Ο Keith Richardson, ένας Αμερικανός κουρασμένος από τη ζωή στη χώρα του απόλυτου drive-thru, αποφάσισε να το σκάσει. Όχι απλώς για διακοπές, αλλά για μόνιμη μετανάστευση στην Ιταλία.
Η αποστολή του; Να βρει ένα σπίτι όσο πιο μακριά γίνεται από McDonald’s και Starbucks, δύο σύμβολα του εμπορευματοποιημένου κόσμου από τον οποίο προσπαθούσε να ξεφύγει στις ΗΠΑ.
Πώς βρήκε σπίτι στην Ιταλία
Αφού έψαξε διάφορα ακίνητα στο διαδίκτυο και με τη βοήθεια ενός συμβούλου ακινήτων, αποφάσισε να αφήσει πίσω του την Καλιφόρνια και να μετακομίσει στο Νάρντο, μια ήσυχη ιταλική πόλη.
«Το σπίτι κόστιζε 138.000 ευρώ, αλλά διαπραγματεύτηκα και πλήρωσα 100.000 ευρώ. Έβαλα άλλα 3.800 ευρώ για να το αναδιαμορφώσω στα μέτρα μου και να του δώσω μια νέα όψη», είπε ο ίδιος στο CNN.
«Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ήμουν διατεθειμένος να πληρώσω περισσότερα, αλλά ξεκίνησα από τα 100.000 ευρώ για να δω αν οι πωλητές θα έκαναν αντιπροσφορά αλλά δεν το έκαναν», πρόσθεσε.
Το σπίτι 62 τετραγωνικών μέτρων που αγόρασε είναι ένα διαμέρισμα με δύο υπνοδωμάτια και δύο μπάνια στο ισόγειο αυτού που αρχικά ήταν αποθήκη ή κατοικία για τους υπηρέτες που εργάζονταν στο Palazzo Tafuri, ένα από τα ορόσημα του Νάρντο.
Η κατοικία είναι κατασκευασμένη με τους τυπικούς ροζ-χρυσούς πέτρινους τοίχους της Απουλίας. Διαθέτει τζάκι, οροφές τριών αστέρων, ασβεστολιθικούς τοίχους και είχε ανακαινιστεί πλήρως από τους αρχικούς ιδιοκτήτες. Η μόνη σημαντική προσθήκη του Richardson ήταν μια μόνιμη στέγη πάνω από το αίθριο και ισχυρά, μακράς διάρκειας προστατευτικά από μπαμπού.
«Τα σπίτια στη Νότια Καλιφόρνια σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την ακτή, σε μια τόσο επιθυμητή περιοχή, θα κόστιζαν από 700.000 έως 1,4 εκατομμύρια δολάρια», εξήγησε.
Ο Richardsonδήλωσε ότι το Νάρντο ότι είναι το τέλειο σημείο για να απολαύσει κάποιος την παραθαλάσσια ατμόσφαιρα, κάνοντας μια λιγότερο ταραχώδη, ανέμελη ζωή.
«Η Απουλία είναι σίγουρα το μέρος για να ζήσετε και να επενδύσετε, αν ψάχνετε αυτόν τον παράκτιο τρόπο ζωής »dolce vita». Άλλα θετικά σημεία ήταν η προσιτή τιμή και το χαμηλότερο κόστος ζωής σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, τα φρέσκα προϊόντα χωρίς χημικά που πωλούνται στα τοπικά καταστήματα και οι πανέμορφες ακτές και οι ελαιώνες.
«Θυμίζει τη Νότια Καλιφόρνια της δεκαετίας του 1960. Θυμάμαι ως παιδί να περνάω μέσα από πορτοκαλεώνες για να πάω στη Ντίσνεϊλαντ, στο Ρίβερσαϊντ, στη Σάντα Μπάρμπαρα», πρόσθεσε ο Richardson.
About escaping commercialization:
Keith Richardson’s move to Nardò, Italy, symbolizes a quest for authenticity, away from the corporate chains like McDonald’s and Starbucks dominating urban landscapes. His choice reflects a societal desire to preserve regional identity and local… pic.twitter.com/wENPs66H5y
— GeopolObserver (@GPOer2015) April 16, 2025
Ο ίδιος ερωτεύτηκε την Ιταλία χάρη στο πάθος του για τις γλώσσες και τα συχνά ταξίδια του μετά τη συνταξιοδότησή του ως διευθυντής έρευνας και προγράμματος σπουδών για μια σχολική περιφέρεια στα προάστια του Λος Άντζελες. Από το 2015, ταξίδευε τακτικά στην Ιταλία, γοητευμένος από τον τρόπο ζωής και τη ζεστασιά των ντόπιων. Το 2023, αναζητώντας μόνιμη κατοικία μακριά από fast food και τουρισμό, βρήκε τον παράδεισό του στο Νάρντο, στην Απουλία.
Λέει ότι ήθελε ένα μέρος όπου τα πάντα ήταν αυθεντικά και «τοπικά», χωρίς τίποτα να συνδέεται με τον μαζικό τουρισμό ή τις μεγάλες μάρκες. Η Απουλία ήταν το ιδανικό μέρος: «Όμορφες παραλίες και ακτές, γραφικές πόλεις και κωμοπόλεις, υπέροχος καιρός (ακόμη και το χειμώνα), και όχι γεμάτη από τους τουρίστες που υπάρχουν σε όλη την Τοσκάνη, τη Βενετία, το Μιλάνο και τη Ρώμη. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι τουρίστες έτειναν να είναι Ιταλοί ή άλλοι Ευρωπαίοι. Η Dolce Vita ήταν γνήσια».
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο αναζήτησης, τον Μάρτιο του 2024 αγόρασε το σπίτι των ονείρων του στο ιστορικό κέντρο της ιταλικής πόλης.
Ο Richardson πηγαινοέρχεται τώρα ανάμεσα στη Νότια Καλιφόρνια και το Νάρντο, όμως μόλις πάρει τη βίζα του, σκοπεύει να περνά περισσότερο χρόνο στην Ιταλία, αν και όχι σε μόνιμα βάση στην αρχή. «Οι γονείς μου ζουν ακόμη και θέλω πολύ να βρίσκομαι κοντά τους για μερικούς μήνες κάθε χρόνο», εξηγεί.
Σχεδιάζει να υποβάλει αίτηση για θεώρηση διαμονής κατ’ επιλογήν τον Μάιο του 2025, η οποία βασίζεται σε μια απαίτηση ελάχιστου συνταξιοδοτικού εισοδήματος. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να «παραδώσει» το διαβατήριό του στο ιταλικό προξενείο στο Λος Άντζελες για τρεις μήνες για την επεξεργασία και την έγκριση της βίζας.
