Επίδομα αδείας 2025: Πόσο αυξήθηκε και πότε καταβάλλεται

Αυξημένο επίδομα αδείας 2025 στα 589,41 ευρώ (από τα 556,05 ευρώ) θα λάβουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Υπενθυμίζεται ότι από την 1η Απριλίου 2025, ο κατώτατος μισθός διαμορφώθηκε στα 880 ευρώ μεικτά, έναντι 830 ευρώ μεικτά που ίσχυαν προηγουμένως.

Το επίδομα αδείας ισούται με το σύνολο των πράγματι καταβαλλόμενων τακτικών και συνήθων αποδοχών που αντιστοιχούν στην άδεια του εργαζομένου.

Δεν μπορεί να υπερβαίνει:

• Τις αποδοχές 15 ημερών για εργαζόμενους που αμείβονται με μηνιαίο μισθό.
• Τις αποδοχές 13 ημερών για όσους αμείβονται με ημερομίσθιο, ποσοστά, ή άλλες μορφές αποδοχών.

Δηλαδή:

• Όποιος αμείβεται με μηνιαίο μισθό, δικαιούται επίδομα ίσο με τον μισό μηνιαίο μισθό.
• Όποιος αμείβεται με ημερομίσθιο, δικαιούται 15 ημερομίσθια ως επίδομα αδείας.

Δεν δικαιούνται επίδομα αδείας όσοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας από τη Δ.ΥΠ.Α. κατά την περίοδο της άδειας.

Εάν ένας εργαζόμενος δεν λάβει την άδεια που δικαιούται εντός του έτους, ο εργοδότης υποχρεούται να του καταβάλει τις αποδοχές της άδειας προσαυξημένες κατά 100%.

Προσοχή:

Η προσαύξηση αυτή αφορά μόνο τις αποδοχές της άδειας και όχι το επίδομα αδείας, το οποίο παραμένει σταθερό και δεν διπλασιάζεται.

Ο εργαζόμενος δικαιούται ετήσια άδεια με αποδοχές, την οποία λαμβάνει σε συνεννόηση με τον εργοδότη.

Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να χορηγήσει την άδεια εντός δύο μηνών από την αίτηση του εργαζομένου.

Η καλοκαιρινή άδεια πρέπει να δοθεί μεταξύ 1ης Μαΐου και 30ης Σεπτεμβρίου, τουλάχιστον στο 50% του προσωπικού μιας επιχείρησης.

Το επίδομα αδείας καλοκαιριού προκαταβάλλεται είτε στο σύνολό του κατά τη διάρκεια της άδειας, είτε τμηματικά μαζί με τις αποδοχές αδείας.

Κατά τη διάρκεια της άδειας ο μισθωτός δικαιούται να λάβει από τον εργοδότη τις «συνήθεις αποδοχές» που θα ελάμβανε αν πραγματικά απασχολούνταν στην επιχείρηση κατά τον αντίστοιχο χρόνο της άδειάς του. Στην έννοια των συνήθων αποδοχών περιλαμβάνεται οτιδήποτε καταβάλλεται στο μισθωτό τακτικά και μόνιμα ως αντάλλαγμα της εργασίας του, δηλαδή τόσο ο πάγιος μισθός ή το ημερομίσθιο, όσο και κάθε είδους πρόσθετες συμπληρωματικές παροχές, είτε σε χρήμα είτε σε είδος (όπως λ.χ. τροφή, κατοικία, ποσοστά, επιδόματα κλπ).

Διευκρινίζεται ότι στην έννοια των συνήθων αποδοχών περιλαμβάνονται και οι προσαυξήσεις για εργασία κατά τις νύκτες, τις Κυριακές και αργίες, καθώς επίσης και η αμοιβή για υπερεργασία και η προσαύξηση για νόμιμη υπερωριακή απασχόληση (όχι όμως και η παράνομη υπερωρία), την οποία ο μισθωτός πραγματοποιεί είτε τακτικά κάθε μήνα, είτε κατ’ επανάληψη σε ορισμένα ή και ακανόνιστα χρονικά διαστήματα μέσα στο χρόνο, κατά τρόπο που να αποτελεί σύνηθες φαινόμενο (π.χ. όταν είναι βέβαιο ότι θα καταβάλλονταν οι ανωτέρω αμοιβές και κατά το χρόνο της άδειας, αν ο μισθωτός εργαζόταν κατ’ αυτή).

Δεν αποτελούν μισθό και συνεπώς δεν λαμβάνονται για τον καθορισμό των αποδοχών αδείας, τα ποσά που καταβάλλονται για οδοιπορικά και έξοδα κίνησης, καθώς και η αποζημίωση για εκτός έδρας εργασία, εκτός εάν αυτή παρέχεται τακτικά και σταθερά. Επίσης, δεν συνυπολογίζονται το επίδομα αδείας και τα Δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.

