Στην Αμαλιάδα μεταφέρθηκε αμέσως δημοσιογράφος της εκπομπής «Φως στο Τούνελ», μόλις έγινε γνωστή η σύλληψη της Ειρήνης Μουρτζούκου από τους έμπειρους αξιωματικούς του Τμήματος Ανθρωποκτονιών. Σκοπός ήταν η καταγραφή των πρώτων αντιδράσεων των πρωταγωνιστών της τραγικής υπόθεσης που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Η μητέρα της 25χρονης έμαθε από την εκπομπή ότι η κόρη της ομολόγησε τέσσερις δολοφονίες: των δύο της εγγονιών, της άλλης της κόρης, καθώς και του παιδιού μίας φίλης της. Η κάμερα κατέγραψε καρέ καρέ τη στιγμή που η γυναίκα πληροφορείται την αλήθεια: ξέσπασε σε κλάματα, αδυνατώντας να αποδεχτεί όσα άκουγε. «Δεν μπορώ να μιλήσω… Μπορεί να το πίστευα και να το έλεγα, αλλά ήλπιζα να κάνω λάθος. Έλεγα ότι ίσως όλα αυτά που ακούγονται να είναι ψέματα, αλλά τώρα…», είπε με σπασμένη φωνή.
Σύμφωνα με την ίδια, η δική της κατάθεση ήταν καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της υπόθεσης. Όπως δήλωσε, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. «Τα έκανα όλα αυτά μήπως και ‘ξυπνήσει’ η Ειρήνη. Να την καλύψω; Πώς να το κάνω αυτό; Έβλεπα πως πέθαιναν παιδάκια πίσω της», ανέφερε χαρακτηριστικά. Η ίδια περιέγραψε με λεπτομέρειες μια σοκαριστική εμπειρία που είχε ζήσει: «Ήμουν παρούσα ακόμη και σε απόπειρα που είχε κάνει. Το παιδί της, τη Μαρία Φρειδερίκη, το έσωσα εγώ εδώ στο σπίτι, όταν ήταν περίπου 20 ημερών. Η Ειρήνη δεν φρόντιζε τα παιδιά της γιατί όλη μέρα γυρνούσε. Εμείς τα προσέχαμε. Μία ημέρα, του Σταυρού, θέλαμε να πάμε να ανάψουμε ένα κερί και της είπαμε ότι δεν θα έρθει μαζί μας, να μείνει να προσέχει το παιδί. Στην αρχή αντέδρασε, αλλά τελικά την πείσαμε».
Η γυναίκα περιγράφει ότι δεν είχε περάσει ούτε μισή ώρα, όταν επέστρεψε για να πάρει κάτι από το σπίτι και βρήκε την κόρη της στον νεροχύτη με το βρέφος ημιλιπόθυμο στην αγκαλιά. «Τα χεράκια και το στόμα του είχαν αρχίσει να μελανιάζουν. Πήγαινε να του ρίξει νερό στο πρόσωπο. Τη ρώτησα ‘τι κάνεις;’ και μου απάντησε ‘τίποτα, το παιδί έχει μάτι’. Πήρα το παιδί στα χέρια μου, το πρόσωπό του ήταν μελανό, δεν είχε οξυγόνο. Της φώναξα να καλέσει αμέσως ασθενοφόρο. Του έκανα μαλάξεις μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο και κατάφερα να το επαναφέρω. Την ρώτησα αν του είχε κάνει κάτι και μου απάντησε ότι δεν ήμουν καλά…».
Καθώς τα περιστατικά θανάτων παιδιών πλήθαιναν, η μητέρα της άρχισε να υποψιάζεται την Ειρήνη. Όμως, όπως είπε, δεν ήθελε να το αποδεχτεί. «Δεν ήθελα όμως, ως μάνα, να το πιστέψω. Έλεγα πως τουλάχιστον τα δικά της παιδιά δεν θα τα είχε πειράξει». Με πόνο περιγράφει τη στιγμή που αντιλήφθηκε τη σκληρή πραγματικότητα: «Στον Παναγιώτη συγκεκριμένα της είπα αν έχει καταλάβει ότι είναι πίσω από τους θανάτους πέντε παιδιών, γιατί αυτό για μένα ήταν το τελειωτικό. Με έπαιρνε τηλέφωνο πάντα αφού είχαν πεθάνει τα παιδιά. Μάλλον για να της δώσω στήριξη ή για να της πω τι να κάνει. Όπως μου έλεγε, πίστευε πως τα παιδιά δεν ήταν πεθαμένα. Το μωρό της Κατερίνας, για παράδειγμα, το είδα εγώ και της είπα ότι ήταν νεκρό».
