Μια εξομολογητική συνέντευξη παραχώρησε η Νέλλη Γκίνη στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου. Η αγαπημένη ηθοποιός άνοιξε την καρδιά της, μιλώντας για την απώλεια της αδελφής της αλλά και για τη δύσκολη περίοδο που πέρασε, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με την κατάθλιψη.
Έχετε κάνει ψυχοθεραπεία;
Όταν έχασα τους δικούς μου, ήμουν νέα αλλά τότε δούλευα πάρα πολύ και η δουλειά στις δύσκολες στιγμές μου έχει λειτουργήσει ως ψυχοθεραπεία. Αλλά στην αδελφή μου, είχα πάθει, δεν ξέρω δηλαδή, θεωρώ ότι έχω μια μορφή κατάθλιψης. Δηλαδή, αυτό το πράγμα το παλεύω κάποια χρόνια και ας δείχνω αλλιώς. Δεν θέλω να δημιουργώ προς τα έξω προβλήματα. Μου λένε καμιά φορά “μα πρέπει να το πεις” και τους απαντώ ότι είμαι της άποψης πως τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρουν τα προβλήματα μου, έχει τα δικά του να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητα του.
Εμένα ο κόσμος με αγάπησε, με ξεχώρισε, με πληρώνει ως ηθοποιό για να του δίνω χαρά και ευχαρίστηση. Με επιλέγει για να παίρνει κάτι από εμένα και όχι να του δημιουργώ προβλήματα και να του μεταφέρω τις δικές μου στεναχώριες. Αυτό κάνω και στους δικούς μου ανθρώπους. Φροντίζω όσο γίνεται να μην τους δείχνω τη λύπη μου, τις ανασφάλειες μου, τα κρατάω για μένα όλα αυτά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ο δρόμος που έχω επιλέξει είναι σκληρός για μένα. Το κάνω αυτό από αγάπη. Θέλω οι γύρω μου να είναι ευτυχισμένοι, να είναι καλά, χαρούμενοι.
Νέλλη Γκίνη: «Με έβλεπαν και με έβριζαν! Ένας ταξιτζής μου είπε “θα σε αφήσω στα Νταμάρια να πεθάνεις”»
Βγάλατε χρήματα;
Ναι, έβγαλα πολλά χρήματα. Όχι από τις ταινίες και το θέατρο, αλλά από τα νυχτερινά μαγαζιά που τραγουδούσα. Αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει το χρήμα, η χλιδή, δεν είχα κακές συνήθειες, όπως είναι τα χαρτιά. Δεν προλάβαινα κιόλας και ίσως εν μέρει να με έσωσε κι αυτό. Το μόνο που ήταν ήταν ένα απλό, ωραίο σπίτι χωρίς πολυτέλειες και, δόξα σοι ο Θεός, το έχω αποκτήσει. Μοιράστηκα τα χρήματα και με την οικογένεια μου, επειδή ήμουν η μεγαλύτερη από τα τέσσερα αδέλφια μου αλλά έχασα και πάρα πολλά χρήματα στο θέατρο.
Το 1981 έχασα 2 εκατομμύρια και 400 χιλιάδες δραχμές. Το 2007, που θέλησα να κάνω ένα παιδικό θέατρο και να δημιουργήσω τον δικό μου θεατρικό χώρο, απέτυχε και αυτό παταγωδώς και έχασα και εκεί πολλά χρήματα. Αν και δεν ήμουν άνθρωπος του ρίσκου, ρίσκαρα στο θέατρο. Πουθενά αλλού δεν έχω ρισκάρει στη ζωή μου.
Διαβάστε επίσης: Νέλλη Γκίνη: «Εκεί κατάλαβα ότι η μοναξιά είναι αρρώστια! Είχαν περάσει 15 μέρες και δεν είχα βγει ούτε στο παράθυρο»
