Το τελευταίο μέτρο είναι και το πιο δύσκολο να οριστικοποιηθεί, καθώς η περίμετρος των δικαιούχων θα είναι μεγαλύτερη, ενώ στόχος είναι να περιληφθούν και οι επαγγελματίες των μεταφορών, και άρα το κόστος ανεβαίνει. Στην εφαρμογή του υπάρχει δύο σενάρια.
Το ένα να επιτυγχάνεται η επιστροφή φόρου ή μέρους του φόρου που βαρύνει τα καύσιμα, κάτι που έχει ένα βασικό πρόβλημα. Ότι θα πρέπει να εκδίδονται φορολογικά στοιχεία για τον καταναλωτή τα οποία θα δηλώνονται εκ των υστέρων ώστε να υπάρχει η επιστροφή μέρους του φόρου (ΕΦΚ+ΦΠΑ) που είναι από τους ψηλότερους στην Ευρώπη.
Ωστόσο, ο τρόπος αυτός απαιτεί μεγάλη διαδικασία και την ανάγκη να εκδίδονται «προσωποποιημένες» αποδείξεις -κάτι που δεν μπορεί να γίνει σήμερα από τα πρατήρια- οι οποίες στη συνέχεια θα πρέπει να δηλώνονται σε μία νέα πλατφόρμα στην ΑΑΔΕ και έπειτα να επιστρέφεται ο φόρος.
Η λύση που προκρίνεται περισσότερο είναι μία λύση παρόμοια με αυτή που λειτούργησε με την κάλυψη πάγιων δαπανών. Ένα voucher με ένα συγκεκριμένο εφάπαξ ποσό για κάθε δικαιούχο ανάλογο με την κατανάλωση που θα βεβαιώνεται από τις σχετικές δαπάνες, το οποίο θα αναλώνεται σταδιακά για την πληρωμή υποχρεώσεων στο Δημόσιο. Το τελικό σενάριο θα κλείσει την τελευταία στιγμή με τις οποίες συμπληρώσεις πριν ανακοινωθεί.
