Η Χίος ζει τον εφιάλτη των φλόγων. Για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα, η φωτιά μαίνεται ανεξέλεγκτη, «κυκλώνοντας» χωριά, καταστρέφοντας χιλιάδες στρέμματα δάσους και αγροτικής γης, καίγοντας κοπάδια ζώων ζωντανά και αφήνοντας πίσω της στάχτη και απόγνωση. Τουλάχιστον τρία σπίτια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, ενώ το Βασιλεώνοικο θυμίζει κόλαση επί γης – αποπνικτικός καπνός, πανύψηλες φλόγες, καμένη γη.
Τις τελευταίες ώρες, καταγράφονται ισχυρές αναζωπυρώσεις στον Άγιο Γεώργιο της Καμπής, σε δύσβατο σημείο που δυσκολεύει την πρόσβαση επίγειων δυνάμεων. Η φωτιά κατευθύνεται με ταχύτητα προς τα Μαστιχοχώρια, απειλώντας όχι μόνο την πολιτιστική και αγροτική ταυτότητα του νησιού αλλά και την οικονομική του σπονδυλική στήλη. Οι κάτοικοι ζητούν ενίσχυση των εναέριων μέσων, μιλώντας για ανεπαρκή κινητοποίηση απέναντι στην ένταση της κρίσης.
Η ηλεκτροδότηση έχει αποκατασταθεί σε κάποια σημεία όπως τα Λεπτόποδα, όπου η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο, ωστόσο το μεγάλο μέτωπο στο νότιο τμήμα συνεχίζει ακάθεκτο. Ο συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών, ισχυρών ανέμων και γεωμορφολογίας μετατρέπει τη Χίο σε ενεργό πύρινο μέτωπο χωρίς σαφές σχέδιο ανάσχεσης. Η εικόνα της Χίου δεν είναι απλώς καλοκαιρινή «φυσική καταστροφή» — είναι δομική περιβαλλοντική κρίση, με επιπτώσεις στο οικοσύστημα, την αγροτική παραγωγή και την ανθρώπινη ψυχολογία.
Η ηλεκτροδότηση έχει αποκατασταθεί σε κάποια σημεία όπως τα Λεπτόποδα, όπου η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο, ωστόσο το μεγάλο μέτωπο στο νότιο τμήμα συνεχίζει ακάθεκτο. Ο συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών, ισχυρών ανέμων και γεωμορφολογίας μετατρέπει τη Χίο σε ενεργό πύρινο μέτωπο χωρίς σαφές σχέδιο ανάσχεσης. Η εικόνα της Χίου δεν είναι απλώς καλοκαιρινή «φυσική καταστροφή» — είναι δομική περιβαλλοντική κρίση, με επιπτώσεις στο οικοσύστημα, την αγροτική παραγωγή και την ανθρώπινη ψυχολογία.
