Κεντρικό πυλώνα της στρατηγικής χαρακτήρισε τη φορολογική μεταρρύθμιση «με δημογραφικά χαρακτηριστικά», που στοχεύει σε νέους, οικογένειες με παιδιά και τη μεσαία τάξη.
Σαφές μήνυμα συνέχειας της δημοσιονομικής πειθαρχίας με προτεραιότητα στην ανάπτυξη και την κοινωνική στήριξη έστειλε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, παρουσιάζοντας το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Ανοίγοντας την τοποθέτησή του, αναφέρθηκε στο «αίσιο τέλος της ειρηνευτικής προσπάθειας στη Γάζα», σημειώνοντας ότι πρόκειται για «πρώτο δυνατό φως στο σκοτάδι ενός διετούς πολέμου», το οποίο όμως δεν αίρει πλήρως τη διεθνή αβεβαιότητα που τροφοδοτείται από τις γεωπολιτικές εντάσεις σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, την αναβίωση του προστατευτισμού και εστίες πολιτικής αστάθειας στην Ευρώπη.
Ο υπουργός υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση «καθοδηγεί με ασφάλεια τη χώρα μέσα από διαδοχικές διεθνείς συμπληγάδες», επιδιώκοντας τη «χρυσή τομή ανάμεσα στην ανάπτυξη και τη δημοσιονομική σταθερότητα». Το προσχέδιο, είπε, διαφοροποιείται σε δύο σημεία: αποτυπώνει αυξημένες δυνατότητες στήριξης της κοινωνίας και «περιέχει την υπόσχεση του μέλλοντος», καθώς όσο διατηρείται η σταθερότητα τόσο θα διευρύνεται ο χώρος κοινωνικής πολιτικής.
Σε επίπεδο μακροοικονομικών προβλέψεων, ο ρυθμός ανάπτυξης εκτιμάται σε 2,2% για το 2025 και 2,4% το 2026, με τον Πιερρακάκη να σημειώνει ότι πρόκειται για επιδόσεις «υπερδιπλάσιες» του μέσου όρου της ευρωζώνης. Παράλληλα, ο εγχώριος πληθωρισμός αναμένεται να υποχωρήσει στο 2,6% το 2025 και στο 2,2% το 2026, ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί από 249,6 δισ. ευρώ το 2025 σε 260,9 δισ. ευρώ το 2026.
Κεντρικό πυλώνα της στρατηγικής χαρακτήρισε τη φορολογική μεταρρύθμιση «με δημογραφικά χαρακτηριστικά», που στοχεύει σε νέους, οικογένειες με παιδιά και τη μεσαία τάξη. Ειδικές αναφορές έκανε στα οφέλη για μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες και ελεύθερους επαγγελματίες, με ενδεικτικούς υπολογισμούς για οικογένειες με δύο ή περισσότερα παιδιά. Τόνισε ακόμη τις παρεμβάσεις στη στέγη και την κατάργηση του συμψηφισμού αυξήσεων με την προσωπική διαφορά για 670.000 συνταξιούχους, επισημαίνοντας ότι οι συνδυαστικές αποφάσεις «συνθέτουν πλέγμα» ενίσχυσης εισοδημάτων και προσθέτουν περί τις 0,6 ποσοστιαίες μονάδες στον ρυθμό ανάπτυξης.
Δεύτερος άξονας είναι οι επενδύσεις: η μεταβολή τους αναμένεται να επιταχυνθεί από 4,5% το 2024 σε 5,7% το 2025 και 10,2% το 2026, με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να αυξάνεται στα 16,7 δισ. ευρώ. Τρίτος άξονας, η απασχόληση: η ανεργία, που «βρίσκεται ήδη σε μονοψήφιο ποσοστό από το 2025», εκτιμάται ότι θα μειωθεί στο 8,6% το 2026, το χαμηλότερο επίπεδο από το 2008. Τέταρτος άξονας, τα δημόσια οικονομικά: πρωτογενές πλεόνασμα 3,6% του ΑΕΠ το 2025 και 2,8% το 2026, με το συνολικό αποτέλεσμα της Γενικής Κυβέρνησης να ισορροπεί στο -0,1% το 2026, καθώς «ο δημοσιονομικός χώρος του 2026 καλύπτεται από τα μέτρα της ΔΕΘ». Παράλληλα, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα αποκλιμακωθεί στο 137,6% του ΑΕΠ, «το χαμηλότερο επίπεδο από το 2010», στέλνοντας «ισχυρό μήνυμα στις αγορές» και διευκολύνοντας τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Πέμπτος άξονας, οι μεταρρυθμίσεις και ειδικά η ψηφιοποίηση του κράτους, που «λυτρώνει διοίκηση και επιχειρήσεις» και ενισχύει την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, με έσοδα 1,7 δισ. ευρώ το 2024 και εκτίμηση 2,2 δισ. για το 2025.
Απαντώντας στην αντιπολίτευση, ο Πιερρακάκης υπερασπίστηκε ΕΛΣΤΑΤ και Eurostat, αναφέροντας την επιλογή και ανανέωση της θητείας του κ. Θανόπουλου και την τοποθέτησή του ως αναπληρωτή γενικού διευθυντή στη Eurostat. Για το κόστος του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για 45,8 δισ. ευρώ στην τετραετία (27,2 δισ. φορολογικό, 18,6 δισ. ακρίβεια), αντιπαραβάλλοντας τα 1,76 δισ. των κυβερνητικών μέτρων. Για ΠΑΣΟΚ μίλησε για «πρόσθετα 4 δισ. ευρώ», ζητώντας «να πουν από πού θα βρεθούν», διαφορετικά «οδηγούμαστε σε υπερφορολόγηση».
Σε ερώτημα για 13ο-14ο μισθό εξήγησε ότι «ο διαθέσιμος χώρος των 1,76 δισ.» δεν επιτρέπει οριζόντια παροχή ύψους 1,35 δισ. μόνο για έναν 13ο μισθό στο Δημόσιο, επιμένοντας στη στοχευμένη ελάφρυνση άμεσης φορολογίας «που αφορά όλη την κοινωνία». Για τα Discretionary Revenue Measures παρέπεμψε στη «σύνθετη αρχιτεκτονική» των νέων ευρωπαϊκών κανόνων και υπενθύμισε την πασχαλινή διανομή πρόσθετων πόρων λόγω υπεραπόδοσης της μάχης κατά της φοροδιαφυγής.
Τέλος, υπεραμύνθηκε των προπληρωμών χρέους, χαρακτηρίζοντάς τες «σινιάλο αξιοπιστίας», και σκιαγράφησε την πρόοδο του παραγωγικού μοντέλου: οι επενδύσεις στο ΑΕΠ από 11% το 2019 έχουν φθάσει στο 15,3%, ενώ οι εξαγωγές κινούνται πλέον στο 42% του ΑΕΠ, έναντι 20% προ κρίσης. «Ο μόνος τρόπος να γίνει η πολιτική επαρκέστερη», κατέληξε, «είναι να συνεχίσουμε να παράγουμε πλεονάσματα, να αναπτυσσόμαστε πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και να είμαστε πυλώνας σταθερότητας», ζητώντας «ουσιαστικό, αλλά όχι τοξικό» διάλογο και «μήνυμα αυτοπεποίθησης ότι η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω».
