Η Ακαδημία Αθηνών, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της 19ης Ιουνίου 2025, εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της.
Το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας αναφέρει για τον ποιητή:
Ο Τίτος Πατρίκιος είναι γεννημένος το 1928. Ανήκει στη λεγόμενη πρώτη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών. Ανάμεσα στους πρωτόλειους στίχους του και την τελευταία ποιητική συλλογή του που εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020 οι δέλτοι της Ιστορίας κατέγραψαν την Κατοχή, τον Εμφύλιο, το Κυπριακό ζήτημα, την απριλιανή δικτατορία, τη Μεταπολίτευση και τις παρεπόμενες πολιτικές εξελίξεις, μέχρι την επέλαση της πρόσφατης πανδημίας.
Μετά την αποφοίτησή του από τη Νομική Σχολή Αθηνών, δημοσίευσε την πρώτη ποιητική του συλλογή (Ο Χωματόδρομος) το 1954. Σπούδασε επίσης κοινωνιολογία και φιλοσοφία στην École Pratique des Hautes Études της Σορβόννης και προσελήφθη ως ερευνητής στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS). Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1964 για να φύγει πάλι στο εξωτερικό μετά την 21η Απριλίου 1967. Εργάστηκε στην UNESCO και στον ΟΗΕ. Το 1975 επέστρεψε στην Ελλάδα εργαζόμενος ως δικηγόρος. Δύο συγκεντρωτικοί τόμοι (συνολικά χιλίων περίπου σελίδων) της ποιητικής παραγωγής του Πατρίκιου (περίπου 20 ποιητικές συλλογές) εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο «Κίχλη»: ο πρώτος το 2017, με τίτλο Ποιήματα Α’/ 1943-1959 και ο δεύτερος το 2018, με τίτλο Ποιήματα Β’/ 1959-2017. Η τελευταία (μέχρι σήμερα) ποιητική συλλογή του, Ο Δρόμος και πάλι, εκδόθηκε το 2020. Εκδόθηκαν ακόμη τέσσερα βιβλία με πεζογραφήματά του και πέντε βιβλία, με μεταφράσεις του, έργων του Λουί Αραγκόν, Σταντάλ, Μπαλζάκ και Πωλ Βαλερύ. Ποιητικά έργα του Τίτου Πατρίκιου μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, σερβικά, αλβανικά και ρουμανικά.
Μετά την αποφοίτησή του από τη Νομική Σχολή Αθηνών, δημοσίευσε την πρώτη ποιητική του συλλογή (Ο Χωματόδρομος) το 1954. Σπούδασε επίσης κοινωνιολογία και φιλοσοφία στην École Pratique des Hautes Études της Σορβόννης και προσελήφθη ως ερευνητής στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS). Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1964 για να φύγει πάλι στο εξωτερικό μετά την 21η Απριλίου 1967. Εργάστηκε στην UNESCO και στον ΟΗΕ. Το 1975 επέστρεψε στην Ελλάδα εργαζόμενος ως δικηγόρος. Δύο συγκεντρωτικοί τόμοι (συνολικά χιλίων περίπου σελίδων) της ποιητικής παραγωγής του Πατρίκιου (περίπου 20 ποιητικές συλλογές) εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο «Κίχλη»: ο πρώτος το 2017, με τίτλο Ποιήματα Α’/ 1943-1959 και ο δεύτερος το 2018, με τίτλο Ποιήματα Β’/ 1959-2017. Η τελευταία (μέχρι σήμερα) ποιητική συλλογή του, Ο Δρόμος και πάλι, εκδόθηκε το 2020. Εκδόθηκαν ακόμη τέσσερα βιβλία με πεζογραφήματά του και πέντε βιβλία, με μεταφράσεις του, έργων του Λουί Αραγκόν, Σταντάλ, Μπαλζάκ και Πωλ Βαλερύ. Ποιητικά έργα του Τίτου Πατρίκιου μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, σερβικά, αλβανικά και ρουμανικά.
