Για την αγάπη που έχει στην πλήρη οργάνωση μέσα στο σπίτι της, μίλησε, μεταξύ άλλων, η δημοφιλής ηθοποιός Φωτεινή Μπαξεβάνη στη νέα εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «On Time» και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου.
Στην ίδια συνέντευξη που έδωσε, η πολύ γνωστή ηθοποιός Φωτεινή Μπαξεβάνη αναφέρθηκε, επίσης, στην ενασχόληση της με την τοπική αυτοδιοίκηση.
Σίσσυ Μενεγάτου: Αληθεύει ότι είσαι πολύ οργανωτική και έχεις πολλά κουτιά στο σπίτι σου, ώστε όλα να είναι στη θέση τους;
Φωτεινή Μπαξεβάνη: Ναι, έτσι είναι. Είμαι πολύ οργανωτική. Το καθένα έχει το κουτί του για να ξέρω που είναι και γράφει απ’ έξω τι περιέχει. Πχ. φωτογραφίες, ραπτικά και άλλα. Το κάθε πράγμα έχει το δικό του κουτί και μπαίνει σε συγκεκριμένο συρτάρι. Δεν υπάρχουν ανακατεμένα συρτάρια. Οπότε, όταν χρειάζομαι κάτι, το βρίσκω πολύ εύκολα.
Κι έχω και τις μέρες ταξινόμησης. Αυτά είναι καινούργια πράγματα ή, ας πούμε, όταν χρησιμοποιήσω μια βελόνα με κλωστή, μπορεί να μην τη βάλω στη θέση της αμέσως, οπότε μαζεύονται μικρά πράγματα τα οποία πρέπει να μπουν στα κουτάκια τους. Γι’ αυτό έχω και τις μέρες ταξινόμησης. Αυτή θα έλεγα ότι είναι μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Διότι, όταν αυτά μπαίνουν στη θέση τους, τις ώρες που κάνω αυτή τη δουλειά, κάτι μέσα μου – στα “κουτάκια” της ψυχής μου – έχει λυθεί και προχωρήσει.
Σίσσυ Μενεγάτου: Ασχολείσαι και με την τοπική αυτοδιοίκηση, στο δήμο Παλλήνης.
Φωτεινή Μπαξεβάνη: Ήμουν αντιδήμαρχος Πολιτισμού την προηγούμενη χρονιά. Τώρα είναι η Θεοδώρα Σιάρκου. Εγώ είμαι αμισθί εντεταλμένη σύμβουλος Πολιτισμού. Έτυχε και βρέθηκα σ’ αυτή τη διαδικασία. Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική. Απλώς, έχοντας μεγαλώσει στην Παλλήνη, είμαστε από τις παλαιότερες οικογένειες εδώ, τον αγαπώ τον τόπο μου και έχω δραστηριοποιηθεί από μικρή με παραστάσεις, συναυλίες και άλλα.
Έχουμε δήμαρχο τον Χρήστο Αηδόνη, ο οποίος είναι και συνθέτης και αγαπάει πολύ τον πολιτισμό. Ο κόσμος στην Παλλήνη μού έλεγε: “Ε, εσύ δεν θα προσφέρεις κάτι εδώ πέρα που μεγάλωσες;” οπότε το αποφάσισα. Έβαλα υποψηφιότητα και βγήκα σε πολύ καλή σειρά. Οπότε, από τη στιγμή που μπήκα σ’ αυτόν τον “χορό”, δεν μπορούσα να μη χορέψω.