Με θυμό αλλά και βαθιά οδύνη, η μητέρα της Ειρήνης αναφέρεται στη βίαιη συμπεριφορά της κόρης της απέναντι στα μέλη της οικογένειας. «Έπαιζε επικίνδυνα και με την άλλη κόρη μου, τη Γωγώ. Της έβαζε μαξιλάρια στο κεφάλι όταν ήταν 4 – 5 χρονών. Το πιο άσχημο για μένα ήταν όταν έμαθε ότι ήμουν έγκυος στον μικρό μου, τον Αντρέα, και με χτύπησε». Η ίδια είναι κατηγορηματική: «Μετά την ομολογία της, δεν θέλω… μου βγαίνει θυμός. Ακόμα και στα δικαστήρια που θα είμαστε στον ίδιο χώρο, δεν πρόκειται να την πλησιάσω. Μπορεί να είναι παιδί μου, αλλά εξαιτίας της έχασα το άλλο μου παιδί, τα εγγόνια μου, τον πατέρα μου από τη στεναχώρια και κόντεψα να χάσω και την αδερφή μου. Σε ποιον να τα καταλογίσω όλα αυτά; Πώς να τα αντέξω; Είμαι αναίσθητη όπως λένε; Ας με λένε… Κάπως πρέπει να σταθώ όρθια».
Η μητέρα της αποκάλυψε ακόμα ένα περιστατικό που είχε σημειωθεί το 2016, όταν ένα κοριτσάκι σώθηκε την τελευταία στιγμή. «Η Ρένα είχε πάει να απλώσει κάτι ρούχα, εγώ ήμουν στην κουζίνα και αφήσαμε το μικρό να κοιμάται. Ξαφνικά ήρθε και μας είπε ότι το παιδί δεν ήταν καλά. Ήταν μελανιασμένο, κυανό, χωρίς οξυγόνο, και του έδωσα αμέσως το φιλί της ζωής. Άρχισε να κλαίει και καλέσαμε το ασθενοφόρο».
Η συμπεριφορά της Ειρήνης περιγράφεται ως απόλυτα ψυχρή και αδιάφορη, ακόμα και στα πιο κρίσιμα περιστατικά. «Ήταν απόλυτα απαθής. Έλεγε να μην ταράζονται, ότι το παιδί δεν είχε τίποτα». Στη συνέχεια, η μητέρα της επιβεβαίωσε και την ύπαρξη καταγγελιών για βίαιες συμπεριφορές εναντίον πρώην συντρόφων της: «Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας που λένε, ξέρω ότι το έχει ξανακάνει και στην κοπέλα που ακούγεται στο ηχητικό, με τη μεγάλη φασαρία που είχατε αποκαλύψει, αλλά και στην προηγούμενη σχέση της. Αν δεν κάνω λάθος, την είχε δέσει με ένα κορδόνι στον λαιμό. Σώθηκε επειδή χτυπούσε το πάτωμα, από κάτω υπήρχε μαγαζί, την άκουσαν και ανέβηκαν. Το κορίτσι αυτό ήταν περίπου 18 χρόνων τότε. Η Ειρήνη ζήλευε ακόμα και την αναπνοή της».
Η ζήλια, σύμφωνα με την ίδια, χαρακτήριζε τη συμπεριφορά της Ειρήνης σε όλες τις σχέσεις της. «Τους έπαιρνε τα κινητά, τα ήλεγχε, απαντούσε η ίδια αντί για την εκάστοτε κοπέλα. Έκανε τα πάντα…». Η μητέρα της υποστηρίζει ότι είχε προσπαθήσει επανειλημμένα να της προσφέρει βοήθεια, αλλά η κόρη της απέφευγε κάθε είδους ψυχολογική υποστήριξη. «Την έστελνα σε ψυχολόγους αλλά δεν πήγαινε ποτέ. Όταν ήρθαμε στα 15 της στην Πάτρα, είχα κανονίσει να φοιτήσει σε ειδικό σχολείο ώστε να την παρακολουθούν ψυχολόγοι, αλλά και πάλι τους κορόιδευε».
Στο ηχητικό που κυκλοφόρησε και σχετίζεται με την τελευταία της σχέση, η μητέρα αναφέρει: «Σε εκείνη τη σχέση ήθελε απόλυτη ησυχία, να μην την ενοχλεί κανείς. Εκείνη (η κοπέλα) την ενοχλούσε είτε με τις ομαδικές κλήσεις είτε όταν μιλούσε στο κινητό. Να δεχτώ όλα αυτά που λέει η Ειρήνη, ότι δεν πήρε αγάπη, ενώ έχει πάρει και μάλιστα υπερβολική, τουλάχιστον από εμένα. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Και εμείς δεν πήραμε αλλά δεν μπλέξαμε, δεν γίναμε φονιάδες. Της λέγαμε πως πηγαίνει προς τον γκρεμό και εκείνη συνέχιζε προς τα εκεί».
