδικότερα θα προβλέπεται η δυνατότητα των εργαζομένων –σε συμφωνία με τους εργοδότες– να απασχολούνται ως 13 ώρες ημερησίως με συμβατικό 8ωρο και έως 5 ώρες από υπερεργασία και υπερωρίες με προσαύξηση 20% για την υπερεργασία και 40% για τις υπερωρίες.
Με το ισχύον σύστημα μια επιχείρηση που λειτουργεί με αυξημένες υποχρεώσεις 8 μήνες το χρόνο αν χρειαστεί να προχωρήσει σε διευθέτηση του χρόνου εργασίας αυξάνοντας και μειώνοντας τις ώρες απασχόλησης για μια περίοδο θα πρέπει να προηγηθεί συμφωνία με το προσωπικό, ή το Σωματείο της επιχείρησης πριν από την εφαρμογή του μέτρου και να προβλεφθεί και ποια θα είναι η περίοδος της αυξομείωσης του χρόνου εργασίας. Αυτή η πρακτική συναντά προβλήματα και η διευθέτηση εφαρμόζεται σε ελάχιστες περιπτώσεις. Το οξύμωρο δε, είναι ότι αν δεν υπάρχει Σωματείο στην επιχείρηση (Ένωση Προσώπων), τότε για να ισχύει η διευθέτηση η επιχείρηση θα πρέπει να συμφωνήσει με το Σωματείο του κλάδου στον οποίο ανήκει, με ελάχιστες πιθανότητες να εφαρμοστεί το μέτρο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, με τη διάταξη που προωθείται θα κάνει διευθέτηση μόνον για ένα μήνα, ή ακόμη και για μια εβδομάδα χωρίς χρονοτριβή. Στην περίπτωση της εβδομαδιαίας διευθέτησης του χρόνου εργασίας ο συμβατικός χρόνος εργασίας θα μπορεί μέσα στην εβδομάδα να αυξάνεται για κάποιες μέρες και να μειώνεται για τις επόμενες ώστε ο μέσος όρος του εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας να παραμένει στις 40 ώρες. Για παράδειγμα, θα μπορεί να εφαρμόζεται 10ωρη εργασία ημερησίως για δυο μέρες, και σε αντάλλαγμα οι εργαζόμενοι θα έχουν για δυο συνεχόμενες εντός της ίδιας εβδομάδας μειωμένο ημερήσιο ωράριο εργασίας 6 ωρών, και την τελευταία ημέρα να έχουν κανονικό 8ωρο. Οι επιπλέον ώρες εργασίας θα μπορούν να επιστραφούν με επιπλέον άδεια, ή και με ρεπό, αντί του μειωμένου ωραρίου.
Σήμερα υπάρχουν δυο συστήματα διευθέτησης χρόνου εργασίας, ένα σε ετήσια βάση και ένα σε εξαμηνιαία, τα οποία ουσιαστικά έχουν αδρανήσει λόγω πολύπλοκων διαδικασιών που οδηγούν στην ακύρωση του μέτρου.
Με τη διευθέτηση προβλέπεται ότι οι σε επιχειρήσεις που εφαρμόζουν συμβατικό ωράριο εργασίας έως 40 ωρών εβδομαδιαίως, μπορούν να χρησιμοποιήσουν μέχρι 256 ώρες από τον ετήσιο συνολικό χρόνο απασχόλησης για να προσαυξήσουν τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο απασχόλησης μιας περιόδου του ημερολογιακού έτους η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 32 εβδομάδες (περίοδος αυξημένης απασχόλησης). Ακολούθως, για το υπόλοιπο διάστημα του ίδιου ημερολογιακού έτους (περίοδος μειωμένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος θα πρέπει να απασχολείται λιγότερες ώρες από το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριό του ή να λαμβάνει περισσότερες ημέρες ανάπαυσης (ρεπό) ή ανάλογη προσαύξηση των ημερών της ετήσιας άδειας του ή συνδυασμό μειωμένων ωρών και ημερών ανάπαυσης ή ημερών αδείας.
Κατά τη διευθέτηση σε ετήσια βάση ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας χωρίς την υπερεργασία και τις υπερωρίες παραμένει στις 40 ώρες. Σε περίπτωση που συνυπολογιστούν οι τυχόν πραγματοποιηθείσες ώρες υπερεργασίας και νόμιμης υπερωρίας, ο ανωτέρω μέσος όρος δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 48 ώρες εβδομαδιαίως.
Ακόμη με άλλη διάταξη του νομοσχεδίου θα δίνεται μεγαλύτερη ευελιξία στην ώρα προσέλευσης των εργαζομένων. Μέχρι σήμερα είναι κατοχυρωμένο ένα 30λεπτο ως χρόνος προετοιμασίας στη βιομηχανία. Αυτό το τριαντάλεπτο πριν την έναρξη του επίσημου ωραρίου και μετά την έναρξη του επίσημου ωραρίου, αλλά και μετά τη λήξη του επίσημου ωραρίου θεωρείται χρόνος προετοιμασίας και χρόνος αποχώρησης, οπότε δεν θεωρείται χρόνος εργασίας.
