Το Θείο Δράμα κορυφώνεται τη Μεγάλη Παρασκευή με τη Σταύρωση και την Ταφή του Ιησού Χριστού, στιγμές βαθειάς κατάνυξης και πένθους για τον Χριστιανισμό. Σημείο αναφοράς της ημέρας αποτελεί η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου και η περιφορά του Επιταφίου, που αναβιώνουν το ανείπωτο δράμα της Θείας Θυσίας.
Σε απευθείας σύνδεση με τον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών, τελείται η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Παρόντες στην τελετή είναι εκπρόσωποι της Πολιτείας, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, σε ένα κλίμα βαθιάς ευλάβειας και εθνικής ενότητας.
Ακολουθεί η περιφορά του Επιταφίου στο κέντρο της Αθήνας, με στάσεις που σηματοδοτούν τον δημόσιο θρήνο και την κοινή προσευχή. Τα Εγκώμια του Επιταφίου, οι τρεις λυρικές στάσεις θρήνου και πίστης, ψάλλονται με συγκίνηση σε τρία σημεία της πορείας, με κορυφαία στιγμή μπροστά από τη Βουλή και το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Εκεί, το έθνος τιμά τον Εσταυρωμένο και τους ήρωές του, συνδέοντας το Θείο Πάθος με τη συλλογική μνήμη και την ελπίδα.
Στα εγκώμια ξεχωρίζει το μοιρολόι της Παναγίας:
«Ὢ γλυκύ µου ἔαρ, γλυκύτατόν µου τέκνον, ποῦ ἔδυ σου τὸ κάλλος;» — μια κραυγή θρήνου που αγγίζει τις πιο κρυφές χορδές της ανθρώπινης ψυχής, γεφυρώνοντας τον ουρανό με τη γη.
Στα εγκώμια ξεχωρίζει το μοιρολόι της Παναγίας:
«Ὢ γλυκύ µου ἔαρ, γλυκύτατόν µου τέκνον, ποῦ ἔδυ σου τὸ κάλλος;» — μια κραυγή θρήνου που αγγίζει τις πιο κρυφές χορδές της ανθρώπινης ψυχής, γεφυρώνοντας τον ουρανό με τη γη.
