Είναι κρίσιμο οι οδηγοί να γνωρίζουν τι προβλέπει η ασφάλεια αυτοκινήτου για περιπτώσεις μεταφοράς με πλοίο.
Αίσιο τέλος για τους 105 επιβάτες είχε η περιπέτεια του φέρι μποτ που εκτελούσε το δρομολόγιο Αγία Μαρίνα – Στύρα και προσάραξε σε ξέρα, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα.
Παρά την έλλειψη τραυματισμών ή άλλων σοβαρών συνεπειών, το περιστατικό επαναφέρει στο προσκήνιο ένα πολύ σημαντικό, αλλά συχνά παραγνωρισμένο ερώτημα: τι συμβαίνει σε περίπτωση ζημιάς σε αυτοκίνητο εντός πλοίου; Ποιος αποζημιώνει τον οδηγό και κάτω από ποιες προϋποθέσεις;
Η αλήθεια είναι πως ένα απρόοπτο στη διάρκεια ενός ταξιδιού μπορεί εύκολα να μετατρέψει τις διακοπές σε οικονομικό πονοκέφαλο. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο οι οδηγοί να γνωρίζουν τι προβλέπει η ασφάλεια αυτοκινήτου για περιπτώσεις μεταφοράς με πλοίο, ιδιαίτερα όταν συμβαίνουν ατυχήματα κατά την επιβίβαση, την αποβίβαση ή εντός του γκαράζ.
Η υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης, που είναι και η ελάχιστη κάλυψη που επιβάλλει ο νόμος, δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Για να αποζημιωθούν ζημιές που συμβαίνουν μέσα στο πλοίο ή κατά τη φόρτωση/εκφόρτωση, απαιτείται ρητή αναφορά στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Πολλές φορές, η κάλυψη περιορίζεται σε συγκεκριμένο ποσό (π.χ. 30.000 ευρώ), ενώ άλλες φορές προβλέπεται πλήρης κάλυψη μόνο αν έχει συμφωνηθεί εξ αρχής. Σε κάθε περίπτωση, ο ασφαλισμένος θα πρέπει να διασφαλίσει ότι η ασφάλειά του περιλαμβάνει κάλυψη για αστική ευθύνη κατά τη μεταφορά, πυρκαγιά σε κλειστούς χώρους όπως πορθμεία, αλλά και ιδίες ζημιές, αν επιθυμεί πλήρη προστασία.
Νομικά, το πλαίσιο είναι σαφές: σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 237/1986, η κυκλοφορία ενός οχήματος σε γκαράζ πλοίου εξομοιώνεται με την κυκλοφορία επί οδού, συνεπώς η αστική ευθύνη καλύπτει ζημιές που προκαλούνται σε τρίτους. Αν δηλαδή υπάρξει ατύχημα κατά την επιβίβαση ή αποβίβαση, η ασφαλιστική οφείλει να αποζημιώσει, εφόσον υπάρχει σχετική πρόβλεψη.
Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ δύο οχημάτων εντός του πλοίου, ισχύει ό,τι και σε ένα τροχαίο στον δρόμο: η υπαιτιότητα αποδίδεται στον οδηγό που ευθύνεται, και η ασφαλιστική του καλείται να καλύψει τη ζημιά. Ωστόσο, τα πράγματα περιπλέκονται όταν το ατύχημα προκαλείται από λανθασμένες οδηγίες του πληρώματος ή από πλημμελή δέσιμο του οχήματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ακτοπλοϊκή εταιρεία μπορεί να φέρει ευθύνη, και ο οδηγός να έχει δικαίωμα αποζημίωσης από την εταιρεία ή την ασφαλιστική που την καλύπτει.
Δεν λείπουν βέβαια και οι πιο σύνθετες καταστάσεις. Για παράδειγμα, αν ένας πεζός τραυματιστεί μέσα στο γκαράζ του πλοίου, μπορεί να φέρει ευθύνη το πλήρωμα αν δεν τηρήθηκαν οι κανόνες ασφαλείας. Η αποζημίωση τότε μπορεί να αφορά τόσο την ακτοπλοϊκή όσο και την ασφαλιστική του οδηγού, εφόσον αποδειχθεί υπαιτιότητα.
Το κλειδί για τον ασφαλισμένο είναι η σωστή ενημέρωση. Οι περισσότεροι οδηγοί δεν γνωρίζουν τι ακριβώς καλύπτει το συμβόλαιό τους. Ορισμένες ασφαλιστικές αναφέρουν ρητά την κάλυψη για ατυχήματα σε πλοία, άλλες όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση, εφόσον υπάρχει ενεργή αστική ευθύνη, το ατύχημα θεωρείται καλυπτόμενο. Ωστόσο, για αποφυγή παρεξηγήσεων, συνιστάται πριν το ταξίδι να ελέγχει κανείς το ασφαλιστήριο και να συμβουλεύεται τον ασφαλιστικό του σύμβουλο.
