Κορυφώνονται οι εκδηλώσεις μνήμης για την 51η επέτειο του Πολυτεχνείου με πορείες προς την αμερικανική πρεσβεία.
Παρά τη βροχή, πολλές οικογένειες με παιδιά, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων προσέρχονται από το πρωί στο ιστορικό κτιριακό συγκρότημα του Πολυτεχνείου στην Πατησίων, για να αποτίσουν φόρο τιμής στους φοιτητές που εξεγέρθηκαν τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου 1973.
Η συγκίνηση είναι εμφανής τόσο από εκείνους που έζησαν τα γεγονότα από κοντά, όσο και από εκείνους που τα ανακαλούν από τη μνήμη τους, που ήρθαν να καταθέσουν ένα λουλούδι στο ιστορικό μνημείο.
«Η συγκίνηση είναι απόλυτη. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά, είναι ότι εκείνες τις ημέρες υπήρχε παλμός», ανέφερε μία κυρία της λεγόμενης «γενιάς του Πολυτεχνείου», που ήρθε στον χώρο μαζί με την κόρη και τα δυο εγγόνια της. «Πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός και δεν πρέπει να το παρακάμπτουμε», πρόσθεσε, «είναι απόλυτα επίκαιρο και καλό είναι να μην ξεχνάμε ποτέ την ιστορία μας, γιατί όποιος την ξεχνά είναι καταδικασμένος να σβήσει».
«Η συγκίνηση είναι απόλυτη. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά, είναι ότι εκείνες τις ημέρες υπήρχε παλμός», ανέφερε μία κυρία της λεγόμενης «γενιάς του Πολυτεχνείου», που ήρθε στον χώρο μαζί με την κόρη και τα δυο εγγόνια της. «Πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός και δεν πρέπει να το παρακάμπτουμε», πρόσθεσε, «είναι απόλυτα επίκαιρο και καλό είναι να μην ξεχνάμε ποτέ την ιστορία μας, γιατί όποιος την ξεχνά είναι καταδικασμένος να σβήσει».