Αργά το βράδυ της Παρασκευής (31/1), πέντε πολιτικά κόμματα του Βελγίου έκλεισαν μια ιστορική συμφωνία για τη δημιουργία μιας νέας κυβερνητικής συμμαχίας. Η συμφωνία τερμάτισε πολύμηνες διαπραγματεύσεις και έθεσε τις βάσεις για τον Φλαμανδό εθνικιστή Μπαρτ ντε Βέβερ να αναλάβει τον ρόλο του επόμενου πρωθυπουργού της χώρας.
Ο Κόνερ Ρουσό, πρόεδρος του κόμματος Vooruit, εξέφρασε την ανακούφισή του και τον ενθουσιασμό του για αυτή την εξέλιξη. «Μετά από επτά μακριούς μήνες, επιτέλους έχουμε μια κυβέρνηση για τη χώρα», δήλωσε, αναφερόμενος στις πολύπλοκες διαπραγματεύσεις που απαιτήθηκαν για να γεφυρωθούν οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων. Ο Ρουσό τόνισε ότι «θα υπάρξει πολύ ψευδής ενημέρωση και πολύ κριτική. Αλλά πολλοί θα είναι υπερήφανοι που δεν φοβόμαστε να πάρουμε αποφάσεις».
Παρόλο που οι διαπραγματευτές έχουν καταλήξει σε συμφωνία, η επίσημη έγκριση από τα κόμματα θα πρέπει να ακολουθήσει για να εδραιωθεί η συμφωνία. Αυτή η διαδικασία αντανακλά τη σύνθετη φύση της πολιτικής κατάστασης στο Βέλγιο και την ανάγκη για συναινετική διακυβέρνηση.
Η νέα κυβερνητική συμμαχία αναμένεται να αντιμετωπίσει κρίσιμα ζητήματα, όπως η οικονομική ανάκαμψη, η κοινωνική πρόνοια και η κλιματική αλλαγή. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να διατηρήσει μια ισορροπία συμφερόντων μεταξύ των κομμάτων που την απαρτίζουν.
Η πολιτική σκηνή του Βελγίου βρίσκεται σε μια περίοδο αναταραχής. Οι πρόσφατες εκλογές έδειξαν μια ισχυρή παρουσία ακροδεξιών και εθνικιστικών κομμάτων. Ο πρωθυπουργός Αλεξάντερ Ντε Κρου παραιτήθηκε μετά την ήττα του φιλελεύθερου κόμματός του από το εθνικιστικό φλαμανδικό κόμμα N-VA και άλλα ακροδεξιά κόμματα, όπως το Vlaams Belang και το Vooruit. Αυτή η εξέλιξη υποδηλώνει μια στροφή προς τη δεξιά στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Ο Μπαρτ ντε Βέβερ, πρόεδρος του N-VA, είναι ένας από τους κεντρικούς παίκτες αυτής της νέας κυβερνητικής συμμαχίας. Το κόμμα του έχει συχνά χαρακτηριστεί ως εθνικιστικό και αυτονομιστικό, με φιλοδοξίες για την ανεξαρτησία της Φλάνδρας. Αν και το N-VA δεν αυτοχαρακτηρίζεται ως ακροδεξιό, οι πολιτικές του και οι δηλώσεις του ντε Βέβερ έχουν συχνά συνδεθεί με δεξιά ή ακροδεξιά ατζέντα, ιδιαίτερα σε θέματα όπως η ταυτότητα, η μετανάστευση και η ομοσπονδιακή δομή του Βελγίου.
