Συνθήκες ανατριχιαστικές, σύμφωνα με όσα της εκμυστηρεύτηκε νοσηλευτής, περίγραψε στο δικαστήριο η δικηγόρος και κόρη ενός εκ των τροφίμων του Γηροκομείου Χανίων «Αγία Σκέπη», Μαρία Παπαδάκη.
Της Άννας Κανδύλη
Στη δίκη για τους θανάτους 32 ηλικιωμένων στο συγκεκριμένο Γηροκομείο με 6 κατηγορούμενους να κάθονται στο εδώλιο, η μάρτυρας καταθέτοντας για δεύτερη ημέρα είπε πως ο νοσηλευτής της περιέγραψε το γηροκομείο ως «ένα προθάλαμο τάφου. Ότι βασανίζονται οι ηλικιωμένοι. Ότι οι άνθρωποι δένονται στα κρεβάτια και τις καρέκλες τους και πως οι καρέκλες του συχνά δένονται σε σταθερά σημεία. Μου είπε ότι χορηγούνταν ισχυρά κατασταλτικά φάρμακα. Ότι τους ανάγκαζαν να κάνουν πάνω τους τα περιττώματα τους, αλλά και πως έδιναν ελάχιστη τροφή και από το υπόγειο της μονάδας ακούγονταν φωνές για “βοήθεια”».
Όπως κατέθεσε η μάρτυρας η άποψη της είναι ότι στο γηροκομείο αφαιρούσαν τις μασέλες από τους ηλικιωμένους για να τους ταΐζουν γρηγορότερα. «Στο ασθενοφόρο διαπίστωσα ότι ο πατέρας μου δεν φορούσε τις οδοντοστοιχίες του. Άρχισα να τις αναζητώ για να μπορέσει να φάει. Αναφερόταν από πολλούς συγγενείς ότι χάνονται οι οδοντοστοιχίες. Το συμπέρασμα μου είναι ότι επειδή ένας ανοϊκός μασάει αργά, αυτό που βολεύει το φροντιστή είναι να τους χορηγούν πολτοποιημένη τροφή. Σε ποιο προχωρημένες περιπτώσεις του έβαζαν κι ένα λεβάιν και με ένεση τους έδιναν τροφή και τελείωναν σε δύο λεπτά».
Έντονα φορτισμένη η μάρτυρας εξήγησε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να διερευνήσει το θέμα. «Για μένα ήταν ένα θέμα για μένα πολύ σημαντικό γιατί αφορούσε τον πατέρα μου και όλους τους ηλικιωμένους. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση: να το αφήσω γιατί ο άνθρωπος μου είχε φύγει ή να αποκατασταθεί η ψυχή του που ήταν και το σημαντικότερο μου μέλημα. Για μένα ήταν μονόδρομος. Δεν θα μπορούσα να ζω γνωρίζοντας ότι πεθαίνουν άνθρωποι με μαρτυρικό τρόπο κι ότι δεν έκανα τίποτα να τους σταματήσω».
Η κατάθεση της μάρτυρος θα συνεχιστεί την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου.
