«Εγώ το τζόκερ της ζωής το έχω κερδίσει» είπε χαμογελώντας η Μαρία Ασλαμάζη, η μοναδική πολυμεταμοσχευμένη ασθενής στην Ελλάδα, η οποία μοιράστηκε την ιστορία της για τις έξι μεταμοσχεύσεις οργάνων στις οποίες έχει υποβληθεί στη σημερινή της ομιλία στο τρίτο βιωματικό συνέδριο που διοργάνωσε η ΑΜΚΕ ΔωρίΖω στη Θεσσαλονίκη.
Σε νεαρή ηλικία, η Μαρία Ασλαμάζη διαγνώστηκε με σάρκωμα και μέσα από μια σειρά θεραπειών κατάφερε να «κερδίσει χρόνο». Λίγα χρόνια αργότερα μπήκε στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση οργάνων, χωρίς να ξέρει πότε θα έρθει η δική της σειρά για αυτήν την τόσο πολύπλοκη διαδικασία, όπως μεταδίδει η voria.gr.
Την 1η Φεβρουαρίου 2018 το τηλέφωνό της χτύπησε και η συντονίστρια μεταμοσχεύσεων στο νοσοκομείο στη λίστα τού οποίου βρισκόταν, την ενημέρωσε ότι έχουν βρεθεί τα όργανα και μπορούν να προχωρήσουν στις ανάλογες μεταμοσχεύσεις.
«Κοίταξα τη μαμά μου, άναψα ένα τσιγάρο και ετοιμαστήκαμε να φύγουμε για το νοσοκομείο», είπε, αναφέροντας πως για αυτό το τηλέφωνο περίμεναν σχεδόν έξι χρόνια.
Έτσι, τη δεύτερη μέρα του ίδιου μήνα, η ίδια υποβλήθηκε σε πολυσπλαχνική μεταμόσχευση, στομάχου, δωδεκαδακτύλου, ήπατος, παγκρέατος και λεπτού εντέρου, χάρη στην απόφαση μιας νεαρής Αμερικανίδας να δωρίσει τα όργανα της, η οποία έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο ατύχημα.
Γιατρός στο επάγγελμα, η Μαρία Ασλαμάζη ξύπνησε από την αναισθησία με μοναδική ανάμνηση το δώρο που έκανε η 30χρονη δότρια, όχι μόνο στην ίδια, αλλά και σε άλλους επτά ανθρώπους, δωρίζοντας τα όργανά της.
Λίγα χρόνια αργότερα η γιατρός ανέπτυξε νεφρική ανεπάρκεια και τότε ήταν που η μητέρα της, όπως είπε χαρακτηριστικά, της έδωσε για δεύτερη φορά ζωή.
«Θυμάμαι να επιστρέφω από μία εφημερία στην Καβάλα και να τρέχω με το αυτοκίνητο. Όταν γύρισα στο σπίτι είπα στη μαμά μου ότι αν μου συμβεί κάτι θέλω να δώσω τα όργανά μου. Εκείνη αντέδρασε και μου είπε να μη λέω τέτοιες κουβέντες. Να που έναν χρόνο αργότερα τα χρειάστηκα και σχεδόν δέκα χρόνια μετά έγινε δότρια και η ίδια», είπε χαρακτηριστικά.
«Δεν έκανα καμία μεταμόσχευση για να κάτσω και να παίρνω μία σύνταξη, τις έκανα για να επιστρέψω στη ζωή, να ταξιδέψω, να είμαι κοντά στους φίλους μου», είπε συγκινημένη.
Όπως ανέφερε η γιατρός, η κοινωνία ακόμα βρίσκεται αρκετά πίσω σε θέματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη δωρεά οργάνων. «Θέλουμε πολλή δουλειά» σημείωσε, τονίζοντας ότι 1.350 άνθρωποι στην Ελλάδα βρίσκονται σε αναμονή για να λάβουν «αυτό το δώρο μιας τόσο απλής πράξης».
