Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι Ιωαννίνων, μέσα σε μια οικογένεια με βαθιά μουσική παράδοση. Ο πατέρας του, Λούκας Χαλκιάς, ήταν επίσης δεξιοτέχνης του κλαρίνου, και ο μικρός Πέτρος (ο Πετρο-Λούκας, όπως τον φώναζαν στο χωριό) μυήθηκε από πολύ νωρίς στην τέχνη του ήχου, της μελωδίας και του πένθιμου ηπειρώτικου λυγμού.
Ο Πετρολούκας δεν περιορίστηκε στα όρια της Ελλάδας. Μεταναστεύει στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’50, φέρνοντας μαζί του τον ήχο της Ηπείρου σε ένα νέο ακροατήριο — μετανάστες, φοιτητές, ερευνητές, αλλά και μουσικούς που μαγεύτηκαν από το “μοιρολόι” του. Η φήμη του απλώνεται και στην Ευρώπη, ενώ οι συνεργασίες του με διεθνείς μουσικούς και εθνομουσικολόγους φέρνουν το ηπειρώτικο κλαρίνο στα πανεπιστήμια και τις δισκογραφικές συλλογές του εξωτερικού.
Ο ήχος του Πετρολούκα ήταν κάτι παραπάνω από τεχνική. Ήταν μια προέκταση της φωνής της φύσης της Ηπείρου — της σιωπής των βουνών, του καημού της ξενιτιάς, του μοιρολογιού και της περηφάνιας. Το παίξιμό του συνδύαζε απλότητα με καθαρότητα, τεχνική δεξιοτεχνία με βαθύ συναισθηματικό φορτίο.
