Η απότομη ανατίμηση ενδέχεται να προκαλέσει πονοκέφαλο στους υπεύθυνους χάραξης νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης.
Αυξανόμενη ανησυχία επικρατεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την ταχύτητα με την οποία ενισχύεται το ευρώ έναντι του δολαρίου, καθώς το κοινό νόμισμα πλησιάζει και σε ορισμένες συνεδριάσεις ξεπερνά το όριο του 1,20 δολαρίου. Αν και αυτό το επίπεδο θεωρείται τεχνικά αποδεκτό, η απότομη ανατίμηση ενδέχεται να προκαλέσει πονοκέφαλο στους υπεύθυνους χάραξης νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης.
Ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Λουίς ντε Γκίντος, δήλωσε στο Bloomberg ότι η ανησυχία δεν εστιάζεται στο απόλυτο επίπεδο της ισοτιμίας, αλλά κυρίως στον ρυθμό με τον οποίο κινείται το ευρώ προς τα πάνω. «Το 1,20 δολάριο είναι απολύτως αποδεκτό επίπεδο», επεσήμανε από τη Σύνοδο της ΕΚΤ στη Σίντρα της Πορτογαλίας, τονίζοντας ωστόσο ότι κάθε είδους υπέρβαση αυτού του ορίου πρέπει να αποφεύγεται.
Η ισχυροποίηση του κοινού νομίσματος έρχεται σε μια περίοδο σημαντικής αποδυνάμωσης του δολαρίου, το οποίο κατέγραψε τις μεγαλύτερες απώλειες πρώτου εξαμήνου από το 1973, με πτώση 10,4%. Η υποχώρηση του αμερικανικού νομίσματος αποδίδεται στις επιθετικές εμπορικές πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, στην ενίσχυση του αμερικανικού δημοσιονομικού ελλείμματος λόγω του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, καθώς και στις ανησυχίες για την ανεξαρτησία της Federal Reserve.
Οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ επισημαίνουν ότι η ισοτιμία αποτελεί μεν παράγοντα πολιτικής, χωρίς όμως να αποτελεί στόχο. Όπως ανέφερε ο ντε Γκίντος, «λαμβάνουμε υπόψη το επίπεδο και την εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας στις προβλέψεις μας, αλλά δεν στοχεύουμε σε κάποιο συγκεκριμένο επίπεδο».
Παρ’ όλα αυτά, η ανατίμηση του ευρώ ενδέχεται να έχει δευτερογενείς επιδράσεις στον πληθωρισμό και στην ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών της Ευρωζώνης. Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Λετονίας, Μάρτινς Κάζακς, υπογράμμισε ότι μια περαιτέρω ενίσχυση του ευρώ θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα μείωση των επιτοκίων, καθώς θα επιβαρύνει τον πληθωρισμό. Αντίστοιχα, ο Γκεντίμιντας Σίμκους της Λιθουανίας σημείωσε πως «ο ρυθμός προσαρμογής σημαίνει ότι πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη».
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Bundesbank Χοακίμ Νάγκελ εμφανίστηκε πιο καθησυχαστικός, επισημαίνοντας ότι η ισοτιμία κινείται κοντά στον μακροπρόθεσμο μέσο όρο και δεν αποτελεί άμεση αιτία ανησυχίας. Τόνισε ωστόσο ότι η συναλλαγματική ισοτιμία είναι ένας μόνο από τους παράγοντες που επηρεάζουν τον πληθωρισμό και, κατ’ επέκταση, τη νομισματική πολιτική.
