Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο,ο ένας στους επτά, ζουν σήμερα με παχυσαρκία, με προοπτική η συχνότητα της παχυσαρκίας ως το 2035 να φτάσει να πλήττει έναν στους τέσσερις ανθρώπους.
Όσο για τα παιδιά, ως το 2035, η παχυσαρκία αναμένεται να διπλασιαστεί σε σχέση με το 2000, πλήττοντας 400 εκατομμύρια παιδιά, δηλαδή το 20% αυτών.
Το 2035, οι επιπτώσεις στην υγεία εξαιτίας της παχυσαρκίας αναμένεται να κοστίζουν πάνω από 4,3 τρις. δολάρια.
Τα στοιχεία αυτά επεσήμανε στο in.gr ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ) Δρ Γεώργιος Πανοτόπουλος, τονίζοντας την ανάγκη να ενισχυθεί η γνώση για τη νόσο.
Υπάρχουν ασθενείς που «λέρωσαν» τον ΑΜΚΑ τους δηλώνοντας διαβητικοί
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Παχυσαρκίας, Μεταβολισμού και Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ) δρ Γιώργος Πανοτπόπουλος
Ο λόγος είναι ότι πέραν του ότι η παχυσαρκία είναι μια ασθένεια από μόνη της, συνδέονται με αυτήν μια σειρά άλλες παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, ο καρκίνος, ή άπνοια ύπνου, η υπογονιμότητα κλπ. Όμως η σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και άλλων προβλημάτων υγείας υποτιμάται συχνά, ιδίως όταν πρόκειται για ζητήματα ψυχικής υγείας.
Παρά τα δυσάρεστα αυτά στοιχεία, ο κ. Πανοτόπουλος επεσήμανε ότι η έρευνα θα φέρει σύντομα νέα φάρμακα που όχι μόνο δρουν στη μείωση της τροφής, αλλά θα μιμούνται και τα οφέλη της κίνησης, επηρεάζοντας όχι μόνο τα … «έσοδα» του οργανισμού, αλλά και τα «έξοδα», δηλαδή την «δαπάνη» της ενέργειας.
Σε κάθε περίπτωση όμως, κ. Πανοτόπουλος ξεκαθάρισε πως πρέπει να αλλάξει η προσέγγιση και η αντιμετώπιση της νόσου, καθώς υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ αδυνατίσματος και θεραπείας παχυσαρκίας.
«Η παχυσαρκία είναι μια χρόνια νόσος που χρειάζεται συνεχή υποστήριξη», είπε και πρόσθεσε ότι πρέπει «να μειώσουμε το στίγμα και την ενοχή και να διασφαλίσουμε ότι υποστηρίζονται επαρκώς οι άνθρωποι που ζουν με παχυσαρκία».
Εξατομικευμένη παρέμβαση
Η θεραπεία της παχυσαρκίας δεν είναι μόνο το αδυνάτισμα και η απώλεια κιλών. Είναι η συνολική βελτίωση της υγείας. Εκτός από την εξατομικευμένη παρέμβαση στις διατροφικές συνήθειες, τις οδηγίες για τη σωματική δραστηριότητα και την ουσιαστική ψυχική στήριξη, τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας και οι βαριατρικές επεμβάσεις, είναι πολύτιμοι σύμμαχοι.
Γι’ αυτό, χρειάζονται:
- Κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες υγείας για την αντιμετώπιση των ατόμων με παχυσαρκία
- Έγκαιρη παρέμβαση σε πρώιμο στάδιο της νόσου για καλύτερα αποτελέσματα στη θεραπεία
- Πρόληψη στους νεότερους για να μειωθεί η ανάγκη για θεραπεία παχυσαρκίας.
Νέες θεραπείες
Ο κ. Πανοτόπουλος σημείωσε πως νέοι ορίζοντες ανοίγονται στη φαρμακευτική θεραπεία της παχυσαρκίας, με φάρμακα που μιμούνται τις επιδράσεις της Μεταβολικής Χειρουργικής και στοχεύουν και στην απώλεια, αλλά και στη διατήρηση του βάρους. Όπως εξήγησε, οι νέες φαρμακευτικές θεραπείες δρουν σε υποδοχείς ορμονών που διεγείρονται από την τροφή και έχουν νευρολογικές, καρδιολογικές και μεταβολικές επιδράσεις.
