«Από τα 15-16 ήμουν εγώ η μαμά της μαμάς μου. Δεν ήταν ο άνθρωπος που θα φωνάξει, θα έχει εντάσεις, ήταν ακριβώς το αντίθετο από τον πατέρα μου», ανέφερε η Σόφη Ζαννίνιου.
Για την πρόσφατη απώλεια της αγαπημένης της μητέρας, η οποία έπασχε από άνοια, μίλησε από καρδιάς η Σόφη Ζαννίνου στη συνέντευξη που παραχώρησε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου.
Το Grand Hotel ήρθε για εσάς σε μια στιγμή που την είχατε ανάγκη, καθώς πριν λίγο καιρό χάσατε την μητέρα σας.
Είχα απόλυτη ανάγκη να συμμετάσχω στο Grand Hotel για να ξεσκάσω και να πάρω λίγη χαρά. Για δυο χρόνια που είχα τη μητέρα μου άρρωστη με άνοια δεν έκανα απολύτως τίποτα. Ήταν συνειδητή επιλογή μου.
Ήμουν από τις 7 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ που την έπαιρνε ο ύπνος δίπλα της συνέχεια. Πολλά βράδια έπαιρνα από τον πάνω όροφο που μένω ένα ντιβάνι και κοιμόμουν στο δωμάτιο της μην τυχόν και συμβεί κάτι.
Φαντάζομαι πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να βλέπετε τη μητέρα σας να μην σας αναγνωρίζει.
Ήταν δραματικό και θέλει πάρα πολύ κουράγιο, δύναμη και ψυχραιμία. Εγώ αντλούσα τη δύναμη από την ίδια την μαμά μου. Ήταν ένας άνθρωπος πάρα πολύ δοτικός, πολύ γλυκός και ευαίσθητος.
Από τα 15-16 ήμουν εγώ η μαμά της μαμάς μου. Δεν ήταν ο άνθρωπος που θα φωνάξει, θα έχει εντάσεις, ήταν ακριβώς το αντίθετο από τον πατέρα μου.
Από εκείνη πήρατε και εσείς αυτήν σας τη γλυκύτητα.
Δεν είμαι γλυκιά σε όλους, μόνο εκεί που πρέπει. Είμαι και ο πατέρας μου ο οποίος ήταν αγριάνθρωπος. Εκεί που πρέπει γίνομαι χαλί να με πατήσεις και εκεί που δεν πρέπει γίνομαι αγριόγατα.
