Μεταξύ των πιο επιθετικών καρκίνων μαστού, συγκαταλέγεται ο τριπλά αρνητικός καρκίνος του μαστού, που εμφανίζεται στο 10-15% των συνολικών περιστατικών καρκίνου μαστού, διεθνώς και συνήθως σε νέες γυναίκες, ακόμη και κάτω των 40 ετών.
Πρόκειται για τον καρκίνο μαστού που δεν εκφράζει υποδοχείς οιστρογόνων και προγεστερόνης, ενώ στερείται έκφρασης και του υποδοχέα HER2.
Οι όγκοι αυτοί είναι συνήθως πιο επιθετικοί από τους υπόλοιπους και έχουν πιο συχνά διηθημένους λεμφαδένες της μασχάλης και υψηλό δείκτη κυτταρικού πολλαπλασιασμού (Ki67). Όταν οι ασθενείς φτάνουν στη διάγνωση είναι πιο συχνά προχωρημένου σταδίου.
Έχει καθιερωθεί η χορήγηση χημειοθεραπείας και ανοσοθεραπείας πριν το χειρουργείο
H επιμελήτρια Α΄ Παθολογίας – Ογκολογίας στο Ογκολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του νοσοκομείου «Μεταξά» δρ Σουζάνα Αμπτουλάχ
Τα παραπάνω τόνισε στο in.gr η Επιμελήτρια Α΄ Παθολογίας – Ογκολογίας στο Ογκολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του νοσοκομείου «Μεταξά» δρ Σουζάνα Αμπτουλάχ, με αφορμή τον Οκτώβριο, που είναι μήνας αφιερωμένος στον καρκίνο του μαστού.
Καθώς πρόκειται για έναν διαφορετικό τύπο καρκίνου μαστού, έχει και διαφορετική αντιμετώπιση στην θεραπευτική του προσέγγιση.
Όπως εξήγησε η κ. Αμπτουλάχ, «στους όγκους που τα κύτταρά τους εκφράζουν υποδοχείς οιστρογόνων ή προγεστερόνης, μπορούμε να χορηγήσουμε αντι-ορμονικά φάρμακα.
Στους όγκους που εκφράζουν υποδοχείς HER2, μπορούμε να χορηγήσουμε αντί-HER2 φάρμακα.
Στους τριπλά αρνητικούς όγκους που δεν περιέχουν κανένα από τα τρία αυτά είδη υποδοχέων, χρησιμοποιούμε χημειοθεραπεία και ανοσοθεραπεία.
Ένα ποσοστό 20% των τριπλά αρνητικών καρκίνων παρουσιάζει πιο συχνά κληρονομικές BRCA1-2 μεταλλάξεις, και τότε για τις ασθενείς αυτές, μπορούμε να χορηγήσουμε στοχεύοντα φάρμακα, όπως τους PARP αναστολείς».
Χημειοθεραπεία πριν το χειρουργείο
Πιο συγκεκριμένα για τις ασθενείς που έχουν τοπική νόσο – δηλαδή όταν ο όγκος εντοπίζεται στο μαστό ή και στους λεμφαδένες της μασχάλης- έχει καθιερωθεί η χορήγηση χημειοθεραπείας και ανοσοθεραπείας πριν το χειρουργείο. Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο βοηθά στη μείωση του μεγέθους του όγκου, καθιστώντας την χειρουργική επέμβαση πιο αποτελεσματική, αλλά παρέχει επίσης μια έγκαιρη ένδειξη για το πώς ο όγκος ανταποκρίνεται στη συστηματική θεραπεία, η οποία είναι κρίσιμη για την προσαρμογή των επόμενων στρατηγικών θεραπείας.
Στη μεταστατική νόσο η χορήγηση χημειοθεραπείας με ανοσοθεραπεία έχει επίσης καλά αποτελέσματα κυρίως στις γυναίκες που είναι θετικές σε μια εξέταση στον όγκο (PDL1). Επίσης για τη μεταστατική νόσο έχει πάρει έγκριση ένα νέο φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία των συζευγμένων αντισωμάτων (ADCs) πρόκειται για αντίσωμα το οποίο είναι συνδεδεμένο με χημειοθεραπευτικό παράγοντα και στοχεύει συγκεκριμένες πρωτεΐνες στα καρκινικά κύτταρα με πολύ καλά αποτελέσματα.
Πώς γνωρίζουμε όμως ότι πρόκειται για τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου μαστού;
«Για να μπορέσουμε να διαγνώσουμε για τι τύπο καρκίνο μαστού πρόκειται, πρέπει γίνει βιοψία», είπε η κ. Αμπτουλάχ και εξήγησε: «Λαμβάνεται ένα κομμάτι ιστού από τη βλάβη. Σε αυτό, γίνεται η ιστολογική εξέταση και ο παθολογοανατόμος επιβεβαιώνει την απουσία οιστρογόνων, προγεστερόνης και υποδοχέων HER2. Αποκλείοντας την ύπαρξη αυτών των στοιχείων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τον τριπλά αρνητικό καρκίνο μαστού».
Πρόγνωση
Σε ότι αφορά την πρόγνωση για τον τριπλά αρνητικό καρκίνο μαστού, η κ. Αμπντουλάχ ξεκαθάρισε ότι «εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, δηλαδή το μέγεθος του όγκου, εάν υπάρχουν λεμφαδενικές μεταστάσεις ή μεταστάσεις σε άλλα όργανα και την ανταπόκριση στη θεραπεία». Πρόσθεσε ακόμη, ότι θεωρείται καρκίνος με επιθετική κλινική συμπεριφορά, όμως οι σύγχρονες θεραπείες, όπως η προεγχειρητική θεραπεία με την προσθήκη ανοσοθεραπείας, καθώς και στοχευμένης θεραπείας όταν υπάρχει κληρονομικότητα, βελτιώνουν σημαντικά την πρόγνωση.
Πρόοδος στην έρευνα
Αναφερόμενη στη συμβολή της έρευνας στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου, η κ. Αμπτουλάχ τόνισε ότι «ο τριπλά αρνητικός καρκίνος λόγω της απουσίας εύκολων στόχων για θεραπεία παραμένει μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην ογκολογία.
Τα τελευταία χρόνια όμως έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στην κατανόηση της βιολογίας της συγκεκριμένης μορφής της νόσου, στον προσδιορισμό των μοριακών χαρακτηριστικών της και κατ΄ επέκταση και στην ανάπτυξη νέων θεραπειών. Σε αυτές περιλαμβάνεται η ανοσοθεραπεία, τα συζευγμένα αντισώματα με φάρμακα και οι στοχεύουσες θεραπείες, όπως οι αναστολείς PARP.
Αυτές οι νέες επιλογές έχουν εγκριθεί από το 2018 και έχουν δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στη βελτίωση των αποτελεσμάτων για τον τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού, τόσο σε πρώιμο, όσο και σε προχωρημένο στάδιο».
