Επιστήμονες έχουν αναπτύξει μικροσκοπικά ρομπότ κατασκευασμένα από ανθρώπινα κύτταρα που είναι σε θέση να επισκευάσουν κατεστραμμένο νευρικό ιστό. Τα ανθρωμπότ κατασκευάστηκαν χρησιμοποιώντας ανθρώπινα τραχειακά κύτταρα και θα μπορούσαν, στο μέλλον, να χρησιμοποιηθούν στην εξατομικευμένη ιατρική.
Η έρευνα «δείχνει το δρόμο για μια «μηχανική ιστών 2.0» που ελέγχει συνθετικά μια σειρά αναπτυξιακών διαδικασιών», λέει ο Alex Hughes, βιομηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στη Φιλαδέλφεια.
Ο αναπτυξιακός βιολόγος Michael Levin στο Πανεπιστήμιο Tufts στο Medford της Μασαχουσέτης και οι συνεργάτες του είχαν προηγουμένως αναπτύξει μικροσκοπικά ρομπότ χρησιμοποιώντας συστάδες εμβρυϊκών κυττάρων βατράχων. Αλλά οι ιατρικές εφαρμογές αυτών των «ξενομπότ» ήταν περιορισμένες, επειδή δεν προέρχονταν από ανθρώπινα κύτταρα. Οι ερευνητές έχουν πλέον αναπτύξει αυτοσυναρμολογούμενα ανθρωμπότ και διερευνούν τις θεραπευτικές τους δυνατότητες χρησιμοποιώντας ανθρώπινο ιστό που καλλιεργείται στο εργαστήριο. Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο Advanced Science.
Τα ανθρωμπότ που δημιούργησε η επιστημονική ομάδα δεν ήταν πανομοιότυπα. Ορισμένα ήταν σφαιρικά και πλήρως καλυμμένα με βλεφαρίδες, ενώ άλλα είχαν σχήμα περισσότερο σαν μπάλα ποδοσφαίρου και ήταν ακανόνιστα καλυμμένα με βλεφαρίδες. Κινούνταν επίσης με διαφορετικούς τρόπους: κάποια σε ευθείες γραμμές ενώ άλλα σε στενούς κύκλους. Σύμφωνα με τη μελέτη, επιβίωσαν έως και 60 ημέρες σε εργαστηριακές συνθήκες.
Αν και τα πειράματα που περιγράφονται σε αυτή τη μελέτη βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, ο στόχος ήταν να διαπιστωθεί αν τα ανθρωμπότ θα μπορούσαν να έχουν ιατρικές εφαρμογές. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες εξέτασαν αν τα ανθρωμπότ ήταν σε θέση να κινηθούν πάνω σε ανθρώπινους νευρώνες που αναπτύχθηκαν σε εργαστήριο.
Με έκπληξη διαπίστωσαν ότι τα ανθρωμπότ ενθάρρυναν την ανάπτυξη στην περιοχή των νευρώνων που είχε γίνει επέμβαση, αν και οι ερευνητές δεν κατανοούν ακόμη τον μηχανισμό επούλωσης.
Οι Levin, Gumuskaya και οι συνάδελφοί τους πιστεύουν ότι τα ανθρωμπότ που κατασκευάζονται από τον ιστό ενός ατόμου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να καθαρίσουν τις αρτηρίες, να σπάσουν τη βλέννα ή να παραδώσουν φάρμακα, με ή χωρίς γενετική μηχανική.
«Μόλις καταλάβουμε τι είναι πρόθυμες και ικανές να κάνουν οι κυτταρικές κολεκτίβες, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να το ελέγχουμε όχι μόνο για αυτόνομα bots, αλλά και για αναγεννητική ιατρική», λέει ο Levin, συμπεριλαμβανομένης της αναγέννησης των άκρων.
