Την περασμένη Κυριακή (21/1) έκανε πρεμιέρα στο Mega η «Famagusta». Η πολυαναμενόμενη σειρά των Αντρέα Γεωργίου, Βάνα Δημητρίου, Κούλλη Νικολάου, συγκίνησε τους τηλεθεατές, οι οποίοι την αγκάλιασαν, με το πρώτο επεισόδιο να σημειώνει ιδιαίτερα υψηλά νούμερα τηλεθέασης.
Η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός Δέσποινα Μπεμπεδέλη απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από τους τηλεθεατές, οι οποίοι και συγκινήθηκαν βλέποντάς την να υποδύεται την Χαρίτα Μάντολες, την γυναίκα-σύμβολο της Κύπρου, που είδε Τούρκους στρατιώτες να εκτελούν εν ψυχρώ τους δικούς της ανθρώπους.
Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1941 και έχει διαγράψει μία σπουδαία καριέρα ως ηθοποιός. Είναι παντρεμένη με τον Ελληνοκύπριο ηθοποιό Στέλιο Καυκαρίδη. Το ζευγάρι είναι παντρεμένο από το 1966 και κατά την διάρκεια του γάμου τους έχουν αποκτήσει δύο παιδιά: τον αθλητικογράφο Θεόδωρο και την ηθοποιό Μαριάννα Καυκαρίδου.
Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κύπρο το 1968, ενώ λίγα χρόνια αργότερα βίωσαν και την κυπριακή τραγωδία.
Σε συνέντευξή του στην ψυχαγωγική κυπριακή εκπομπή «Έλα να δεις», ο Στέλιος Καυκαρίδης μιλώντας για την Δέσποινα Μπεμπεδέλη είχε πει: «Εγώ την θαυμάζω, έρχεται η ώρα που λέω «Πώς τα καταφέρνει;». Εγώ ήμουν και λίγο τεμπελάκος σε όλη την διάρκεια της καριέρας μου. Η Δέσποινα έρχονταν στιγμές που δεν ξέραμε που ήταν. Ήταν μέσα στο σπίτι, αλλά δεν ξέραμε που ήταν.
Διάβαζε, μελέταγε και όλη αυτή η μελέτη έβγαινε στο φως. Τώρα το κάνει και εγώ μένω άναυδος. Η ενέργειά της πηγάζει από το θέατρο και το λέει. Λέει: “Μόνο αν καταλάβω ότι δεν μπορώ να μιλήσω πια, να πω αυτό που θέλω να πω και να το πώς όπως θέλω θα σταματήσω. Τώρα δουλεύω γιατί μου αρέσει και το θέλω”».
«Παρόλο που πολλές φορές δουλεύαμε και μαζί, συμβουλεύαμε ο ένας τον άλλο αν μας το ζητούσε. Έχουμε κάνει και δουλειές μαζί, με την έννοια ότι εμένα η Δέσποινα με σκηνοθέτησε πολλές φορές σε δύσκολα έργα. Δεν ζήλευε ο ένας τον άλλον, χαιρόμασταν για τις επιτυχίες μας», είπε στη συνέχεια.
Σχετικά με το πώς γνωρίστηκαν εξήγησε ότι: «Γνωριστήκαμε στην σχολή του Καρόλου Κουν την δεκαετία του ’60. Παίζαμε στο ίδιο έργο, ήταν δύο έργα, του Ιονέσκο. Η Δέσποινα έκανε μία νοσοκόμα και είχε ένα σταυρό στο καπελάκι της. Μία μέρα έπεσε ο σταυρός και τον έχασαν και τον έψαχναν και τον βρήκα εγώ και της τον πήγα.
Αυτό ήταν, τελείωσε, από κει και πέρα ήμασταν μαζί. Ήταν το αθώο φλερτ της εποχής στην αρχή, την συνόδευα να πάει στο λεωφορείο το βράδυ να πάει στο σπίτι της. Δεν αφιερώσαμε όσο χρόνο θα θέλαμε ο ένας στον άλλον και στα παιδιά μας δεν αφιερώσαμε τον χρόνο που έπρεπε».