Τόνισε όμως, ότι είναι σημαντική η ορθή χρήση τους, καθώς το θέμα της παχυσαρκίας δεν είναι μόνο η πρόσληψη τροφής, αλλά η διαχείριση ενός ασθενή με γονίδια, ψυχή, εγκέφαλο, μεταβολισμό, καύσεις, μυς.
Οι ιγκρετίνες που είναι η νέα κατηγορία φαρμάκων για τις οποίες έχει ήδη γίνει πολύς λόγος, δρουν στον πεπτικό σωλήνα και τη σύνδεσή του με τον εγκέφαλο, σε πολλαπλά σημεία και δρουν μειώνοντας την πρόσληψη τροφής, ειδικά της ηδονικής τροφής – αυτής με πολλή ζάχαρη και λίπος, που είναι ευχάριστη.
Επιστροφή στα … «πάνω»
Όμως πρέπει να χρησιμοποιηθούν σωστά, την κατάλληλη στιγμή και με μια συνολική θεώρηση του προβλήματος, διότι διαφορετικά θα επιστρέψουν όλοι οι προσαρμοστικοί μηχανισμοί του σώματος και τα κιλά θα έρθουν και πάλι, στην προσπάθεια του οργανισμού να διατηρήσει την ομοιοστασία του, να έρθει δηλαδή σε μια ισορροπία που θεωρεί εκείνος σωστή. Η συσσώρευση λίπους προκαλείται για να επιβιώσει ο άνθρωπος από πολέμους, λιμούς κλπ.
Αν η προσαρμογή προς τα κάτω, σε χαμηλότερο βάρος έχει γίνει βίαια, τότε βίαια θα είναι και η αντίδραση του οργανισμού να επιστρέψει στο πρότερο βάρος. Και μάλιστα το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο, γιατί τα κιλά που θα επανέλθουν θα είναι περισσότερα από αυτά που χάθηκαν, καθώς έχουν χαθεί και μυς, οπότε έχει μειωθεί ο μεταβολισμός.
Και κάπως έτσι προκαλείται το φαινόμενο γιο-γιο που όλοι ξέρουμε.
Επιπλέον, θα πρέπει λαμβάνουμε υπόψιν μας ότι ο πρώην παχύσαρκος, δεν είναι το ίδιο με εκείνον που δεν ήταν ποτέ του παχύσαρκος.
Προσοχή στα φάρμακα
Για όλους αυτούς τους λόγους έχει σημασία να λάβουμε υπόψιν μας την πορεία του ασθενή και να μην ακυρώσουμε τα φάρμακα αυτά που παράλληλα με τη λήψη τους χρειάζονται και την ιατρική υποστήριξη.
Πρέπει να συνυπολογίζουμε όλα τα δεδομένα, όπως επίσης και το κόστος και τις πιθανές παρενέργειες και το χρόνο χορήγησής τους. Υπάρχουν ασθενείς που «λέρωσαν» τον ΑΜΚΑ τους δηλώνοντας διαβητικοί και όταν ο γιατρός τους τα προτείνει, απαντούν «μα το πήρα και δεν έκανε τίποτα».
Επειδή έχουν υπάρξει και αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, τα νέα φάρμακα που έρχονται ενισχύονται και με πρόσθετες δραστικές ουσίες για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.
Τα φάρμακα αυτά πρέπει να χορηγούνται την κατάλληλη χρονική στιγμή που κρίνει ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος, ανάλογα με την ψυχοσωματική του κατάσταση. Στόχος είναι να στηριχθεί ο ασθενής, να πάρει τις σωστές οδηγίες και να χορηγείται το φάρμακο κυκλικά, για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα π.χ. έξι μήνες, ένα χρόνο, ανάλογα την περίπτωση, όταν αρχίζει η υποτροπή, μετά από υποτροπή από βαριατρικό χειρουργείο κλπ.