Εκτός από τις αποδοχές της άδειας ο μισθωτός δικαιούται και επίδομα αδείας. Το επίδομα αδείας δεν μπορεί να υπερβεί για όσους αμείβονται με μισθό το μισό μισθό και για όσους αμείβονται με ημερομίσθιο τα 13 ημερομίσθια

Η ετήσια κανονική άδεια χορηγείται με αποδοχές σε όλους τους μισθωτούς που συνδέονται με τον εργοδότη με σύμβαση ή σχέση εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου. Δηλαδή η ετήσια κανονική άδεια οφείλεται τόσο σε έγκυρες, όσο και σε άκυρες συμβάσεις εργασίας.

Κανονική άδεια δικαιούνται επίσης και οι μισθωτοί που απασχολούνται καθημερινά λιγότερες ώρες από το συνηθισμένο ή το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας τους. Δηλαδή οι μισθωτοί δικαιούνται να λάβουν κανονική άδεια όχι μόνο όταν έχουν πλήρη απασχόληση, αλλά και όταν η εργασία τους διαρκεί για μικρό χρονικό διάστημα ημερησίως (μερική απασχόληση).

Περαιτέρω, κανονική άδεια δικαιούνται και όσοι εργαζόμενοι εργάζονται σε πολλούς εργοδότες με μειωμένο ωράριο ημερήσιας εργασίας.

Άδεια επίσης χορηγείται και στην περίπτωση της διαθεσιμότητας και της ετοιμότητας εργασίας.

Εξαιρέσεις: Δεν δικαιούνται κανονική άδεια τα εξής πρόσωπα (άρθρο 1, παρ.2 Α.Ν. 539/1945):

α) οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις ή εργασίες στις οποίες απασχολούνται μόνο μέλη της οικογένειας του εργοδότη

β) οι εργαζόμενοι σε γεωργικές, κτηνοτροφικές, δασικές, ναυτιλιακές και αλιευτικές εργασίες

γ) δημόσιοι υπάλληλοι, που εργάζονται επιπρόσθετα τα απογεύματα σε μία άλλη επιχείρηση, τότε από την επιχείρηση αυτή δεν δικαιούνται κανονική άδεια.

δ) οι μισθωτοί που κατέχουν θέση εποπτείας, διεύθυνσης ή εμπιστευτική (διευθύνοντες υπάλληλοι)

ε) οι μισθωτοί που απουσίασαν από την εργασία τους λόγω ασθένειας για μεγάλο χρονικό διάστημα (πέρα από τα καθοριζόμενα από το νόμο χρονικά όρια της βραχείας διάρκειας ασθένειας).

Δικαίωμα στη λήψη ετήσιας κανονικής άδειας

Ως βάση χορήγησης της ετήσιας άδειας με αποδοχές των εργαζομένων λαμβάνεται υπόψη το ημερολογιακό έτος, ενώ οι εργαζόμενοι δικαιούνται να λάβουν αναλογική άδεια από τον πρώτο μήνα απασχόλησής τους. Ειδικότερα, µε τη παράγραφο 1 του Α.Ν.539/1945, προβλέπεται ότι όλοι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι συνδέονται µε σύµβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου, δικαιούνται να λάβουν ετήσια άδεια µε αποδοχές από την έναρξη της απασχόλησής τους σε συγκεκριμένη υπόχρεη επιχείρηση. Η άδεια αυτή χορηγείται από τον εργοδότη αναλογικώς (ποσοστό) µε βάση το χρονικό διάστηµα που απασχολήθηκε ο εργαζόμενος στον εργοδότη αυτό. Η αναλογία της χορηγούµενης αδείας υπολογίζεται βάσει ετήσιας άδειας 20 εργάσιµων ηµερών επί πενθηµέρου εβδοµαδιαίας εργασίας και 24 εργάσιµων ηµερών, επί εξαηµέρου, η οποία αντιστοιχεί σε 12 µήνες συνεχούς απασχόλησης. Παράλληλα, διευκρινίζεται πλήρως και συµπληρώνεται η διαδικασία λήψης της άδειας κατά τα δύο πρώτα ηµερολογιακά έτη της εργασιακής σχέσης του μισθωτού.

Επισημαίνεται ότι θεωρούνται χρόνος απασχόλησης που προσμετράται στον υπολογισμό για τη θεμελίωση του δικαιώματος της ετήσιας κανονικής άδειας, τα χρονικά διαστήματα που οι μισθωτοί απέχουν από την εργασία τους:

• λόγω ασθένειας βραχείας διάρκειας ή ατυχήματος
• λόγω στράτευσης
• λόγω απεργίας
• λόγω ανωτέρας βίας
• λόγω κύησης ή λοχείας ή λήψεως εξάμηνης ειδικής άδειας μητρότητας (άρθρο 142 Ν.3655/2008 και ΚΥΑ 33891/2008)
• λόγω διαθεσιμότητας και άδειας άνευ αποδοχών.

Τα χρονικά διαστήματα που οι μισθωτοί απουσιάζουν από την εργασία τους για τους προαναφερθέντες λόγους δεν συμψηφίζονται με τις ημέρες της άδειάς τους.

Τέλος, όταν πρόκειται για επιχείρηση που έχει μεταβιβαστεί και συνεχίζεται η απασχόληση του μισθωτού στον εργοδότη, ο οποίος εξακολουθεί την αρχική επιχείρηση, συνυπολογίζεται και ο χρόνος εργασίας του στον προκάτοχο εργοδότη.