Η Επανάσταση του 1821 ήταν ένας αγώνας εθνικής παλιγγενεσίας που στηρίχθηκε στη συμμετοχή και τη θυσία Ελλήνων από όλες τις περιοχές της χώρας. Ωστόσο, η ιστοριογραφία έχει επικεντρωθεί κυρίως στις μάχες της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και των νησιών, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τη συμβολή των περιοχών που παρέμειναν υπό οθωμανικό ζυγό καθ’ όλη τη διάρκεια του Αγώνα. Μια από αυτές τις περιοχές είναι η Θεσσαλία, η οποία συμμετείχε ενεργά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ιστορικός ερευνητής και εκδότης του περιοδικού «Θεσσαλικό Ημερολόγιο» Κώστας Σπανός αν και η συμμετοχή «αποδίδεται εν είδει τηλεγραφήματος, η μελέτη, τόσο του Αρχείου των Αγωνιστών της Εθνικής Βιβλιοθήκης και των φακέλων με τα αριστεία των Γενικών Αρχείων του Κράτους, όσο και άλλων πηγών δίνει μία πολύ διαφορετική εικόνα, μία εικόνα μεγάλης συμμετοχής των Θεσσαλών, όχι μόνο των ορεινών περιοχών, αλλά και των πεδινών, παρά την ύπαρξη στη Λάρισα και στα Τρίκαλα μεγάλων μονάδων του οθωμανικού στρατού».
Στην πραγματικότητα, οι Θεσσαλοί δεν ήταν απλοί θεατές της Επανάστασης, αλλά πολέμησαν σε διάφορα μέτωπα, τόσο εντός της Θεσσαλίας όσο και εκτός, συμμετέχοντας σε κρίσιμες μάχες όπως η άμυνα του Μεσολογγίου. Οι αρχειακές πηγές αποδεικνύουν τη μαζική συμμετοχή των Θεσσαλών στον Αγώνα, παρά τις αντίξοες συνθήκες και τη στρατιωτική υπεροχή των Οθωμανών στην περιοχή.
Η αντίσταση των Θεσσαλών απέναντι στον οθωμανικό ζυγό δεν ξεκίνησε το 1821. «Η διάθεση των Θεσσαλών για αποτίμηση του ζυγού δεν εκδηλώθηκε στις παραμονές του 1821, αλλά πολύ νωρίς, ήδη στις αρχές του 15ου αιώνα και συνεχίστηκε με επαναστατικά κινήματα τον 17ο αιώνα και τον 19ο αιώνα» αναφέρει ο κ. Σπανός.
Η αντίσταση των Θεσσαλών απέναντι στον οθωμανικό ζυγό δεν ξεκίνησε το 1821. «Η διάθεση των Θεσσαλών για αποτίμηση του ζυγού δεν εκδηλώθηκε στις παραμονές του 1821, αλλά πολύ νωρίς, ήδη στις αρχές του 15ου αιώνα και συνεχίστηκε με επαναστατικά κινήματα τον 17ο αιώνα και τον 19ο αιώνα» αναφέρει ο κ. Σπανός.
