Για την περιπέτεια της υγείας της 6χρονης κόρης της που ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο, μίλησε η μητέρα της, Ελεάννα Τσικνιά, στην εκπομπή «MEGA Καλημέρα».
Η μικρή Ηρώ διαγνώστηκε με καρκίνο στην ηλικία των 3 ετών. «Εν μέσω καραντίνας, ξαφνικά ένα μεσημέρι άρχιζε να πονά. Μέσα σε δύο μέρες, από το ‘μαμά με πονά η κοιλίτσα μου’ διαγνώστηκε με καρκίνο και μου είπαν ότι πρέπει να μεταφερθεί από το Παιδιατρικό στο Ογκολογικό» θυμάται η κ. Τσικνιά.
«Δεν έχεις χρόνο να το επεξεργαστείς – Μπαίνεις και χορεύεις» λέει η μητέρα της Ηρούς
«Τα πρώτα δευτερόλεπτα ήταν σαν να έπεσε πάνω μου ένα μαύρο πανί. Δεν θυμάμαι ούτε εκείνους που μου ανακοίνωσαν ότι υπάρχει όγκος ούτε καν πόσα άτομα ήταν. Πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου, ήταν στο σπίτι με την μεγάλη μας κόρη, και της είπα πως δεν ξέρω πότε θα γυρίσουμε σπίτι. Δεν έχεις χρόνο να το επεξεργαστείς. Γίνονται όλα τόσο απότομα, μπαίνεις και ‘χορεύεις’», πρόσθεσε.
«Λύγισα πάρα πολλές φορές»
Η κ. Τσικνιά είπε ότι ήταν πάρα πολλές φορές που λύγισε: «Τις πρώτες 25 μέρες που ήμασταν στο νοσοκομείο το παιδί κοιμόταν και καθόμουν σε μία μπλε πολυθρόνα και έκλαιγα κι εκείνη ερχόταν και μου έλεγε ‘μαμά είμαι εδώ, θα σου κρατήσω το χέρι, και θα κοιμηθούμε αγκαλίτσα’».
Όπως λέει, υπήρχαν και μέρες που η Ηρώ πονούσε και δεν ήθελε να πάει στο νοσοκομείο, αλλά μετά έλεγε ότι θα γίνει καλά. Είχε καταλάβει ότι καλώς ή κακώς θα πρέπει να το κάνει. «Έβλεπε αποτέλεσμα και γυρνούσε καλύτερή από εκεί».
Ούτε εκείνη ούτε ο σύζυγός της παρ’ όλα αυτά έκαναν κακές σκέψεις. «Δεν αφήσαμε κανέναν να μας επηρεάσει» λέει. «Λέγαμε, μας έτυχε κακώς, δεν το θέλαμε αλλά το παιδί θα φύγει από εδώ νικήτρια».
«Δεν την αναγνώριζα μετά τις χημειοθεραπείες»
«Έχασε τα μαλλάκια της από τις χημειοθεραπείες και αναρωτιόταν γιατί δεν έχει μαλλιά» συνεχίζει η μητέρα της. Οι γονείς της της έλεγαν ότι υπάρχει και η νεράιδα των μαλλιών που έρχεται κάθε βράδυ και παίρνει τούφες.
«Φοβόμουν για μένα, ότι δεν θα αντέξω, όχι για εκείνη»
Η Ηρώ χαιρόταν, λέει η μαμά της, «γιατί η νεράιδα της άφηνε καραμελίτσες και δωράκια για τα μαλλάκια που της έπαιρνε. Ένιωθα κάποιες φορές ότι κάποιος μου έχει πάρει το παιδί και μου έφερε ένα ξένο. Ήταν στιγμές που δεν αναγνώριζα την εικόνα του και το είχα 24 ώρες στο 24ωρο στην αγκαλιά μου».
«Φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξω εγώ, όχι ότι θα χαθεί το παιδί μου. Ο μπαμπάς μας, από την άλλη, έβαζε τον εγωισμό του πίσω και στήριζε και εμένα και το παιδί. Έτρεξε σε όλα τα γραφειοκρατικά και μας κάλυπτε και συναισθηματικά», προσθέτει.
Όταν η Ηρώ νίκησε τον καρκίνο, «ήταν σαν γενέθλια, τη γιορτάσαμε σαν γιορτή, με τούρτα».
Όπως λέει η μητέρα της μικρής Ηρούς, προσπαθούν να μην την αγχώνουν. «Δεν θέλουμε να μας αρρωστήσει ξανά. Βλέπω 37,5 και μέχρι και πέρσι μου δημιουργούσε πανικό και ότι πρέπει να καλέσω την ογκολόγο. Ζω ακόμη με αυτό, προσπαθώ να το αποβάλω και είναι δύσκολο. Η Ηρώ θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό, γιατί έβλεπε και αλλά παιδιά εκεί. Θεωρεί ότι ήταν και πιο δυνατή», καταλήγει.
Η συμβολή της Μαριάννας Βαρδινογιάννη
Για τη γνωριμία της Ηρούς με την Μαριάννα Βαρδινογιάννη, η κ. Τσικνιά αποκάλυψε ότι λόγω covid δεν την είχε γνωρίσει προσωπικά.
«Στη φωτογραφία με τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη ήταν μία εκδήλωση η οποία ήταν για την ημέρα της Μητέρας. Προσωπικά δεν την είχα γνωρίσει, έδρασε όμως τη στιγμή που έπρεπε να δράσει, ήταν εκεί, σε γεγονότα που συνέβησαν και με ένα τηλέφωνο ζήτησε τον λόγο και είπε ‘γιατί έγινε αυτό’ και τα άλλαξε όλα. Η παρουσία της ήταν φανερή και ας μην την γνωρίσαμε προσωπικά. Στο νοσοκομείο αυτό νιώθεις άνθρωπος».
